Συνδικαλιστικές κόντρες και στο βάθος εκλογές

Διεκδικήσεις των εργαζομένων του Νεωρίου, η προσεχής εκλογική διαδικασία ανάδειξης των εκπροσώπων τους στο Εργοστασιακό Σωματείο, αλλά και ο ρόλος του Νεωρίου στην προοπτική ανάπτυξης της Σύρου αποτέλεσαν τα κύρια θέματα για τα οποία μίλησε στην «Κοινή Γνώμη» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κυκλάδων, Μάρκος Βουτσίνος.

Πρώτιστο θέμα ενδιαφέροντος στη συνέντευξη του Μ. Βουτσίνου αποτέλεσε το Νεώριο και οι εργαζόμενοι του, καθώς επικρατεί αναβρασμός το τελευταίο διάστημα όχι μόνο σχετικά με την εξέλιξη του ναυπηγείου, αλλά και στις τάξεις των εργαζομένων.

Εξ αφορμής των τελευταίων συνεχών επισκέψεων των εκπροσώπων των αμμοβολιστών σε θεσμικούς φορείς προκειμένου να λάβουν ενημέρωση για το μέλλον του ναυπηγείου, καθώς ως έκτακτοι εργαζόμενοι δεν μετέχουν στις σχετικές συζητήσεις.

Μ. Β.: «Οι συνάδελφοι αυτοί είναι το άλλο κομμάτι του ναυπηγείου. Αυτό ποτέ κανείς δεν το υπολόγισε όπως πρέπει. Όταν έγινε η νέα εταιρεία, κρίθηκε πως η μείωση του προσωπικού θα έρθει μόνη της με τις συνταξιοδοτήσεις, υπολογίζοντας ότι σε κάποια χρόνια το προσωπικό από 600 άτομα θα μειωθεί στα 300. Αυτό το ναυπηγείο, με τη δουλειά που έχει και με τις ειδικότητες που λείπουν, δεν μπορεί να δουλέψει μόνο το μόνιμο προσωπικό. Πρέπει οπωσδήποτε να απασχοληθούν έκτακτοι, σε διάφορες ειδικότητες, ειδικά των αμμοβολών, βαφές πλοίων γιατί είναι απαραίτητοι. Άλλωστε είναι και ο μόνος τρόπος να έρθουν πλοία στο ναυπηγείο, γιατί οι τιμές του εργολάβου και με το σύστημα που δουλεύουν αυτοί οι συνάδελφοι μπορούν να προσελκύσουν πλοία στο Νεώριο. Είναι ανταγωνιστικό το ναυπηγείο σε αυτό το κομμάτι και δουλεύει με τιμές Τουρκίας και ακόμη πιο χαμηλές. Αυτοί οι συνάδελφοι, που είναι απαραίτητοι στο ναυπηγείο έφτασαν περισσότεροι από 150. Πιστεύω ότι χωρίς αυτούς δεν υπάρχει ναυπηγείο».

Δηλώνουν ότι μένουν ανενημέρωτοι σε ότι αφορά στην εξέλιξη του ναυπηγείου.

Μ. Β.: «Είχαν κάνει πολλές προσπάθειες να γραφτούν στο Εργοστασιακό Σωματείο, γιατί όπως λένε είναι ένα κομμάτι του ναυπηγείου και να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Κάποια στιγμή που ήρθε η σκέψη στους συναδέλφους του Σωματείου να εγγράψουν και εκτάκτους, η διοίκηση του Εργοστασιακού τότε τους είχε πει ότι δεν μπορούν να είναι μέλη γιατί είναι σε άλλο

Εργοδότη. Όμως το καταστατικό λέει ότι μέλη του Σωματείου γίνονται όλοι οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία Σύρου «Νεώριον Α.Ε.», καθώς και οι ανήλικοι και οι αλλοδαποί που εργάζονται νόμιμα. Αυτό σημαίνει ότι όποιος περνάει την πύλη και δουλεύει στο ναυπηγείο μπορεί να είναι και μέλος του Σωματείου. Υπάρχει μία άλλη μεταχείριση σε αυτούς του συναδέλφους και έχουν δίκιο που φωνάζουν. Αυτό δεν γίνεται για κάτι άλλο, αλλά γιατί φοβούνται να μην αλλάξουν οι ισορροπίες υπέρ κάποιων. Πιστεύουν ότι όπως είναι σήμερα το Σωματείο και πηγαίνοντας σε εκλογές με κάποιες επιλεκτικές εγγραφές ότι είναι μία χαρά. Αυτό όμως δεν είναι σωστό και δεν βοηθάει το ναυπηγείο. Το να πάρεις τις εκλογές είναι εύκολο, το να ενώσεις τον κόσμο είναι το δύσκολο. Στους εκτάκτους, όταν ζητούν να γραφτούν στο Σωματείο τους ζητούν κάποιες προϋποθέσεις, όπως το να έχουν 200 ένσημα, με απόφαση του Δ.Σ. που έχει παρθεί τελευταία. Θέλω να φανώ ενωτικός. Είμαι πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και γι’ αυτό προσπαθώ. Γι’ αυτό και δεν ασχολούμαι με τις εκλογές του ναυπηγείου. Είπα ότι θα στηρίξω μία καλή προσπάθεια και θα στηρίξω κάποιους συναδέλφους που λειτουργούν υπέρ του Σωματείου και όχι υπέρ κάποιων άλλων».

Το τελευταίο διάστημα επαναλαμβάνεται από τον πρόεδρο των αμμοβολιστών, Γ. Μπάιλα, ότι «εμείς θέλουμε να ενωθούμε, απλώνουμε χέρι στους συναδέλφους του Νεωρίου». Δεν είναι ευκαταφρόνητος ο αριθμός των 150 και πλέον εργαζομένων του κλαδικού Σωματείου. Αυτό δεν θα ισχυροποιήσει τη δύναμη των εργαζομένων; Όσο πιο πολλά τα μέλη του Εργοστασιακού, τόσο πιο ισχυρή και η φωνή του.

Μ. Β.: «Αυτοί οι συνάδελφοι που μέχρι προχθές ήταν στη διοίκηση του Σωματείου έχουν κάποια άλλα συμφέροντα. Στην αρχή έλεγα ότι όλες οι κινήσεις που γίνονται είναι κινήσει απειρίας. Τελικά δεν πρέπει να είναι έτσι. Έχουν ένα στόχο. Δεν μιλάω για τα μέλη του Εργοστασιακού. Μιλάω για μέλη της διοίκησης του Εργοστασιακού Σωματείου, που πιστεύω ότι έχουν ένα στόχο. Αυτή η ομάδα, που δεν είναι όλοι, έχει στόχο να τελειώσει το ναυπηγείο».

Από τη θέση που έχετε σαν πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, πρέπει να σταθείτε αμερόληπτα απέναντι στην εκλογική διαδικασία, όμως όταν αναφέρετε αυτά που είπατε φαίνεται σαν να παίρνετε σαφή θέση.

Μ. Β.: «Το εξήγησα. Για 3-4 άτομα είπα. Δεν είπα για όλους. Οι συνάδελφοι ξέρουν τις θα ψηφίσουν και ξέρουν τι θα κάνουν. Μέσα στο νέο ψηφοδέλτιο των συναδέλφων του Εργοστασιακού είναι 40 άτομα. Μπορούν να επιλέξουν τους ικανούς. Εγώ είπα μακριά από αυτούς που έχουν πονηρά σχέδια για το ναυπηγείο».

Για όσο είχατε θητεύσει σε αυτή τη θέση, του προέδρου του Εργοστασιακού Σωματείου, είχατε κατηγορηθεί ότι ήσασταν το αγαπημένο παιδί της διοίκησης. Είναι έτσι;

Μ. Β.: «Τα πρόβατα φοβούνται τον λύκο αλλά ο βοσκός τα πάει για σφάξιμο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Όλοι φοβούνται την εταιρεία. Η εταιρεία ευθύνεται για την κατάσταση του ναυπηγείου… Τότε καταφέραμε πολλά. Με μία μικρή δική μου θητεία, γιατί εγώ καλέστηκα να αναλάβω το Σωματείο και με ψήφισαν και οι 11 συνάδελφοι χωρίς να πει κανείς αυτός δεν μας κάνει, είναι με την εταιρεία, γιατί αυτά είναι παραμύθια. Με την εταιρεία μπορεί να είναι οι ίδιοι και δεν το έχουν πει. Πηγαίναμε στην εταιρεία και λέγαμε πότε θα πληρώσει. Είχαμε μια άλλη πολιτική, που θέλει τρόπο και δεν θέλει κόπο. Διεκδικούσαμε μέχρι τέλος και με συζήτηση. Κι εμείς κάναμε απεργία 3 ημέρες και πήραμε 1 χιλιάρικο και επιστρέψαμε. Τώρα κάναμε 3½ μήνες και χάσαμε αυτούς τους μήνες, τα ένσημα μας, πήραμε μειωμένο δώρο, οι οφειλόμενοι μισθοί από 3 εκτοξεύτηκαν στους 8 και τι καταφέραμε; Να παλέψουμε, να αγωνιστούμε, να κάνουμε τα πάντα, αλλά να έχεις ένα στόχο….Για αυτούς που γνωρίζουν, ακόμα απεργία θα είχαμε. Σταμάτησε στους 3½ μήνες υπήρχε εγκλωβισμένο το πλοίο στη δεξαμενή και είχε εκατομμύρια ευρώ ρήτρες. Αυτοί που κάνουν τους μάγκες τώρα και μας λένε παραμύθια τρέχανε να πείσουν τον κόσμο να τελειώνουμε την απεργία. Αυτό δεν ήταν στον στόχο γιατί την απεργία την επιθυμούσαν κάποιοι για να τελειώσουν το ναυπηγείο. Μετά την απεργία ξεκινάει το ναυπηγείο και πάλι είχαμε πρόβλημα, γιατί δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος κάποιων που είναι το κλείσιμο του ναυπηγείου».

Γιατί παραιτηθήκατε από πρόεδρος του Εργοστασιακού;

Μ. Β.: «Όταν θέλεις να διώξεις κάποιον υπάρχουν πολλοί τρόποι. Το ένα ήταν να μαζέψουμε κάποιους εκτάκτους στο Σωματείο. Τότε είχα διαφωνήσει στην εγγραφή τους, γιατί υπήρχαν άνθρωποι που έρχονται στο ναυπηγείο για ένα μεροκάματο. Μπήκε ο όρος των 200 ενσήμων για να είσαι μέλος, παράνομα όμως γιατί δεν το γράφει το καταστατικό και δεν μπορεί μία απόφαση Δ.Σ. να ξεπερνάει το καταστατικό. Κάποια στιγμή δημιουργήθηκε μία ομάδα κάποιων εκτάκτων και κάποιων μονίμων, που συμφώνησαν ότι πρέπει να αντιδρούν σε κάθε απόφαση του Δ.Σ. ήταν έξω από την πόρτα 50 άτομα να βρίζουν. Δεν μπορεί μία ομάδα εργαζομένων, όταν αισθανόταν αδικημένοι να έρχονται στην πόρτα του Εργοστασιακού Σωματείου και να σε στέλνουν σε γενική συνέλευση. Βαλτοί βέβαια αυτοί. Αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Δεν ήταν μόνο για μένα, ήταν και για κάποιους άλλους συναδέλφους. Κάποια στιγμή μας ανάγκασαν να πούμε ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Δεν μπορούσα να βγαίνω έξω από το Σωματείο και να έχω 50 άτομα να αντιμετωπίσω κι ο ένας να με βρίζει και ο άλλος να φωνάζει «είσαστε πουλημένοι», «γιατί δεν πιέσατε όπως πρέπει». Όμως δεν υπήρξε μήνας που να είμαστε απλήρωτοι. Τι άλλο έπρεπε να κάνουμε;….Σκεφτήκαμε τότε να πάμε σε εκλογές. Δεν έγινε αυτό. Καλύτερα να παιραιτηθούμε και να τα καταφέρουν κάποιοι συνάδελφοι που είναι πιο ικανοί. Δηλώσαμε 2-3 άτομα παραίτηση και ακολούθησαν κι άλλοι. Οι αναπληρωματικοί δεν δέχθηκαν οπότε αναγκάστηκαν οι συνάδελφοι που έμειναν να λειτουργούν με 7 μέλη παράνομα. Έγιναν δικαστήρια μέχρι να καταλήξουμε στους 11 και να γίνει κουβάρι όλο το Σωματείο. Το πιο σωστό και τίμιο ήταν να πάμε σε μια γενική συνέλευση και να πούμε στον κόσμο ότι θέλουμε μία νωπή εντολή. Επιλέξτε εσείς ποιοι θα σας εκπροσωπούν και ποια πολιτική θα κρατήσουν. Τη πολιτική του τραμπουκισμού και ότι άλλο κάνουν εγώ δεν το κάνω».

Εκπροσωπείτε έναν θεσμό, σαν πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, που ρόλος του είναι η απόλυτη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Προηγήθηκε μία απεργία 3½ των εργαζομένων του Νεωρίου, την οποία εσείς ως θεσμός έπρεπε να διεκδικήσετε μαζί τους αυτά που απαιτούσαν. Σταθήκατε συμβουλευτικά δίπλα τους σαν Εργατικό Κέντρο; Τους εκπροσωπήσατε μέχρι εκεί που ορίζει ο θεσμικός σας ρόλος;

Μ. Β.: «Είναι ψέματα αυτό που λένε ότι το Εργατικό Κέντρο ήταν απόν από τους αγώνες. Οι περισσότεροι συνάδελφοι του Εργοστασιακού Σωματείου είναι και μέλη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου άρα οι ίδιοι είμαστε. Αν δεν σταθήκαμε εμείς δεν στάθηκαν κι αυτοί. Όμως με απόφαση του Δ.Σ., άσχετα εάν συμφωνούμε με τον τρόπο της απεργίας, απόφαση των εργαζομένων ήταν και το Εργατικό Κέντρο είναι υποχρεωμένο να βοηθήσει και να στηρίξει και το κάναμε….».

Αφού προσπαθήσατε σαν Εργατικό Κέντρο γιατί αρνείται το Εργοστασιακό να τους εκπροσωπείτε στη ΓΣΕΕ;

Μ. Β.: «Παραμύθιασαν τον κόσμο και πρέπει να τα μάθει. Είναι ένα μεγάλο ψέμα αυτό που είπαν στη γενική συνέλευση. Επειδή υπάρχει μία κόντρα κάποιων συνδικαλιστών του Εργοστασιακού Σωματείου μέλη της διοίκησης, που ξεκίνησε όταν πάψαμε από τα καθήκοντα του και τον αντικαταστήσαμε, τον γραμματέα του Εργατικού Κέντρου. Η κόντρα υπάρχει αλλά δεν φταίνε οι εργαζόμενοι. Δεν καταλάβανε τι έγινε. Αν είχαν φύγει από το Εργατικό Κέντρο ή ότι δεν τους εκπροσωπεί το Εργατικό Κέντρο στο ψηφοδέλτιο τους δεν έπρεπε να υπάρχει η εκπροσώπηση για το Εργατικό Κέντρο. Πάντα σε κάθε γενική συνέλευση προς των εκλογών, πρέπει να γίνεται διοικητικός και οικονομικός απολογισμός και λογοδοσία του προέδρου και πρέπει οπωσδήποτε να γίνει μυστική ψηφοφορία. Αν δεν γίνεται, όπως λέει το καταστατικό τότε είναι άκυρη η γενική συνέλευση, άρα αυτή που έγινε είναι άκυρη. Δεν θα πάει κανείς να την προσβάλει και θα περάσει. Όμως να ξέρουν ότι ξέρουμε τι μας γίνεται. Λένε στον κόσμο, την ερώτηση που πρέπει να μπαίνει υποχρεωτικά στις εκλογές του Σωματείου, από ποιους θέλει να εκπροσωπείται στη ΓΣΕΕ, από την ΠΟΕΜ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου) ή το Εργατικό Κέντρο. Από την ΠΟΕΜ, δεν ξέρω τι τους έχουν τάξει, αυτοί που ήρθαν στη συνέλευση του Εργοστασιακού Σωματείου ήταν από το Σωματείο Μετάλλου του Πειραιά από το ΠΑΜΕ. Είναι στη διοίκηση της ΠΟΕΜ, αλλά δεν είναι η ΠΟΕΜ. Λένε στον κόσμο «να αυτοί μας βοήθησαν». Αυτοί συνάδελφοι της Αθήνας και του Πειραιά τρίβαν τα χέρια τους στην απεργία γιατί γέμισε πλοία το Πέραμα και η Ελευσίνα».

Σας καταλόγισαν την ευθύνη για όσα είπε ο κ. Λεβέντης εντός του κοινοβουλίου για κλείσιμο του ναυπηγείου σύμφωνα με τη βούληση του Δημάρχου.

Μ. Β.: «Ο Λεβέντης είχε δίκιο. Αυτό θέλει ο Δήμαρχος. Μήπως θέλει το ναυπηγείο; Γιατί δεν βγαίνει να το πει; Τον έχω προκαλέσει αμέτρητες φορές. Και θα του πω και συγνώμη και θα εξαφανιστώ. Πες μου «λες βλακείες, δεν είναι έτσι. Εγώ το Νεώριο το θέλω, όπως είναι με όλο τον κόσμο». Μιλάμε για το σύνολο των εργαζομένων και να βρούμε λύση. Τι είπε ο Λεβέντης και τους έπιασε όλους πανικός; Είπε ότι «Ο Δήμαρχος εκεί στη Σύρο σκέφτεται να κάνει το Νεώριο μαρίνα». Προχθές που πήγαν οι συνάδελφοι τους έβγαλε μία μακέτα και είχε 3 μαρίνες. Λάθος είπε μία. Τρεις θέλει να κάνει. Εγώ δεν είμαι αντίθετος στην ανάπτυξη του τόπου μου. Μακάρι. Τι τους ενοχλεί να μαζευτούμε σε ένα τραπέζι. Μαζεύονται, μιλάνε για τους εργαζόμενους χωρίς το Εργατικό Κέντρο. Μας ενοχλεί η αμμοβολή. Καθίσαμε ποτέ σε ένα τραπέζι να βρούμε λύση; Η αμμοβολή δεν μπορεί να υπάρχει όπως υπήρχε. Υπάρχει λύση».

Κλείνοντας επανέλαβε ότι «κάποιοι συνάδελφοι θέλουν να κλείσουν το ναυπηγείο. Υπάρχει η δυνατότητα να σκεφτούν και να επιλέξουν ικανά άτομα γιατί τα δύσκολα έρχονται».