Εκπαιδευτικό τριήμερο πρόγραμμα για εκπαιδευτικούς με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου στο Μουσείο Κ. Τσόκλη

Με αφορμή την τρέχουσα έκθεση στο Μουσείο Κώστα Τσώκλη στην Τήνο, το τριήμερο από 31 Αυγούστου έως 2 Σεπτεμβρίου, η εικαστικός Κατερίνα Ζαχαροπούλου θα παρουσιάσει ένα τριήμερο σεμινάριο για εκπαιδευτικούς, με άξονα τις διαφορετικές εκφραστικές δυνάμεις που ενυπάρχουν στο σύνολο του έργου του Κ. Τσόκλη αλλά και των γεγονότων, προσώπων, περιόδων, καταστάσεων, συνυπάρξεων που επέδρασαν στην τελική μορφή του.

Οι συμμετέχοντας θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μεθόδους αφήγησης, παραγωγής διαλόγου και τέλος καλλιτεχνικής εργασίας που θα μπορούσαν να μεταφερθούν τόσο στο σχολείο όσο και σε χώρους έξω από αυτό, στη φύση, στις κοινωνικές ομάδες, ακόμη και στην ίδια την οικογένεια. 

Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική (1982-1987) στην Αθήνα, ενώ μεταξύ των ετών 1990-1994 παρακολούθησε ειδικά σεμινάρια στο Παρίσι στο Centre Georges Pompidou σε ζητήματα εκπαίδευσης παιδιών και νέων στην σύγχρονη τέχνη. Το 1998 πήρε υποτροφία από την Αμερικανική Πρεσβεία και την Ελληνοαμερικανική Ένωση. Ταξίδεψε στο Σικάγο όπου για δύο μήνες εργάστηκε για τη δημιουργία έργου- εγκατάστασης , το οποίο εξέθεσε στο Μουσείο Αρχιτεκτονικής και Ντιζάιν. Παράλληλα, οργάνωσε εκπαιδευτικά προγράμματα, τόσο στο μουσείο, όσο και  για σχολεία της ομογένειας. Έχει βραβευθεί από τον ΣΑΕ (Απόδημος Ελληνισμός)για την προσφορά της στη διάδοση της ελληνικής δημιουργίας στις ΗΠΑ.

Έχει διδάξει σε σχολές επαγγελματικού προσανατολισμού, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια με θέμα το παιδί και την τέχνη, έχει εκδώσει βιβλία τέχνης για παιδιά ενώ ανέπτυξε πλούσια παιδαγωγική δραστηριότητα σε θέματα σύγχρονης τέχνης μέσα από οργάνωση εργαστηρίων σε μουσεία της χώρας( ΕΜΣΤ, Εθνική Πινακοθήκη, Μ.Μπενάκη, ΜΜΣΤ, ) χωρίς να σταματήσει να εργάζεται ως εικαστικός. Η σύγχρονη τέχνη και η γλώσσα της την απασχολεί ως έννοια και ως αναμεταδιδόμενο σύστημα μέσα από εικόνες που «εκπέμπονται». Την ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο ρόλος του καλλιτέχνη ως εκτιθέμενου φορέα γνώσης και εμπειρίας.

To εικαστικό της έργο χαρακτηρίζεται από την διερεύνηση της σχέσης δημιουργού και έργου τέχνης, θεσμών και παραδόσεων, μέσα από διαλόγους και προσκλήσεις του «Άλλου» είτε αυτό είναι ο εαυτός είτε μορφές του παρελθόντος. Εστιάζει στη σύγχρονη απόδοση διαχρονικών καταστάσεων υπαρκτών μέσα στην ιστορία της τέχνης, της κοινωνίας, της οικογένειας.