Αδιάλλακτη η διοίκηση

Εκδικάστηκε εχθές η προσφυγή του Νεωρίου για κήρυξη της απεργίας των εργαζομένων ως παράνομη και καταχρηστική, με τους εκπροσώπους της διοίκησης και των εργαζομένων να καταθέτουν, αιτιολογώντας το οριακό σημείο στο οποίο έχει φτάσει η σχέση των δύο πλευρών, παρουσιάζοντας έκαστος την δική του οπτική σύμφωνα με τις καταστάσεις που βιώνει.

Με την πλευρά της διοίκησης να επικαλείται συνεχώς την οικονομική κρίση και την πλευρά των εργαζομένων να απαιτεί μία άμεση πληρωμή μέρους των οφειλομένων μισθών, διαμορφώθηκε η ακροαματική διαδικασία, κατά την οποία εκ μέρους της έδρας υπήρξε έντονη προσπάθεια εξεύρεσης λύσης, με δέσμευση της διοίκησης για χρονοδιάγραμμα πληρωμής, πρόταση που αρνήθηκε πεισματικά.

Εχθές το πρωί και πριν την έναρξη της δίκης υπήρξε ανακοίνωση του προέδρου του Ομίλου του Νεωρίου, Νίκου Ταβουλάρη, με την οποία απευθυνόταν προς τους εργαζόμενους, ζητώντας τους να προσέλθουν σε διάλογο και σκιαγραφώντας ένα ζοφερό, λόγω κρίσης, οικονομικό τοπίο, μέσα στο οποίο κινείται η επιχείρηση.

Σήμερα αναμένεται η έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, όμως αυτό που πρέπει να θεωρείται σίγουρο είναι οι εξελίξεις που όλα δείχνουν ότι θα υπάρξουν, τουλάχιστον όσον αφορά στις σχέσεις εργασίας που θα διαμορφωθούν.

Μέσα στη δίνη της δικαστικής αντιπαράθεσης, δεν πρέπει να παραβλεφθεί η προετοιμασία για αλλαγή συμβάσεων εργασίας, στις οποίες προσανατολίζεται και το Εργοστασιακό Σωματείο, όπως σημείωνε στην ανακοίνωση του, η οποία διανεμήθηκε προς τα ΜΜΕ, ενώ πολλοί εργαζόμενοι δήλωσαν ότι δεν είχαν λάβει σχετική γνώση.

Μήπως τελικά μεθοδεύεται μια κατάσταση τέτοια που να αλλάξει ριζικά το εργασιακό τοπίο στο Νεώριο, ενώ ακόμα δεν διευκρινίστηκε για ποιο λόγο ενώ είχε ληφθεί απόφαση Γενικής Συνέλευσης για απεργιακές κινητοποιήσεις εντός της Μ. Εβδομάδας, αυτές μετατέθηκαν για μετά το Πάσχα. Μήπως επειδή κατά την περίοδο των εορτών υπολειτουργούν τα δικαστήρια και δεν θα μπορούσε να γίνει η προσφυγή των ασφαλιστικών μέτρων;

Η επιστολή Ταβουλάρη

Χωρίς να αναφέρει τίποτε επί της ουσίας και με κύριο και επαναλαμβανόμενο μοτίβο την οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, υποδεικνύοντας αυτή ως την κύρια αιτία των προβλημάτων του Νεωρίου, χωρίς ωστόσο να υπάρξει καμία δέσμευση για οικονομική ικανοποίηση των εργαζομένων.

Αντιθέτως υπεραμύνθηκε της διοίκησης του ναυπηγείου, κατηγορώντας όσους την καταδεικνύουν σαν υπεύθυνη για την τακτική που τηρεί όσον αφορά στην καταβολή των δεδουλευμένων των εργαζομένων, ουσιαστικά μεταθέτοντας το πρόβλημα της δικής τους ασυνέπειας.

Για την εξαγωγή σαφών συμπερασμάτων, παρατίθεται αυτούσιο το κείμενο της επιστολής.

«Η μητρική εταιρεία παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ναυπηγεία μας και η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας λόγω της οικονομικής κρίσης και της γενικότερης διεθνούς αναταραχής.

Κατά την άποψη της ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού δεν έχει συνειδητοποιήσει ή απλά αγνοεί τις πραγματικές συνθήκες κατά από τις οποίες λειτουργεί το σύνολο της οικονομίας της χώρας και την παρατεταμένη σοβαρή κρίση που περνά ο ναυπηγικός κλάδος.

Αρκετοί λειτουργούν σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα τα τελευταία χρόνια και δεν υπολογίζουν ότι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και χρόνος για να ξεφύγουμε σαν χώρα από την σημερινή κατάσταση. Η νοοτροπία αυτή οδηγεί σε αδιέξοδο.

Η μητρική εταιρεία θεωρεί αναγκαίο να υπενθυμίσει προς όλους ότι αγωνίζεται εδώ και πέντε χρόνια να κρατήσει ανοιχτά τα ναυπηγεία μέσα στην κρίση που έχει χτυπήσει τη χώρα. Ότι έχει δώσει δείγμα γραφής επί 21 χρόνια στο Νεώριο και 18 στην Ελευσίνα τόσο για την φροντίδα της για το προσωπικό όσο και την αποτελεσματικότητα της.

Όμως τώρα πρέπει να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, στην πραγματική κατάσταση που διαμορφώνεται στη χώρα και σε όλο τον κόσμο. Πριν από όλα πρέπει να γίνει κατανοητό το αυτονόητο, δηλαδή ότι η εταιρεία δεν μπορεί να ξοδεύει σε συνεχή βάση (μήνα με μήνα, χρόνο με χρόνο) περισσότερα απ’ όσα εισπράττει. Όποιος πιστεύει το αντίθετο είναι επιεικώς εκτός τόπου και χρόνου.

Το ναυπηγείο για να υπάρχει και να λειτουργεί πρέπει να καλύπτει με τα έσοδα του τις αμοιβές προσωπικού και τις ασφαλιστικές εισφορές.

Αυτό όμως δεν φθάνει. Είναι απαραίτητο να καλύπτει και τις λειτουργικές του δαπάνες (ΔΕΗ, ύδρευση, Δημοτικά Τέλη, ΟΤΕ, καύσιμα, μετακινήσεις, τόκους και αποπληρωμή δανείων, συντήρηση και αναβάθμιση εξοπλισμού).

Για να καλύψουν τα ναυπηγεία τις προαναφερόμενες υποχρεώσεις του είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν: α) την προσέλκυση πελατών και επισκευαστικού έργου ύψους αναλόγου με τις δαπάνες τους, β) να περιορίσουν τις σπατάλες, γ) να οργανώσουν σε αποδοτικότερη βάση την παραγωγική διαδικασία, δ) να περιοριστούν και να εκλογικευθούν οι μη απαραίτητες και εικονικές υπερωρίες και ε) να εγκαταλειφθούν οι αντιπαραγωγικές πρακτικές ορισμένων.

Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι οι έγκαιρες πληρωμές στο προσωπικό εξαρτώνται απόλυτα από τις έγκαιρες εισπράξεις από τους πελάτες των ναυπηγείων. Και αυτό γιατί οι τράπεζες έχουν σταματήσει να προεξοφλούν συμβόλαια επισκευών και να χορηγούν κεφάλαια κίνησης. Οι δε προμηθευτές απαραίτητων υλικών απαιτούν άμεση καταβολή της αξίας τους με την παραγγελία.

Αναγνωρίζουμε τις συνέπειες που προκαλεί στο προσωπικό μας η καθυστέρηση εξόφλησης δεδουλευμένων. Τα ναυπηγεία υφίστανται όμως τις επιπτώσεις της βαθιάς οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα και είναι άδικο και ανόητο να στοχοποιούνται από ορισμένους ανεγκέφαλους οι διοικήσεις των ναυπηγείων ως υπεύθυνες για την οικονομική κρίση και την γενικευμένη στη χώρα έλλειψη ρευστότητας. Είναι έντονα υπονομευτικό.

Αναγνωρίζουμε την συμβολή των Σωματείων στην επίλυση σοβαρότατων προβλημάτων των ναυπηγείων.

Όμως οι ακραίες συμπεριφορές και εξωπραγματικές απαιτήσεις σε συνδυασμό με ξεπερασμένες πρακτικές οδηγούν αναπόφευκτα σε αδιέξοδα και κλείσιμο.

Είναι απαράδεκτο να «διώχνουμε» πλοία από τα ναυπηγεία, όπως συμβαίνει αυτή την στιγμή στο Νεώριο και αυτοί που το προκαλούν να μην αντιλαμβάνονται ότι το οδηγούν σε πλήρες αδιέξοδο.

Ας απομονώσουμε τους ανεγκέφαλους και κάποιους αφελείς ή κατευθυνόμενους που υπονομεύουν την προσπάθεια όλων μας.

Υπό τις παρούσες συνθήκες προϋπόθεση για την επιβίωση των ναυπηγείων είναι η αρμονική σύμπραξη προσωπικού και διοίκησης.

Η διοίκηση είναι έτοιμη για ένα ειλικρινή και εποικοδομητικό διάλογο, χωρίς αντιπαραθέσεις, ταμπού και προκαταλήψεις».

Η θέση της υπεράσπισης

Προκειμένου να υποστηριχθεί ότι η απεργία είναι παράνομη και καταχρηστική, τέθηκε τόσο το θέμα της ελλιπούς σύνθεσης του Δ.Σ. του Εργοστασιακού Σωματείου, όσο και της μη διάθεσης προσωπικού ασφαλείας, για την τυπική ανταπόκριση του στις υποχρεώσεις εκτέλεσης εργασιών που έχει αναλάβει.

Η πλευρά της υπεράσπισης τοποθετούμενη σχετικά υποστήριξε πως ο ισχυρισμός περί μη νόμιμης κήρυξης της απεργίας, λόγω μη νόμιμης συγκρότησης του Σωματείου, καταρρίπτεται σύμφωνα με το άρθρο 69 του Αστικού Κώδικα, όπου αναφέρεται ότι η απαρτία του Δ.Σ. σχηματίζεται από τον αριθμό των μελών που το καταστατικό ορίζει.

Επίσης συμπλήρωσε πως στο άρθρο 6 του καταστατικού του Σωματείου αναφέρεται ότι το Δ.Σ. βρίσκεται σε απαρτία εφ όσον κατά τη συνεδρίαση είναι παρόντα τουλάχιστον 6 μέλη. Το Δ.Σ. είχε 10μελή σύνθεση κατά την ημέρα σύγκλισης των γενικών συνελεύσεων, κατά συνέπεια είναι απολύτως νόμιμη. Όσον αφορά στην ύπαρξη ή όχι προσωπικού ασφαλείας, κατατέθηκαν τα στοιχεία των καρτών προσέλευσης των εργαζομένων, από τα οποία γίνεται εμφανές ότι κατά τις ημέρες της απεργίας το προσωπικό ασφαλείας προσήλθε στο ναυπηγείο.

Η κατάθεση Κοκκάλα

Κατά την εξέλιξη της ακροαματικής διαδικασίας, εντύπωση προκάλεσε η κατάθεση του προέδρου του Νεωρίου, Κώστα Κοκκάλα, ο οποίος αρνήθηκε την όποια δέσμευση πληρωμής έστω ενός μέρους των δεδουλευμένων των εργαζομένων, παρά τις συνεχείς ερωτήσεις της έδρας προς αυτή την κατεύθυνση.

Συγκεκριμένα εκ μέρους της έδρας ειπώθηκε προς τον κ. Κοκκάλα πως δεν είναι δυνατόν να πληρώνονται οι εργαζόμενοι έναντι, ενώ ο ίδιος δεν μπορεί να μπει στη θέση τους, γιατί προφανώς δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις τους έναντι, καθώς, λόγω της θέσης του έχει την οικονομική δυνατότητα.

Ερωτήθηκε γιατί όταν του γνωστοποιήθηκε από τους εργαζόμενους ότι κατεβαίνουν σε απεργία, δεν μπήκε στη διαδικασία να το συζητήσει μαζί τους, ενώ υπήρξαν επίμονες ερωτήσεις όσον αφορά στην άρνηση του να αναλάβει την όποια δέσμευση καταβολής των οφειλόμενων.

Όπως χαρακτηριστικά ερωτήθηκε «τι σας εμποδίζει να δεσμευτείτε εγγράφως, τουλάχιστον για το μισό των δεδουλευμένων που ζήτησαν; Τι σας εμποδίζει να δεσμευτείτε με συγκεκριμένες προθεσμίες πληρωμών, όταν έχετε 100 καράβια που έρχονται και 3-4 που έχετε ήδη μέσα; Γιατί δεν τους είπατε «δώστε μου 10 μέρες ακόμα προθεσμία και αν δεν σας θέσω προτεραιότητα μετά να μου το κλείσετε το ναυπηγείο»; Γιατί δεν μπήκατε σε αυτή την διαδικασία συνδιαλλαγής, αλλά χωρίς να δεσμεύεστε λέτε γενικώς και αορίστως; Χωρίς να γνωρίζουμε τι εισπράττετε και τι δεν εισπράττετε, να λέτε ότι από τις 29 του μηνός και μετά ότι έρθει θα εξοφλούμε; Αυτό γιατί θα πρέπει να ικανοποιήσει τους εργαζόμενους σας, όταν ήδη είναι καταχρεωμένοι και όταν ήδη αισθάνονται ότι ζουν αναξιοπρεπώς;»

Σε αυτές τις επίμονε ερωτήσεις της έδρας, ο κ. Κοκκάλας απάντησε «Εάν είχαμε την δυνατότητα να εισπράξουμε και να κάνουμε αυτό που ζητούσαν οι εργαζόμενοι θα το είχαμε κάνει».

Με αυτή την απάντηση η έδρα ρώτησε «Γιατί δεν το κάνετε όταν έχετε προγραμματισμένες αφίξεις πλοίων άρα ξέρετε ότι θα εισπράξετε; Εμένα δεν με πείθετε ότι η επιχείρηση είναι ζημιογόνα. Αν είναι τότε γιατί δεν την κλείνετε; Αν είναι να πάτε φυλακή για κακουργήματα, όπως είναι τα χρέη προς το δημόσιο γιατί δεν την κλείνετε; Τι θα πάθετε εάν τώρα δεσμευτείτε για πληρωμή προς τους εργαζόμενους;»

Η απάντηση ήταν ότι «Θα με αποκαλέσουν για άλλη μία φορά ψεύτη».

Αντί ουσιαστικών απαντήσεων, επιχειρώντας να αιτιολογήσει την στάση έναντι των εργαζομένων, επανερχόταν, κατά την λογική Ταβουλάρη, στο θέμα της κρίσης της χώρας και το πόσο έχει πλήξει τον κλάδο, λαμβάνοντας τον σχολιασμό της έδρας ότι

«είναι επιβεβαιωμένο ότι μέσα στην περίοδο της κρίσης έχει αυξηθεί ο τζίρος σας».

Όταν του ζητήθηκε να καταθέσει τι θα είχε να πει προς τους εργαζόμενους απάντησε «Θα ζητήσω από τους εργαζόμενους να μας ανεχθούν και να πιστέψουν για άλλη μία φορά τα λόγια μας».

Αντιπρόταση των εργαζομένων

Εκ μέρους του Εργοστασιακού Σωματείου, καταθέτοντας ο πρόεδρος του, Βαγγέλης Μάνθος, ενημέρωσε όταν ρωτήθηκε σχετικώς πως από την πλευρά των εργαζομένων έγινε η κίνηση συζήτησης με την διοίκηση του ναυπηγείου για την εξεύρεση λύσης, πριν φτάσουν στην απεργία.

Στην πρόταση που τους ζητήθηκε να καταθέσουν ενώπιον του δικαστηρίου ως απαίτηση από την επιχείρηση, ανέφερε ότι οι εργαζόμενοι ζητούν άμεσα την καταβολή του 40% των δεδουλευμένων και το 10% όταν φύγουν τα πλοία που είναι μέσα στο ναυπηγείο και αμέσως μετά να γίνει ένα χρονοδιάγραμμα εξόφλησης των υπολοίπων.

Έθεσε δε ως πρόταση προς την πλευρά της επιχείρησης, προκειμένου να αποδειχθεί η θετική πρόθεση της, να καταβληθούν χρήματα από τις εισπράξεις του Ομίλου, λέγοντας συγκεκριμένα «Πριν λίγες μέρες ο Όμιλος και ειδικά η Ελευσίνα πήρε 6 εκ. ευρώ. Οι ενδοεταιρικές συναλλαγές επιτρέπονται. Ας ζητήσει από τον πρόεδρο του Ομίλου, τον κ. Ταβουλάρη να βοηθήσει την κατάσταση. Να βοηθήσει τα «παιδιά» του, γιατί εμείς τους κάναμε επιχειρηματίες».

Αντί άλλης απάντησης και χωρίς τελικά να αναλάβει την παραμικρή δέσμευση ο κ. Κοκκάλας συνέχισε την αδιάλλακτη στάση του, επιμένοντας στην αρχική πρόταση που οδήγησε στην απεργία, να καταβάλει μέχρι τις 5 Μαΐου την πληρωμή του 50% ενός μισθού και όχι των οφειλόμενων δεδουλευμένων.