Στο στόχαστρο του Εργατικού Κέντρου η Διοίκηση και οι συνδικαλιστές του Νεωρίου

Αδιαφανείς ενέργειες

  • Πέμπτη, 4 Αυγούστου, 2016 - 06:19
  • /   Eνημέρωση: 4 Αυγ. 2016 - 22:30
  • /   Συντάκτης: Τέτα Βαρλάμη

Μία φαινομενική ηρεμία επικρατεί γύρω από την υπόθεση του Νεωρίου, καθώς υποκρύπτει αναβρασμό και έντονες διεργασίες, όχι μόνο σε επίπεδο διοίκησης, όσον αφορά στο μέλλον του ναυπηγείου, αλλά και εκ μέρους του Εργατικού Κέντρου Κυκλάδων, το οποίο συνεχίζει να διατηρεί επιθετική στάση επί του θέματος, ενώ δεν λείπουν και οι υπόγειες και αδιαφανείς ενέργειες, που δυναμιτίζουν την κατάσταση.

Με μία νέα επιστολή προς τον πρόεδρο του ομίλου του Νεωρίου, Νίκο Ταβουλάρη, επανέρχεται το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κυκλάδων, ζητώντας απαντήσεις επί συγκεκριμένων ερωτημάτων, καθώς κρίνει πως παραμένουν «θολά» σημεία τα οποία δεν έχουν αποσαφηνιστεί στην αλληλογραφία των δύο πλευρών.

Παράλληλα, αιφνίδιες παραιτήσεις σημειώθηκαν στην εσωτερική διάρθρωση του Ε.Κ., προϊδεάζοντας για μία αναστάτωση που λειτουργεί παρασκηνιακά.

Εξ αφορμής των ανωτέρω, απαντήσεις κλήθηκε να δώσει ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, Μάρκος Βουτσίνος, ο οποίος έδωσε το στίγμα της ανυποχώρητης στάσης που θα διατηρήσει το θεσμικό όργανο που εκπροσωπεί, ενώ στοχοποίησε κάθε εμπλεκόμενο με το ναυπηγείο.

Τίθενται συγκεκριμένα ερωτήματα

Στη νέα του επιστολή προς τον Ν. Ταβουλάρη, το Ε.Κ. επανέρχεται στο θέμα του Νεωρίου, καθώς κρίνει πως μέσω της αλληλογραφίας που προηγήθηκε ο πρόεδρος του ομίλου αρνήθηκε ουσιαστικά να απαντήσει «στα εύλογα ερωτήματα και απορίες όλων αυτών που εκπροσωπούμε», όπως αναφέρει.

Καθώς εκ μέρους του κ. Ταβουλάρη είχε γίνει αναφορά στην προς 22ετίας αγορά του ναυπηγείου, στην επιστολή κρίνεται αναγκαίο να υπενθυμιστεί πως τότε ως υποψήφιος αγοραστής προσπάθησε να εξασφαλίσει τη συναίνεση του Ε.Κ. και των εργαζομένων, με την συμμετοχή των εκπροσώπων του θεσμικού οργάνου «σε όλες τις συναντήσεις και συζητήσεις, τόσο με σας όσο και με την τότε κυβέρνηση, απαιτώντας να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας, οι συνθήκες εργασίας και η διατήρηση του ναυπηγείου σαν ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα, ενημερώνοντας πάντα τους εργαζόμενους και τον λαό της Σύρου για την πορεία των διαπραγματεύσεων», όπως σημειώνεται.

Βάσει αυτών τίθεται το ερώτημα «Γιατί σε αυτό το φημολογούμενο ενδιαφέρον από επενδυτές για συμμετοχή στα κεφάλαια ή και αγορά του Νεωρίου, το Ε.Κ. έχει αποκλειστεί από τη διαδικασία;».

Πέραν αυτού, δεν παραλείπονται και οι ευθείες στοχοποιήσεις, σχετικά με τον ρόλο διοίκησης και συνδικαλιστικών εκπροσώπων του ναυπηγείου, όπως γίνεται σαφές στο ερώτημα «Από πού έχει (αν έχει) πληροφόρηση η μικρή κλίκα των εργατοπατέρων του εργοστασιακού σωματείου και λειτουργούν σαν παπαγαλάκια, καθησυχάζοντας τους εργαζόμενους για δήθεν καλή πορεία των διαπραγματεύσεων;».

Συνεχίζοντας δε στο ίδιο σκεπτικό με αιχμές κατά του εργοστασιακού, επαναφέρουν 4 κύρια ερωτήματα προς τον κ. Ταβουλάρη, με την επισήμανση ότι «οι εργατοπατέρες του εργοστασιακού δεν μπήκαν στον κόπο να το κάνουν (γιατί άραγε…;)», επί των οποίων ζητούν απαντήσεις, ενώ προτίθενται να απευθυνθούν και στην κυβέρνηση

Τα ερωτήματα που τίθενται, με την επισήμανση ότι «Αυτά δεν είναι κουτσομπολιό» τα οποία «ζητάνε άμεση απάντηση» είναι:

«1. Αν το Νεώριο θα συνεχίσει τη λειτουργία του σαν ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα.

2. Αν εξασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας.

3. Αν οι εργαζόμενοι πάρουν τα οφειλόμενα από τη δική σας διαχείριση δεδουλευμένα.

4. Αν οι εργαζόμενοι που έχουν αποχωρήσει λόγω συνταξιοδότησης και είναι δεκάδες, πάρουν τα χρήματα τους».

Τέλος επισημαίνεται πως εάν αυτά δεν απαντηθούν «τότε το Ε.Κ. θα πράξει το καθήκον του, όπως το έπραξε και σε προηγούμενες ανάλογες περιπτώσεις που όλο το νησί θυμάται».

Κινήσεις που δεν έγιναν

Όταν ρωτήθηκε σχετικά με την επιστολή ο πρόεδρος του Ε.Κ., Μ. Βουτσίνος, προέβη σε αιχμηρούς σχολιασμούς για την στάση του κ. Ταβουλάρη, αλλά και των μελών της διοίκησης του ναυπηγείου, χωρίς να παραλείψει να αναφερθεί και στους εκπροσώπους του εργοστασιακού σωματείου.

Σε ότι αφορά στον πρόεδρο του ομίλου, Ν. Ταβουλάρη, σχολιάζοντας την αναφορά του στο ότι προ 22 ετών πήρε το ναυπηγείο, σημείωσε ο κ. Βουτσίνος ότι ο πρόεδρος παρέλειψε να ενημερώσει για το τι έδωσε για να πάρει το ναυπηγείο, καθώς όπως είπε «δεν έδωσε τίποτα», ενώ σχολίασε πως «πήρε τα δύο μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας και κατάφερε να τα καταστρέψει. Αυτό είναι κατόρθωμα!».

Πως όμως μπορεί να υπάρχει τόση επιμονή για εμπλοκή όποιου φορέα στην επιχείρηση που ανήκει στον ιδιώτη κ. Ταβουλάρη, οποίος μπορεί να τη διαχειριστεί όπως θέλει;

Απαντώντας ο κ. Βουτσίνος εξέφρασε την άποψη ότι «το ναυπηγείο δεν είναι δικό του. Δικό του θα ήταν εάν δεν χρωστούσε σε κανένα. Από τη στιγμή που χρωστάει σε όλη τη Σύρο, χρωστάει στους εργαζόμενους, χρωστάει παντού δεν είναι δικό του. Όταν θα ξεχρεώσει όλους αυτούς στους οποίους οφείλει τότε θα είναι δικό του».

Δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει το ποσοστό του 35% από το έργο των ΤΠΚ, για το οποίο ανέφερε ότι «το οφείλει στο Νεώριο» και πως χάρη σε αυτό το έργο «υπάρχει και συντηρείται σαν όμιλος», καθώς ενώ φαίνεται στα χαρτιά ότι το ποσοστό αυτό αποδόθηκε, τελικά το Νεώριο δεν πήρε τίποτε, γιατί όπως είπε «κάνανε αλχημείες».

Για το επίμαχο θέμα, όταν ρωτήθηκε ο κ. Βουτσίνος γιατί, καθώς από την προ-προηγούμενη διοίκηση του Εργοστασιακού είχε ολοκληρωθεί η γραφειοκρατική διαδικασία για νομικές διεκδικήσεις των εργαζομένων του Νεωρίου, αυτές δεν προχώρησαν, απάντησε πως «ο κ. Ταβουλάρης τότε είπε πως τα χρήματα αυτά τα έχει δώσει, όπως φαίνεται στα χαρτιά, ενώ άλλαξε και η διοίκηση του σωματείου και οι συνάδελφοι μπορεί να μην ενδιαφέρονται».

Παράλληλα, τέθηκε και το ενδεχόμενο εισαγωγής του Νεωρίου στο πρόγραμμα του 29μηνου της Ελευσίνας, ώστε να μπορούν να καλύπτονται οι εργαζόμενοι του με το 70% του μισθού τους που εξασφαλίζει το κράτος, για το οποίο ο πρόεδρος του Εργατικού είπε πως «αυτό δεν προχώρησε γιατί δεν το ζητήσανε από τον όμιλο».

Στρέφεται ευθέως και κατά της διοίκησης του εργοστασιακού σωματείου, σχολιάζοντας πως «αυτό που κάνει το Ε.Κ. θα έπρεπε να το κάνουν και οι συνδικαλιστές του εργοστασιακού».

Τα όσα διαρρέονταν προς τους εργαζόμενους του ναυπηγείου, καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, περί ερχομού της δεξαμενής ή συνεχών μεταθέσεων των ημερομηνιών για την εμφάνιση του επενδυτή, ο κ. Βουτσίνος θεωρεί πως τώρα θα χρησιμοποιηθούν οι επιστολές του ως δικαιολογία, σε περίπτωση που δεν υπάρξει ούτε τώρα αποτέλεσμα.

Έναντι αυτού δηλώνει κατηγορηματικά πως «το Ε.Κ. συμφωνεί στην επένδυση, για να λειτουργήσει το ναυπηγείο βάσει αυτών που ζητάμε και όχι απλά να εμφανιστεί κάποιος που θα «γλυκάνει» τον κόσμο για να περάσουν τα σχέδια τους. Μακάρι να βρεθούν επενδυτές και να δούμε το Νεώριο να έχει ζωή άλλα 50 χρόνια».

Εκβιαστικές παραιτήσεις

Δύο παραιτήσεις μελών της εξελεγκτικής του Ε.Κ. κατατέθηκαν αιφνίδια, γεγονός που υποδηλώνει πως υπάρχουν παρασκηνιακές διεργασίες για τις οποίες κλήθηκε να απαντήσει ο κ. Βουτσίνος.

«Το Ε.Κ. δέχεται έναν πόλεμο και αυτό δεν θα το αφήσουμε έτσι» ήταν η απάντηση του, κρίνοντας πως η στάση που τηρεί με το Νεώριο «ενοχλεί την πλευρά της εταιρείας και μία μικρή ομάδα των συνδικαλιστών, που είναι αγκαλιά και το οργανώνουν από κοινού».

Δίνοντας διευκρινίσεις σχετικά με τις παραιτήσεις έκρινε πως «αυτές ήταν προϊόν εκβιασμού και απειλών», ενώ συμπλήρωσε πως για αυτά διαθέτουν τα στοιχεία, για το πώς οι παραιτηθέντες εκβιάστηκαν και από συνδικαλιστές και από μέλη της διοίκησης, τα οποία ήδη δόθηκαν στους νομικούς συμβούλους του Ε.Κ. ώστε να πράξουν αναλόγως, καθώς «αυτή η πράξη είναι κακούργημα, πράγμα που πρέπει να γνωρίζουν αυτοί που κάποτε ασχολήθηκαν με τον συνδικαλισμό και τώρα είναι στη διοίκηση».

Επεσήμανε δε πως «ευτυχώς το Ε.Κ. δεν στηρίζεται σε μία κλίκα εργατοπατέρων, αλλά στους αντιπροσώπους από όλα τα νησιά, που δεν έχουν καμία σχέση με το Νεώριο».

Αποκαλυπτικός υπήρξε και στην κριτική του για τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του Νεωρίου, Γ. Στεφάνου, για τον οποίο σχολίασε πως όχι «δεν έχει άποψη και δεν κατανοεί τον ρόλο του στο ναυπηγείο», ενώ χαρακτήρισε «παράξενο» τον ρόλο του σε σχέση με τους συνδικαλιστές.

Σκληραίνοντας ακόμα περισσότερο την κριτική του συμπλήρωσε πως «κάτι συνδικαλιστικές Κατίνες και κάποιοι που έχουν μπερδέψει τον ρόλο τους στη διοίκηση, έχουν γίνει ένα και συναποφασίζουν», καταλογίζοντας τους πως επιθυμούν «την πλήρη απαξίωση του ναυπηγείου».