Με πρόσχημα την ασφάλεια της χώρας

Η πραγματικότητα σε σχέση της τρομοκρατίας με τους πρόσφυγες, όπως αυτή διαμορφώνεται από τα δεδομένα και η μεταστροφή του ενδιαφέροντος των πολιτών από την ουσία του προβλήματος, που επιχειρείται από συγκεκριμένους πολιτικούς κύκλους της χώρας, με την καλλιέργεια αισθήματος φόβου, λειτουργεί υποβολιμαία στην καλλιέργεια κοινωνικής αναταραχής.

Για ακόμα μία φορά επαναλήφθηκε η φαρισαϊκή “οδύνη” των απανταχού “θρηνούντων” για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν από το τρομοκρατικό χτύπημα των Βρυξελλών και το μένος κατά των τρομοκρατών σφαγέων του ISIS, όμως με διακρίσεις και περιορισμούς, που καθορίζονται αναλόγως της γεωγραφικής, θρησκευτικής και πολιτικής προσέγγισης.

Σε άμεση συνάρτηση τελούν η προσφυγική επιλογή των πολιτών της Συρίας προκειμένου να διασωθούν από τις πολεμικές επιθέσεις που έχουν ισοπεδώσει την χώρα τους, με την έξαρση της τρομοκρατικής δράσης του ISIS, όπως αυτή εκδηλώνεται διεθνώς, χρησιμοποιώντας προσχηματικά την εμπόλεμη κατάσταση.

Όμως αυτή η σχέση τρομοκρατίας και προσφύγων απέχει κατά πολύ από την προπαγάνδα φόβου που έχει εξαπολυθεί στο εσωτερικό της χώρας ως πολιτικό όπλο, σκιαγραφώντας τους πρόσφυγες ως τρομοκράτες, υποδηλώνει παράλληλα έναν ευτελή πολιτικό καιροσκοπισμό.

Πράξεις και αντιδράσεις

Μεγάλος ο αριθμός των προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα, φτάνοντας τα 50.256 άτομα, εκ των οποίων οι περισσότεροι από τους μισούς φιλοξενούνται στη βόρεια Ελλάδα.

Χωρίς ακόμα να μπορεί να αποσαφηνιστεί εάν ως αιτίες λειτούργησαν οι έντονες καιρικές συνθήκες που έπληξαν το Βορειοανατολικό Αιγαίο ή εάν υπήρξε αλλαγή της στάσης της Τουρκίας, κατόπιν της συμφωνίας με την Ε.Ε. για το προσφυγικό, οι ροές προσφύγων και μεταναστών προς την Ελλάδα έφτασαν τα τελευταία 24ωρα να είναι από ελάχιστες έως και μηδενικές.

Όμως εντός των τειχών, πέραν του πρακτικού ζητήματος που αφορά στη διαχείριση του προσφυγικού και του ανοίγματος των συνόρων ώστε να λειτουργήσει ο βαλκανικός δίαυλος προς την Ευρώπη, ακόμα μεγαλύτερο εμφανίζεται το πρόβλημα ενστάσεων και αντιδράσεων που κινούνται στη λογική του εθνικισμού, με κάθε φασίζουσα προέκταση του.

Μία λογική προς την οποία καθοδηγεί προπαγανδιστικά και επιχειρεί να διαμορφώσει την κοινή γνώμη, η πλειοψηφία των ισχυρών μέσων ενημέρωσης, προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Την στιγμή που οι αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες διαμαρτύρονται για το καθεστώς λειτουργίας του «χοτ σποτ» στη Μόρια της Λέσβου, διασπείρεται σε επίπεδο καφενειακού προβληματισμού μία επιδερμική “αγανάκτηση” για τα συσσίτια που πετούν οι πρόσφυγες, χωρίς όμως να διευκρινίζεται η θρησκευτική τους προσβολή, όταν δίνεται χοιρινό ως τροφή σε μουσουλμάνους.

Την ίδια στιγμή που κατά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, πρόσφυγες στη Μυτιλήνη παρακολουθούσαν κρατώντας ταμπέλες στις οποίες αναγραφόταν «ευχαριστούμε Ελλάδα», κάποιοι “ένθερμοι πατριώτες” υποδέχθηκαν στην Βέροια με γιουχαΐσματα και γουρουνοκεφαλές τους πρόσφυγες από τη Συρία, που μεταφερόντουσαν από την Ειδομένη στο στρατόπεδο φιλοξενίας Αρματολού Κόκκινου.

Όλα αυτά από Έλληνες που ξεχνούν πως ανήκουν σε έναν λαό που έχει βιώσει επανειλημμένα την μετανάστευση, τον διωγμό και την προσφυγιά.

Την ίδια στιγμή που οι διακινητές αναζητούν νέες δρόμους μεταφοράς των προσφύγων και των μεταναστών στην Ευρώπη, έναντι αδρής αμοιβής, που κυμαίνεται από 3.000-5.000 ευρώ το άτομο, μέσω της θαλάσσιας οδού της Μεσογείου, Ελληνικές οικογένειες στην Ειδομένη και τη Θεσσαλονίκη ανοίγουν τα σπίτια τους και φιλοξενούν οικογένειες προσφύγων.

Και βέβαια όλα αυτά την ίδια στιγμή που οι πρόσφυγες επιζητούν εναγωνίως τρόπους για να περάσουν από την Ειδομένη στα κλειστά σύνορα των Σκοπίων, επιβεβαιώνοντας με τις ενέργειες τους αυτές που θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την ασφάλεια τους, πως ζητούμενο τους δεν είναι η εγκατάσταση τους στην Ελλάδα αλλά η μετάβαση τους σε χώρες της Ευρώπης.

Πολιτική εκμετάλλευση

Το μέγιστο προσφυγικό ζήτημα, χρησιμοποιείται εντονότατα από το εγχώριο πολιτικό σύστημα, προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων, με απουσία κατάθεσης προτάσεων και έλλειψη διάθεσης κοινής πολιτικής αντιμετώπισης.

Ως ζητούμενα τίθενται η υπόγεια καλλιέργεια του αισθήματος του φόβου στους Έλληνες πολίτες και ο αποπροσανατολισμός από τα πολιτικής φύσεως θέματα που πρόκειται να τεθούν προς συζήτηση στο κοινοβούλιο.

Τα θέματα διαφθοράς και διαπλοκής του πολιτικού συστήματος, με το “κράτος” των media και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που πρόκειται να συζητηθούν αύριο στη Βουλή, φαίνεται ότι θορύβησαν τα κόμματα εξουσίας της αντιπολίτευσης, που με κάθε τρόπο επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.

Κύριο όπλο που επιστρατεύεται προς αυτή την κατεύθυνση η διασπορά του φόβου στους πολίτες, με το νέο πολιτικό αφήγημα να τίθεται στην βάση της ασφάλειας της χώρας, καθώς συνδέονται ανυπόστατα οι πρόσφυγες με τους τρομοκράτες.

Προς αποφυγή της συζήτησης του μέγα ζητήματος της διαφθοράς, που εν πολλοίς ευθύνεται για την παρούσα κατάσταση της χώρας, η αξιωματική αντιπολίτευση ζήτησε να πραγματοποιηθεί, προς ημερήσιας διάταξης, συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για την ασφάλεια των πολιτών, ταυτίζοντας το προσφυγικό θέμα με τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις.

Υποστηρικτικά προς αυτό φαίνεται να λειτουργεί η πλειοψηφία των ισχυρών μέσων ενημέρωσης, που ενισχύουν αυτή την τακτική, καθώς οι ιδιοκτήτες τους εμπλέκονται άμεσα σε όσα διερευνώνται και πρόκειται να συζητηθούν.

Επιλεκτική ευαισθησία

Από το μέτωπο της τρομοκρατίας, εντυπωσιακός είναι ο, για ακόμα μία φορά, επιλεκτικός θρήνος για τα αθώα θύματα του Βελγίου από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, όταν ουδείς ασχολήθηκε με τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν το τριήμερο που πέρασε από τα τρομοκρατικά χτυπήματα σε Ιράκ και Υεμένη.

Ο έφηβος μέλος του ISIS που χρησιμοποιήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση ως βομβιστής αυτοκτονίας, πυροδοτώντας τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένος, σκόρπισε τον θάνατο στην Αλ Ασρίγια του Ιράκ, αφήνοντας πίσω του 65 νεκρούς και 60 τραυματίες.

Άλλες τρεις επιθέσεις βομβιστικές αυτοκτονίας σημειώθηκαν από “μάρτυρες” του ISIS στο Άντεν της Υεμένης, σε βάσεις του διεθνούς συνασπισμού του οποίου ηγείται η Σαουδική Αραβία, προκαλώντας το θάνατο 22 ατόμων.

Όλα δείχνουν πως η “ευαισθησία” περικλείεται στα στενά όρια των ευρωπαϊκών συνόρων, με την τρομοκρατία να καταδικάζεται και να ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων μόνο όταν πλήττει τον δυτικό κόσμο.