"Καλούμεθα να αναγεννηθούμε πνευματικά μαζί με τον Χριστό"

Αγαπητά μου παιδιά,

Μας αξίωσε ο Θεός και εφέτος να εορτάσουμε την είσοδο του Θεού στην ιστορία, διά της ενανθρωπίσεως του Υιού και Λόγου Του, Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να εορτάσουμε την είσοδο του Κυρίου στη ζωή μας!

Καλούμεθα να ευτρεπίσουμε τη φάτνη της ψυχής μας, να την καθαρίσουμε από κάθε πάθος, εγωισμό και αμαρτία, για να υποδεχθούμε τον «δι’ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέρα σωτηρία νηπιάσαντα Κύριο».

Καλούμεθα να αναγεννηθούμε πνευματικά στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, μαζί με το Χριστό, και να Τον ακολουθήσουμε πιστά μέχρι το Γολγοθά και την Ανάσταση, την Ανάληψη και την Πεντηκοστή, σε μια πορεία μαρτυρίου και μαρτυρίας της πίστεώς μας, σε μία κοινωνία καθημαγμένη από την ανεργία, τη φτώχεια, το άγχος και την ανασφάλεια, σε μια κοινωνία που παραπαίει και λυγίζει από τα χτυπήματα όσων θέλουν να την αποκόψουν από τις ζείδωρες ρίζες της, τις πολυαιώνιες παραδόσεις της και τη Χριστιανική πίστη της!

Καλούμεθα σε μία πορεία συνάντησης με το Θεό στο πρόσωπο του συνανθρώπου μας, γιατί, με την ενανθρώπιση του Κυρίου, ο διπλανός μας έγινε αδελφός μας, εικόνα έμψυχη του Θεού!

Καλούμεθα να Τον συναντήσουμε

• στο πρόσωπο του οικογενειάρχη, που μένει χωρίς δουλειά,

• του νέου και της νέας, που η ανεργία τους έχει κόψει τα φτερά,

• του επαγγελματία, που αγωνίζεται για την επιβίωση,

• του ναυτικού, που καθημερινά αγωνίζεται με της θάλασσας τα κύματα και της ζωής τις δυσκολίες,

• του νησιώτη, που επιμένει να φυλάει Θερμοπύλες,

• του άρρωστου, που παλεύει για τη ζωή του στη μοναξιά ενός Νοσοκομείου,

• του γέροντος, που τελειώνει η ζωή του στη μοναξιά ενός Γηροκομείου,

• του πρόσφυγα και του μετανάστη, που αναζητά μια καλύτερη ζωή και πνίγεται στα Ελληνικά νερά του Αιγαίου,

• του διπλανού μας, του γείτονα, του συναδέλφου μας, που ο καθένας τους διψά για λίγη αγάπη, για λίγη συμπάθεια και ανθρωπιά!

Ας τον αποδεχθούμε όπως είναι, ας του απλώσουμε το χέρι μας χωρίς επιφυλάξεις, ας τον αγκαλιάσουμε χωρίς ιδιοτέλεια, ας του συμπαρασταθούμε χωρίς υστεροβουλία, ας τον αγαπήσουμε και ας του συγχωρήσουμε κάθε ατέλεια και αστοχία….

Αδελφοί μου,

Πολλοί δρόμοι οδηγούν στα Χριστούγεννα… Άλλοι μέσα από στολισμένες βιτρίνες και ολόφωτους δρόμους…. Άλλοι μέσα από την υπερκατανάλωση δώρων, τροφών και ποτών… Άλλοι, μέσα από το ημίφως των θαλάμων νοσηλείας, ή το έρεβος της οικονομικής ανέχειας και της ανεργίας….

Δεν φθάνουν, όμως, όλοι στα αληθινά Χριστούγεννα, δεν τερματίζουν όλοι στη φάτνη της Βηθλεέμ, αλλά πολλοί χάνονται στις ερήμους της μοναξιάς, της αλλοτρίωσης και της απελπισίας!

Για τα αληθινά Χριστούγεννα, ένας και μόνο δρόμος υπάρχει:

Ο δρόμος που τον φωτίζει το αστέρι της πίστεως προς το Θεό, και της αγάπης προς το συνάνθρωπο, που πάντοτε λάμπει στον ουρανό και δεν μπορούν να το καλύψουν τα σύννεφα της απιστίας, του μίσους και της κακίας !

Με την πίστη θα σταθούμε ως βράχοι ακλόνητοι στην επέλαση της οικονομικής, κοινωνικής, ηθικής και αξιακής κρίσης, που υποσκάπτει τα θεμέλια της ύπαρξής μας και απειλεί την εθνική και θρησκευτική μας υπόσταση!

Με την αγάπη, θα μπορέσουμε όλοι μαζί, ενωμένοι, να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία και να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο μέλλον, με τη δύναμη που μας προσφέρει η βεβαιότητα ότι «δι’ ημάς εγεννήθη Παιδίον νέον ο προ αιώνων Θεός»!

Χρόνια Πολλά, ευλογημένα, υγιεινά και ειρηνικά!

Με εόρτιες ευχές και πατρική αγάπη

† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄