Σε γνώρισα ψύχραιμο...

Πριν μήνες... Μπορεί και πριν ένα έτος περίπου. Δε θυμάμαι ακριβώς τη χρονική περίοδο, όμως αυτό που θυμάμαι με βεβαιότητα είναι ότι σε γνώρισα ψύχραιμο!

Δεν ξέρω αν επέλεγες συχνά να βρίσκεσαι στην ιστορική πλατεία Μιαούλη στο πλαίσιο όμορφων οικογενειακών στιγμών, αλλά εκεί σε θυμάμαι και μου έχει εντυπωθεί το νηφάλιο και καλοσυνάτο ύφος σου. Η διάθεση να χαιρετάς τον κόσμο και να συναναστρέφεσαι με τους δημότες, να αστειεύεσαι και να φαίνεσαι χαλαρός και σίγουρος. Να λες καλημέρα, ακόμη κι αν δεν γνώριζες σε προσωπικό επίπεδο τον άλλον. Να βαδίζεις με ισορροπία προς το στόχο σου... Να είσαι ένα ψύχραιμος άνθρωπος!

Μνήμες έχω όμως και από το πιο πρόσφατο παρελθόν. Όταν άρχισαν να αποκαλύπτονται οι ευθύνες που συνειδητά επιθυμούσες να αναλάβεις για το καλό του τόπου και τότε, σε θυμάμαι ψύχραιμο. Ψύχραιμο και μεθοδικό! Επιδέξιοι χειρισμοί και σταδιακή γνωριμία με το σύνολο των πολιτών της Σύρου άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Συστηματική προσπάθεια παρουσίασης ενός θετικού προφίλ, το οποίο χαρακτηριζόταν από την πρόθεση οικοδόμησης μίας νέας εποχής για τον τόπο, ερχόταν σταδιακά στο προσκήνιο. Βλέμμα σπινθιροβόλο, ματιά έξυπνη. Ήταν εμφανές ότι δεν σου ξέφευγε τίποτα και για όλα, φρόντιζες να προετοιμαστείς καταλλήλως. Το κόμμα, η τελεία, η άνω τελεία, η παύση, το θαυμαστικό και τα ερωτηματικά, στη σωστή θέση τοποθετημένα, όχι μόνο στον γραπτό, αλλά ακόμη και στον προφορικό λόγο σου! Υποδήλωναν την ορμή που έκρυβες να αλλάξεις τα κακώς κείμενα και να ανοίξεις ένα νέο βιβλίο για το νησί!

Κι όχι μόνον αυτά, αλλά, μεριμνούσες συστηματικά ώστε να αποκαλύψεις όποια “ερείπια” είχαν απομείνει όρθια, τα κατονόμασες, δε δίσταζες να συγκρουστείς και υπογράμμιζες πως για όλες τις καταστάσεις, το πλήρωμα του χρόνου, έρχεται να συμπληρώσει... το παζλ. Αρκεί μόνον η δική σου παρουσία να ήταν ικανή να βρει όλα τα κομμάτια και να τα βάλει επάνω στο τραπέζι. Όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου! Το τονίζω! Σε γνώρισα ψύχραιμο κι όχι απαθή, όπως είχα συνηθίσει να παρατηρώ άλλα πρόσωπα που πέρασαν από τα κοινά και η φθορά του χρόνου κατάφερε σχεδόν να τα μουμιοποιήσει... Για την απραξία δεν υπάρχει δικαιολογία, παρά μόνον η διαπίστωση πως, το αυτοδιοικητικό βαλιτσάκι ορισμένων, με το πέρασμα του χρόνου άδειασε!

Το δικό σου βαλιτσάκι όμως, το καινούργιο βαλιτσάκι, γεμάτο ιδέες, σκέψεις, προτάσεις και χρήσιμες προθέσεις παραμένει ασφυκτικά γεμάτο! Ως ψύχραιμη δημότης, αρνούμαι κατηγορηματικά να δεχθώ ότι αυτό το βαλιτσάκι έχει τρυπήσει και χάνει ένα ένα τα εργαλεία του και να ξέρεις δεν θα το δεχτώ! Επάνω του μάλιστα, αναγράφεται η λέξη ψυχραιμία! Αυτή είναι η φίρμα του.

Ψυχραιμία για εμένα, θα πει χτίζω μία νέα πορεία με σύνεση, αγάπη, δημιουργικές προθέσεις πάντοτε στο μέτρο των δυνατοτήτων του συνόλου, με το οποίο κι επιχειρώ να συμπορευθώ! Ψυχραιμία θα πει αυτοέλεγχος και σιγουριά. Πεποίθηση πως μπορώ να θέσω δέκα στόχους και μέρα με την ημέρα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο να επιτυγχάνω κάποιους από αυτούς!

Η ψυχραιμία δε, ταιριάζει και με την κατανόηση. Δε νομίζεις κι εσύ; Με την κατανόηση ότι, τίποτα δεν αλλάζει με μαγικό τρόπο μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, μόνο ως άνθρωπος με κακές προθέσεις χαρακτηρίζεται, οι οποίες δεν αποκλείεται να “κρύβουν” πρόσκαιρο ίδιον όφελος. Επιπλέον, όποιος ασκεί επιδερμική κριτική, στηριζόμενος σε αυτή τη σκέψη, μόνον ως πολίτης, δημότης ή αιρετός με άγνοια μπορεί να χαρακτηρισθεί. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Η ψυχραιμία τέλος, δε συνάδει με τον πανικό! Όλοι συναντούμε δύσκολες στιγμές, αλλά διατηρούμε τον αυτοέλεγχό μας σε πρώτο πλάνο. Για καλό δικό μας, των διπλανών μας και όσων αγαπούν και θα επιλέξουν να επισκεφθούν τον τόπο μας. Προσεχώς; Προσεχώς! Όπως λέει και η παροιμία, “κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο”.

ΥΓ. Σε γνώρισα ψύχραιμο και σε προτιμώ ψύχραιμο!