“Ο Θεός δεν έχει αρχή και τέλος”

Μέσω της κατανόησης του μηνύματος της γέννησης του Χριστού οδηγούμαστε στη σύλληψη της αιωνιότητας και του νοήματος του χρόνου, σύμφωνα με όσα αναφέρει στη νέα διαδικτυακή παρέμβασή της, η υπεύθυνη του κύκλου μελέτης της Αγίας Γραφής, κα Αλεξάνδρα Φετουρή.

Ενόψει της υποδοχής του νέου έτους, η ίδια κάνει λόγο για την έννοια του χρόνου στη ζωή των ανθρώπων, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων, πως, σε αυτόν υπάρχει ουσία και διάρκεια, όταν εναποθέσουμε με εμπιστοσύνη τον εαυτό μας, στον Θεό. “Θα ανατείλει ο καινούργιος χρόνος κι όλοι προσπαθούμε να τον καλωσορίσουμε με τραγούδια, με χαρές. Δίνουμε εγκάρδιες ευχές μεταξύ μας. Μπαίνει ο καινούργιος χρόνος κι όλοι αισιοδοξούμε ότι αυτός, θα είναι οπωσδήποτε καλύτερος από αυτόν που έφυγε. Θα είναι ευτυχισμένος. Ο χρόνος... Τί είναι αυτός ο χρόνος άραγε; Το μυστήριο μπαίνει ανά τους αιώνες ακατανόητο και φαίνεται ότι είναι τόσο φυσικό. Το μόνο που νιώθουμε είναι τα σημάδια που αφήνει πάνω σε όλους μας. Η μυστηριώδης πνοή του, όλα τα αλλάζει. Τίποτα δε μένει σταθερό. Ακόμη κι όσα φαίνονται σταθερά κι αιώνια. Μία αδιάκοπη κίνηση χαρακτηρίζει τα πάντα. Τίποτα δε μένει σταθερό, μέρα, νύχτα. Κι αυτή η άπιαστη, κρυφή κίνηση, δεν μπορεί δυστυχώς να την σταματήσει καμία δύναμη. Αυτό, εμείς το λέμε χρόνο. Ολόκληρος ο χρόνος, όλοι οι αιώνες ενώπιον του Θεού είναι ένα αιώνιο παρόν. Άχρονος ο Θεός. Δεν περιορίζεται σε χρόνο και σε τόπο. Μόνο εμείς οι θνητοί έχουμε αρχή και τέλος, περιοριζόμενοι σε μερικές δεκαετίες. Ο χρόνος δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Η δική μας παρουσία με τα γεγονότα της ζωής, δημιουργούν αυτόν τον χρόνο. Όταν παύουμε να υπάρχουμε κι εμείς, παύει να υπάρχει κι ο χρόνος για εμάς. Κι όμως, όλοι ευχόμαστε αυτό το μυστήριο, ο χρόνος, να είναι ευτυχισμένος, να είναι χαρούμενος. Ο χρόνος όμως, εφόσον πάρουμε εμείς απόφαση να εναποθέσουμε με εμπιστοσύνη τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού, τότε και μόνο θα είμαστε ευτυχισμένοι.(...).