Ο Έλληνας του υψηλού πολιτικού ήθους!

Έφυγε από τη ζωή ένας πραγματικός ευπατρίδης. Ήταν ένα πολύτιμος για τη χώρα άνθρωπος και στο πρόσωπό του είχε τιμηθεί ιδιαίτερα ο θεσμός της Προεδρίας της Δημοκρατίας, την οποίαν είχε εκπροσωπήσει επάξια, με το κύρος του και την άριστη συμπεριφορά του.

Ο Κωστής Στεφανόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1926. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έως το 1974 εργαζόταν ως δικηγόρος στην Πάτρα. Εκλέχτηκε επανειλημμένα βουλευτής και δραστηριοποιήθηκε και ως υπουργός σε πολλά υπουργεία. Στις 8 Μαρτίου 1995 εξελέγη από την Βουλή των Ελλήνων Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, αξίωμα στο οποίο επανεκλέχθηκε το έτος 2000 για δεύτερη συνεχόμενη θητεία (2000 έως 2005).

Ο Κωστής Στεφανόπουλος είχε μια ιδιαίτερη προσωπικότητα που ακτινοβολούσε την πολιτική αρετή και ηθική ακεραιότητα. Κατόρθωσε να γίνει σεβαστός απο όλους τους 'Έλληνες και όχι μόνον, και από φίλους του, αλλά και από αντιπάλους, για το ήθος του και την ήρεμη σκέψη, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές του πολιτικού του βίου. Υπήρξε πάντοτε σεμνός, μετριοπαθής και αξιοπρεπής και πάνω απ' όλα άνθρωπος και γι' αυτό αποτελούσε παράδειγμα για όλους.

Ο πρώην δήμαρχος κ. Γιάννης Δεκαβάλλας, το 1997 εισηγήθηκε στο τότε δημοτικό συμβούλιο, με αφορμή την επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στη Σύρο, να του απονείμουν το μετάλλιο του Δήμου. Η πρόταση του Δημάρχου έγινε ομόφωνα αποδεκτή από το δημοτικό συμβούλιο.

'Όπως είπε ο π. Δήμαρχος κ. Γιάννης Δεκαβάλλας, “Ο Πρόεδρος κατά τη διάρκεια της βράβευσης έδωσε δείγματα του υψηλού πολιτικού ήθους που τον διέκρινε και είχε δηλώσει εντυπωσιασμένος από την Ερμούπολη, την οποίαν χαρακτήρισε ώς... την ωραιότερη πόλη της Ελλάδος που παραμένει αναλλοίωτη και αγέραστη” και συγχρόνως είχε τονίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση που αισθάνεται για το παρελθόν της.

Η δεύτερη επίσκεψή του στη Σύρο έγινε τον Μάιο του 2000, με αφορμή τα εγκαίνια του Βιομηχανικού Μουσείου. Εντυπωσιασμένος από τα ενδιαφέροντα εκθέματα είπε ότι ... “δημιουργούν αυτά τα εκθέματα έναν χώρο μελέτης πολύ σημαντικής για την Ελλάδα, και τη βιομηχανική ιστορία της χώρας μας...”.

Η γνώμη του κ. Δεκαβάλλα, που συναντήθηκε πολλές με τον Πρόεδρο: “...δίδαξε ήθος και συγχρόνως κατόρθωσε να καταστεί με τη συμπεριφορά του, και τη γενικότερη στάση της ζωής του, η προσωποποίηση της έννοιας του πολιτικού πολιτισμού.”

Συνάντηση με τους μικρούς ξεναγούς

Ήταν ιδιαίτερη τιμή για μένα να ξεναγήσω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως μου ζήτησε ο κ. Δεκαβάλλας τότε. Εκείνες τις μέρες υπήρχε ένα Συνέδριο Νομικών με υψηλό επίπεδο εργασιών και συμμετοχή εκπροσώπων των Ανωτάτων Δικαστηρίων και Πανεπιστημιακών Καθηγητών. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θέλησε να επισκεφθεί και να ακούσει για λίγο μία ομιλία ενδιαφέρουσα του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας. 'Όταν μετά πήρε το λόγο, αναφέρθηκε στην ευχαρίστηση που αισθάνθηκε συμμετέχοντας, έστω για λίγο, στις εργασίες ενός υψηλού επιπέδου συνεδρίου.

Απέναντι από την αίθουσα του συνεδρίου, στο Πνευματικό Κέντρο, είναι το Μουσείο (αντιγράφων) Κυκλαδικής Τέχνης. Στην πόρτα του Μουσείου περίμενε τον Πρόεδρο μια μεγάλη ομάδα παιδιών. Τον χαιρέτησαν, του προσέφεραν ένα μπουκέτο λουλούδια και του ζήτησαν να τον ξεναγήσουν. Έδειξε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στα παιδιά που τον υποδέχθηκαν και ενθουσιάστηκε όταν του έκαναν δώρο ένα κομμάτι οψιανό. Αφού ευχαρίστησε για τα δώρα τους, τους είπε ότι γνώριζε για τον οψιανό και σε τι χρησίμευε στους αρχαίους, αφού με αυτό το σκληρό πέτρωμα της Μήλου έφτιαχναν εργαλεία, μέχρι και αιχμηρές λεπίδες....για ξύρισμα. Τα παιδιά τον επαίνεσαν ως καλό “μαθητή” και τον ξενάγησαν στην Ακρόπολη Χαλανδριανής, στα ειδώλια κ.α. Και εκείνον τα ρώτησε τι σημαίνει “κότινος” και τους έβαλε...άριστα όταν του είπαν ότι ο κότινος είναι στεφάνι από αγριελιά, που ήταν το έπαθλο των Ολυμπιακών στην Αρχαία Ελλάδα. “Σωστή η απάντηση, μπράβο παιδιά!!!”. Τους ζήτησε να τον επισκεφθούν στην Αθήνα, να τους ξεναγήσει κι εκείνος στο Προεδρικό Μέγαρο. Βέβαια υποδέχθηκε τα παιδιά του 6ου Δημοτικού Σχολείου.

Τα παιδιά μας, που τώρα έχουν μεγαλώσει, δεν ξεχνούν ποτέ αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Και είπαν ότι ήταν....διαβασμένος! Τελικά ήξερε να κερδίζει και τους μικρούς και τους μεγάλους.

Λάτρης της Αρχαίας Ελλάδας

Δεν ήταν μόνο βαθύς γνώστης της Ιστορίας, αλλά και λάτρης του αρχαίου πολιτισμού, ιδιαίτερα του Κυκλαδικού πολιτισμού. Ήταν αρκετή ώρα που θέλησε να μείνει στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Ιδιαίτερα εντυπωσιάστηκε από την “Βουστροφηδόν” γραφή (Αμοργός) και από την αίθουσα Χρίστου Τσούντα κ.α. περπατώντας στην Πλατεία Μιαούλη για να επισκεφθεί το Δημοτικό Μέγαρο, συναντούσε ανθρώπους απλούς που τον χαιρετούσαν, του χαμογελούσαν. Εκείνος, πάντα ευγενής, προσηνής, ανθρώπινος, εγκατέλειπε το πρωτόκολλο και πλησίαζε τους ανθρώπους και τους χαιρετούσε με χαμόγελο.

Δημαρχείο: Ήταν τόσο το ενδιαφέρον του για όλα όσα είδε και άκουσε, ιδιαίτερα θαύμασε τα πανέμορφα έπιπλα (έργα τέχνης) τους πίνακες, το υπέροχο Γαλλικό ρολόι με τον κυνηγετικό διάκοσμο κ.α. Και είπε: “Είναι πανέμορφη η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και η θέα στην πλατεία εκπληκτική. Τι λέτε κύριε Δήμαρχε αλλάζουμε; Να 'ρθω να μείνω εδώ κι εσείς να μείνετε στο Προεδρικό Μέγαρο;”

Καλό ταξίδι κύριε Πρόεδρε. Οι Έλληνες θα σας θυμούνται με σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη. Θα είστε πάντα στη μνήμη μας ο θερμός πατριώτης. Εύχομαι κι άλλοι πολιτικοί να αντιγράψουν τον αδαμάντινο χαρακτήρα σας.