“Ας μας πουν τί πληρώνουμε;”

Ο φτωχός συγγενής του παραλιακού μετώπου της Ερμούπολης παραμένει η πλατεία Παπάγου, με τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται επί αυτής, αλλά και πλησίον της, να εκφράζουν δημόσια μέσω της “Κοινής Γνώμης” την αγανάκτησή τους, αναφορικά με την αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής σχετικά με το επιτακτικό αίτημά τους, περί αντικατάστασης του “σάπιου ξύλινου δαπέδου της”.

Οι δυσκολίες που συναντούν σε επίπεδο λειτουργίας των επιχειρήσεών τους, αυξάνονται σημαντικά μήνα με τον μήνα, καθώς όπως παρατηρούν οι ίδιοι, προκύπτει αδυναμία ομαλής παραμονής, αλλά και διέλευσης των πελατών και του προσωπικού τους στο ξύλινο δάπεδο, το οποίο έχει υποστεί τεράστιες φθορές, με την αποκόλληση τμημάτων του να καταγράφεται συστηματικά, ενώ σε αρκετά σημεία της επιφάνειάς του, έχουν “ανοίξει” τρύπες.

Μιλώντας αρκετοί εξ αυτών στην εφημερίδα, έκαναν λόγο για σαφώς υποβαθμισμένη εικόνα της πλατείας Παπάγου, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα του παραλιακού μετώπου που έχει βελτιωθεί μετά την υλοποίηση του έργου της ανάπλασης, γνωστοποιώντας πως, έχει εξαντληθεί η υπομονή τους και στην περίπτωση που η αντικατάσταση του δαπέδου δεν προχωρήσει άμεσα και πάντως, πριν την έναρξη της πασχαλινής περιόδου, θα αναζητήσουν τους κατάλληλους τρόπους προκειμένου να διεκδικήσουν το “δίκαιο” του αιτήματός τους.

Όπως συμπλήρωσαν μάλιστα, όσο αυτό παραμένει ανικανοποίητο, τόσο οι ίδιοι ζημιώνονται οικονομικά, αφού οι επιχειρήσεις τους έρχονται δεύτερες σε προτίμηση, συγκριτικά με άλλες επιχειρήσεις της παραλιακής ζώνης.

“Δεν μπορούμε να δουλέψουμε. Επιτέλους, να γίνει κάτι”

Στο πλαίσιο των δηλώσεών τους, ανέφεραν πως, παραμένουν σε επικοινωνία με την Δημοτική Αρχή, λέγοντας χαρακτηριστικά πως, “Μιλάμε σχεδόν κάθε εβδομάδα με την πλευρά των Τεχνικών Υπηρεσιών. Μας υπόσχονται, αλλά μέχρι σήμερα τίποτα”. Υπενθυμίζοντας μάλιστα πως, “Οι υποσχέσεις αρχικά είχαν ξεκινήσει πριν τα Χριστούγεννα και περιμέναμε την αντικατάσταση του δαπέδου”, τόνισαν πως, μέχρι στιγμής, το πολυπόθητο, μικρής έκτασης, έργο, δεν έχει υλοποιηθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο βαθμού δυσκολίας της λειτουργίας τους, ως επιχειρήσεων – κατά κύριο λόγο - εστίασης. “Μας είπαν επίσης, ότι τα ξύλα του δαπέδου τα έχουν κι ενώ μας είχαν αναφέρει ότι οι εργασίες θα γίνονταν πριν την 25η Μαρτίου, πάλι δεν έγινε τίποτα” δήλωσαν χαρακτηριστικά, τονίζοντας, πως, γνωρίζουν την επίσημη θέση της Δημοτικής Αρχής σχετικά με την παρατηρούμενη κωλυσιεργία, που συνδέεται – όπως έχει αναφερθεί και από τους Αντιδημάρχους Τεχνικών Υπηρεσιών και Οικονομικών – με την αλλαγή νομοθεσίας των διαδικασιών αναθέσεων μικρών έργων. “Μας ανέφεραν από πέρυσι το καλοκαίρι το κώλυμα εξαιτίας της αλλαγής της νομοθεσίας για τις εργολαβίες των μικρών έργων. Επίσης, πρόσφατα μας είπαν ότι περίμεναν και την έγκριση του προϋπολογισμού” πρόσθεσαν από την πλευρά τους, επισημαίνοντας μάλιστα, πως, “η κατάσταση δεν πάει άλλο”.

Περιγράφοντας κάποια από τα σημαντικότερα προβλήματα που διαπιστώνουν καθημερινά, σημείωσαν πως, “Τοποθετούμε τα τραπεζοκαθίσματα επάνω σε κενά, σε τρύπες, σε σάπια ξύλα”. Επιπλέον, υπογράμμισαν πως, “Μόνοι μας έχουμε βάλει “μπαλώματα” για να μπορεί να πατά ο κόσμος”, ενώ δεν παρέλειψαν να επισημάνουν τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος τόσο για τους πελάτες τους, όσο και για το προσωπικό τους. “Χτυπούν ηλικιωμένοι και παιδιά. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορεί να δουλέψει το προσωπικό μας” συμπλήρωσαν χαρακτηριστικά, λέγοντας ειδικότερα, πως, “και τα τμήματα πρόσβασης προς το πάρκο και την πολυκατοικία, είναι σε κάκιστη κατάσταση. Πέφτουν τα πόδια από τις καρέκλες στα κενά και δεν μπορούν να στηριχθούν ομπρέλες. Αναζητούμε προσωρινές λύσεις. Επιτέλους να γίνει κάτι” τόνισαν κατηγορηματικά.

“Θα διεκδικήσουμε και θα διαμαρτυρηθούμε για διαφυγόντα κέρδη”

Εκφράζοντας πολλάκις κατά τη διάρκεια των δηλώσεων τους, πως, “αισθάνονται ριγμένοι ως επιχειρηματίες της πλατείας Παπάγου”, πρόσθεσαν επιπλέον, ότι, “Ο Δήμος δείχνει ότι η Ερμούπολη ξεκινά από το ύψος των στεγάστρων αναμονής και κάτω”. Καθώς όπως υποστήριξαν “αναβαθμίστηκε όλο το παραλιακό μέτωπο”, τόνισαν πως, έχουν την πρόθεση να απαιτήσουν αλλά και να διαμαρτυρηθούν έντονα για το θέμα της αντικατάστασης του ξύλινου δαπέδου, αφού δημιουργεί πλείστα προβλήματα στη λειτουργία των επιχειρήσεών τους. “Αισθανόμαστε αδικημένοι σε τεράστιο βαθμό. Αναβάθμισαν όλο το παραλιακό μέτωπο και για εμάς δεν έκαναν τίποτα. Αισθανόμαστε η “ντροπή” της περιοχής. Εμείς θέλουμε να έχει αντικατασταθεί το δάπεδο πριν το Πάσχα. Ήδη πλησιάζει το διάστημα. Αν δεν το κάνουν άμεσα, θα κλείσουμε τις επιχειρήσεις μας και θα διαμαρτυρηθούμε στον Δήμο. Είμαστε όλοι αποφασισμένοι” σημείωσαν κατηγορηματικά, γνωστοποιώντας μάλιστα πως, “Αν συνεχίσουν αυτήν τη στάση, θα προχωρήσουμε σε καταγγελία για διαφυγόντα κέρδη. Θα βάλουμε λουκέτο στις επιχειρήσεις μας. Δεν θα πληρώσουμε τίποτα στον Δήμο”. Υπογράμμισαν δε, πως, “ακόμη και να φτιάξουν το δάπεδο, πρέπει να μας αφαιρεθεί η φετινή χρονιά”, εξηγώντας πως, καθώς, “Έχουμε δουλέψει όπως όπως με σάπια ξύλα” προτίθενται να ζητήσουν ελάφρυνση για τα τέλη που καταβάλλουν.

“Αυτήν την εικόνα αντικρίζουν οι επισκέπτες”

Από την πλευρά τους, πέραν του θέματος του ξύλινου δαπέδου, έθιξαν κι άλλα προβλήματα στην πλατεία Παπάγου, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά τους για την πρώτη εικόνα που αντικρίζει ο επισκέπτης που φθάνει στη Σύρο. “Ποια είναι η μέριμνα και το ενδιαφέρον τους για τον επισκέπτη και συνολικά για τον τουρισμό και τις επιχειρήσεις στην παραλία συνολικά; Είχαν πει ότι θα εξέταζαν το ενδεχόμενο να τοποθετήσουν στέγαστρα. Μας είπαν να βγάλουμε τις διαφημιστικές ταμπέλες και τις διαφημιστικές ομπρέλες. Πόσα χρήματα να δαπανήσουμε, πόσο μάλλον όταν δεν δουλεύουμε. Το κόστος του πανιού μίας ομπρέλας έχει 1.000 ευρώ” ανέφεραν, προσθέτοντας επιπλέον πως, “δεν έρχονται να κλαδέψουν και να φροντίσουν την πλατεία, δεν αντικαθιστούν το δάπεδο, δεν φωτίζουν το σημείο που βρισκόμαστε. Εμείς πληρώνουμε για τους χώρους που καταλαμβάνουμε, πληρώνουμε για την πλατεία και τί έχουν κάνει για εμάς; Δίνουμε απίστευτα χρήματα. Να μας πουν τελικά τί πληρώνουμε;” σχολίασαν οι επιχειρηματίες, καταλήγοντας πως, η υποβαθμισμένη εικόνα της θέσης που βρίσκονται, διαπιστώνεται καθημερινά.