"H αλληλεγγύη είναι το όπλο μας σε κάθε απόπειρα ποινικοποίησης των αγώνων"

Τη Δευτέρα, 7 Νοεμβρίου 2016, μέσα σε ένα αστυνομοκρατούμενο και γεμάτο από ασφαλίτες, μέσα και έξω από τα δικαστήρια της Ερμούπολης, κλίμα, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος το κατηγορητήριο που είχε συνταχθεί από τους κρατικούς μηχανισμούς, εναντίον 11 συμπολιτών μας, για τα επεισόδια που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης (21 Μαρτίου 2011) στη Σύρο του πρώτου μνημονιακού πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου.

Στη δίκη που έγινε, καταδείχθηκε με αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι τα επεισόδια τα προκάλεσαν τα ΜΑΤ που συνόδευαν το “λαοφιλή” πρωθυπουργό, στην αρχή της περιοδείας του ανά τη χώρα, που σκοπό είχε να εξηγήσει στους κατοίκους της τα “καλά” του 1ου Μνημονίου, τα αποτελέσματα του οποίου, και όχι μόνο αυτού αλλά και των επόμενων μνημονίων μέχρι σήμερα, βιώνουν και θα συνεχίσουν να βιώνουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο οι νέοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και γενικότερα ο λαός της χώρας.

Με την έμπρακτη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη, αλλά και την παρουσία στο δικαστήριο, εκπροσώπων και μελών πρωτοβάθμιων σωματείων εργαζομένων (ένα, μάλιστα, είχε προκηρύξει και στάση εργασίας για την ημέρα της δίκης), μεμονωμένων εκπροσώπων πολιτικών φορέων, μελών της πρωτοβουλίας μας και άλλων συλλογικοτήτων, καθώς και απλών πολιτών, οι 11 συμπολίτες μας αθωώθηκαν από τις κατηγορίες, που στόχο, ουσιαστικά, είχαν τη συκοφάντηση της τότε αντίστασης της νεολαίας και των εργαζομένων του νησιού και γενικότερα την καταστολή κάθε μελλοντικού αγώνα ενάντια στις πολιτικές εξαθλίωσης του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Και, βεβαίως, δεν μας εκπλήσσει η παντελής απουσία συμπαράστασης από τους τοπικούς πολιτικούς “άρχοντες” ή από αυτούς του Εργατικού Κέντρου, λες και δε δικάζονταν πολίτες και εργαζόμενοι του νησιού. Έτσι κι αλλιώς, και τότε απουσίαζαν, υποδεχόμενοι μετά βαΐων και κλάδων τον τότε μνημονιακό πρωθυπουργό.

Η πανηγυρική αθώωση των 11 συμπολιτών μας είναι μια νίκη και μια δικαίωση για όσους εξακολουθούν σε δύσκολους καιρούς να αγωνίζονται και να αντιστέκονται. Αποδείχθηκε, μάλιστα, για άλλη μια φορά, ότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας σε κάθε απόπειρα ποινικοποίησης των αγώνων. Γιατί οι αγώνες (πρέπει να) συνεχίζονται...