"Έχετε κάνει κράτηση;" για το "Σινεμά στο Πιάτο";

Tο ΣΙΝΕΜΑ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ μεταμορφώνεται σε πεδίο αναζήτησης κι εξέλιξης, φορτισμένο και με τη ζεστασιά της οικειότητας και με την έξαψη του καινούργιου, ιντριγκάρει σεφ και κοινό, πειραματίζεται, εξελίσσεται και ξεδιπλώνει νέες δυνατότητες

Αυτή την Παρασκευή 2 Ιουνίου θα πάρουμε μία γεύση μέσω της μεγάλη οθόνης από τη ζωή μιας μεγάλης σεφ και αμέσως μετά θα απολαύσουμε πιάτα που θα δημιουργήσει ο Δημήτρης Γιγίνης στο εστιατόριο του Sea Satin, εμπνευσμένα από την ταινία.

Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί πώς είναι η ζωή ενός σεφ! Πώς είναι η ζωή του μέσα στην κουζίνα ενός εστιατορίου, αλλά και έξω από αυτή! Αν καταφέρνει να συνδυάσει τους γρήγορους ρυθμούς της κουζίνας με την προσωπική του ζωή και με ποιο τρόπο το επιτυγχάνει! Βλέποντας το ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΚΡΑΤΗΣΗ ; ίσως πάρουμε κάποιες απαντήσεις.

Θα τρυπώσαμε στην κουζίνα του εστιατορίου 22 Bleeker, τον έλεγχο της οποίας έχει μια σπουδαία σεφ, η Κέιτ. Η Κέιτ είναι αφοσιωμένη -και αφιερωμένη θα μπορούσαμε να πούμε- στη δουλειά της σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να μην έχει προσωπική ζωή. Όλα γυρίζουν γύρω από μια κουζίνα! Η μόνη δραστηριότητά της εκτός κουζίνας είναι οι επισκέψεις της στον ψυχολόγο, στον οποίο μιλά ασταμάτητα για το αγαπημένο της θέμα, που είναι -ποιο άλλο;- το φαγητό!

Για εκείνη τα νόστιμα και ευπαρουσίαστα πιάτα είναι κομμάτι της καθημερινότητάς της. Είναι υπερβολικά οργανωτική και τίποτα δεν μπορεί να την αποδιοργανώσει. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει!

Κι ενώ στη ζωή της εκτός κουζίνας επικρατεί ηρεμία και μοναξιά, ξαφνικά και απανωτά συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές τις οποίες δεν περίμενε! Και τότε η Κέιτ προσπαθεί να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις!Άραγε θα τα καταφέρει;;;

Ταινία : Έχετε Κάνει Κράτηση; No Reservation

Κομεντί 2007 | Έγχρ. | Διάρκεια: 105'

Αμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Σκοτ Χικς με τους: Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς, Άαρον Έκχαρτ, Αμπιγκέιλ Μπρέσλιν

Περιγραφή : Η Kate είναι μια επιτυχημένη σεφ σ' ένα μοδάτο εστιατόριο, που δεν δέχεται υποδείξεις για τη δουλειά της. Εργασιομανής και απόλυτος άρχοντας στην κουζίνα της θα έρθει αντιμέτωπη με μια ριζική αλλαγή στη ζωή της. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο της αδελφής της, η Kate θα αναλάβει την κηδεμονία της νεαρής ανιψιάς της. Μετά από μια εβδομάδα άδειας η Kate επιστρέφει για να βρει πως κατά την απουσία της στο εστιατόριο προσελήφθη ένας νέος μάγειρας, ο γοητευτικός, αλλά και εκκεντρικός Nick. Η μεταξύ τους χημεία είναι εμφανής από την αρχή, φέρνοντας την αντιμέτωπη με συναισθήματα που για πολύ καιρό θεωρούσε ότι δεν είχε ανάγκη.

Λίγα λόγια για την «Κέιτ»

Προτιμά να μένει στο παρασκήνιο, και αφήνει τον ιερό για αυτήν χώρο της κουζίνας μόνο για να δεχτεί κοπλιμέντα για κάποιο από τα επώνυμα πιάτα της ή σε σπάνιες περιπτώσεις για να χειριστεί έναν πελάτη που τολμά να αμφισβητήσει την αυθεντία της στην κουζίνα. Μετά τη δουλειά, τα περισσότερα βράδια τη βρίσκουν στο κρεβάτι πριν τα μεσάνυχτα, ώστε να είναι σε θέση να σηκωθεί από τα ξημερώματα για να ψωνίσει τα καλύτερα και πιο φρέσκα προϊόντα στην αγορά.

Η τελειομανία της Κέιτ δοκιμάζεται όταν ένας νέος, υφιστάμενός της σεφ εντάσσεται στην ομάδα της, ο Νικ (Άαρον Έκχαρτ). Στον Νικ, που είναι ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της μαγειρικής, αρέσει να τραγουδά όπερα καθώς δουλεύει και να φέρνει το χαμόγελο στα χείλια όλων όσων βρίσκονται δίπλα, εν ώρα εργασίας. Η χαλαρή του στάση και διάθεση τόσο στη ζωή, όσο και την κουζίνα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτήν της Κέιτ, ωστόσο η χημεία μεταξύ τους είναι αδιαμφισβήτητή…

Για την Κέιτ θα ήταν πιο εύκολο να αντιμετωπίσει αυτήν την νέα αναταραχή στη δουλειά, αν δεν είχε ήδη χάσει την ισορροπία της στο σπίτι της, προσπαθώντας να φτιάξει τις σχέση της με την εννιάχρονη ανιψιά της, Ζόε (Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν), η οποία πρόσφατα, εξαιτίας του θανάτου της αδερφής της Κέιτ, έχει έρθει να μείνει μαζί της. Πρόκειται για ένα πανέξυπνο παιδί, με ιδιαίτερη αντίληψη, στο οποίο όμως αρέσουν περισσότερο τα προτηγανισμένα στικς ψαριού από το φουά γκρα. Έτσι, η Ζόε δεν μπορεί με τίποτα να εγκλιματιστεί με τη ζωή της Κέιτ, όσο και αν η Κέιτ είναι αποφασισμένη να φτιάξει ένα σωστό σπιτικό για εκείνη…μόλις βρει τον τρόπο.

Καθώς οι εβδομάδες περνούν, η Κέιτ δεν μπορεί να αποφασίσει την τη νευριάζει περισσότερο, το ότι το ταλέντο του Νικ αναγνωρίζεται από την ιδιοκτήτρια του εστιατορίου, Πόλα (Πατρίτσια Κλάρκσον) και τη διακεκριμένη πελατεία της, ή το ότι η ακαταμάχητη γοητεία του φαίνεται να έχει επίδραση και στην Ζόε, η οποία βρίσκει ευκολότερο το να ανοιχτεί σε αυτόν παρά στη θεία της. Αλλά όταν εκείνος της θέτει το δίλλημα μεταξύ της σύγκρουσης ή μίας ρομαντικής σχέσης μεταξύ τους, η Κέιτ αρχίζει να αμφιβάλει για πρώτη φορά μετά από χρόνια για τις επιλογές και τα πιστεύω που την οδήγησαν στο να αισθάνεται τόσο αυτάρκης και ασφαλής στη ζωή της.

Αν θέλει να δημιουργήσει έναν πραγματικό δεσμό με την Ζόε, να ζήσει την ευτυχία δίπλα στον Νικ και να ξαναβρεί την όρεξή της για ζωή, η Κέιτ θα πρέπει να προσπαθήσει με άλλους τρόπους και να μάθει να εκφράζει αυτά που νιώθει και έξω από την κουζίνα της!

Όμως, αυτό ισοδυναμεί με το να μαγειρεύεις χωρίς συνταγή. Αλλά, όπως καταλαβαίνει στην πορεία, καμία φορά οι καλύτερες συνταγές είναι αυτές που ανακαλύπτεις μόνος σου .

Λίγα λόγια για την παραγωγή  :

Το ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΚΡΑΤΗΣΗ; είναι βασισμένο στην βραβευμένη γερμανική ταινία του 2001 BellaMartha (ή MostlyMartha) μία ταινία που είχε γοήτεψει πολλούς από τους παραγωγούς και ηθοποιούς αυτής της διασκευής, πριν ακόμα αποφασίσουν να συνεργαστούν. Λέει σχετικά η παραγωγός Κέρι Χέιζεν, «Ήταν μία πολύ καλοστημένη ταινία με ιδιαίτερη αισθητική και ταυτόχρονα πολύ τρυφερή. Σκεφτήκαμε ότι με το να την ξαναγυρίσουμε έχοντας ως σκηνικό την Αμερική, θα μπορούσαμε να την ‘ανοίξουμε’ σε ένα ευρύτερο κοινό. Τοποθετώντας της τη Νέα Υόρκη, μία πόλη που έχει τόσο καλή σχέση με το φαγητό και τα εστιατόρια ήταν η τέλεια επιλογή και επιπλέον θα ‘νοστίμιζε’ την ταινία.»

«Πρόκειται για μία ιστορία αγάπης που αναφέρεται στην παγκόσμια συνήθεια και χαρά του να φτιάχνεις και να μοιράζεσαι υψηλής ποιότητας φαγητό,» λέει ο παραγωγός Σέρτζιο Αγκουέρο. «Ήμουν απίστευτα ενθουσιασμένος σχετικά με αυτό το στοιχείο, γιατί και τα δύο αυτά συστατικά μπορούν να βρουν αποδέκτες σε όλες τις κουλούρες, σε ολόκληρο τον κόσμο.»

Το φαγητό και όλα όσα σχετίζονται με αυτό, η προετοιμασία, η παρουσίαση και το να το μοιράζεσαι με τους άλλους, για να μην μιλήσουμε για τη μυρωδιά, την υφή και τη γεύση έχει αναμφισβήτητα επίδραση και στη συναισθηματική μας ζωή, και αυτό ήταν ένα από τα στοιχεία που ο Χικς προσπάθησε να κάνει ιδιαίτερα εμφανές καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας Η πρόθεση ξεκίνησε με το σενάριο, για το οποίο η σεναριογράφος Κάρολ Φουκς λέει, «Το στοιχείο του φαγητού χρησιμοποιείται και συμβολικά και ουσιαστικά. Δεν έχει να κάνει μόνο με αυτά που τρώμε, αλλά και με το πως ‘τρέφουμε’ τον εαυτό μας συναισθηματικά.»

«Το φαγητό έχει τη δική του δυναμική και συμβολική παρουσία στην ταινία,» λέει ο σκηνοθέτης. «Η επικοινωνία και το φλερτ μεταξύ δύο ανθρώπων ξεκινά πολύ συχνά από το φαγητό. Η σχέση μεταξύ της Κέιτ και του Νικ ξεκινά από την κοινή τους αγάπη για το καλό φαγητό και βοηθά ταυτόχρονα στο να βγει η Ζόε από το καβούκι της. Στην περίπτωση της Ζόε, η οποία είναι ένα παιδί που εξαιτίας της θλίψης από την απώλεια της μητέρας της δεν έχει καθόλου όρεξη, το γεγονός ότι τελικά δέχεται το σπαγγέτι που της προσφέρει ο Νικ είναι ένα σημάδι ότι τον εμπιστεύεται και τον αισθάνεται πιο κοντά της. Στην περίπτωση της Κέιτ και του Νικ που μοιράζονται το πρώτο τους γεύμα, υπάρχει βέβαια εμφανής ερωτισμός.»

Σε γενικές γραμμές, λέει η Χέιζεν, «Το φαγητό σε αυτήν την ταινία χρησιμεύει ως μία μεταφορά για τη ζωή και τη δύναμη της ζωής ή αν προτιμάτε, της αγάπης.»

Σχεδιασμός παραγωγής και props που σε κάνουν να γλύφεις τα δάχτυλά σου!

«Καθώς το φαγητό λειτουργεί μεταφορικά για τον έρωτα σε αυτήν την ταινία, η προετοιμασία του φαγητού είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτοί οι τρεις χαρακτήρες ζουν, λειτουργούν, και αλληλεπιδρούν,» λέει ο Χικς. Έχοντας αυτήν την ιδέα στο μυαλό, αυτός και η υπεύθυνη παραγωγής Μπάρμπαρα Λινγκ έθεσαν στη διάθεση των ηθοποιών μία πλήρως οργανωμένη κουζίνα, η οποία αποτελεί το σκηνικό για ορισμένες από τις πιο σημαντικές σκηνές μεταξύ της Κέιτ και του Νικ.

Ο Χικς και η Λινγκ επισκέφτηκαν περίπου 60 εστιατόρια που διέφεραν μεταξύ τους σε στιλ, και παρατήρησαν πόσο διαφορετικός μπορεί να είναι ένας χώρος και ένα περιβάλλον εργασίας, όταν εξαρτάται από έναν σεφ ή αντίστοιχα από έναν ιδιοκτήτη εστιατορίου. Αρχικά, είχαν την ιδέα να προσαρμόσουν ένα βιομηχανικό χώρο και να τον μετατρέψουν σε κουζίνα, αλλά αυτό φαινόταν πολύ «άχαρο» οπότε αποφάσισαν να φτιάξουν μία κουζίνα από την αρχή στα στούντιο Silvercup East, στο Κουίνς.

Λέει η Λινγκ, «Ήταν πλεονέκτημα το ότι δεν υπακούσαμε σε συγκεκριμένους κανόνες, γιατί αυτό θα μας στοίχιζε μία περιουσία. Αντίθετα, είχαμε τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε μία κουζίνα, ώστε να δείχνει απόλυτα λειτουργική, ακόμα και αν ξέραμε ότι θα δεν θα κρατούσε για πολύ…όλα τα ανοξείδωτα σκεύη είναι αληθινά, καθώς και τα πορσελάνινα σερβίτσια, τα χάλκινα σκεύη, οι μηχανές καπουτσίνο, οι νεροχύτες, οι φούρνοι, τα ανοξείδωτα τραπέζια, ακόμα και τα θερμόμετρα στους τοίχους. Η μόνη εξαίρεση είναι δύο μεγάλα ψυγεία/ καταψύκτες.»

Η Λινγκ ήθελε να δημιουργήσει την αίσθηση ότι πρόκειται για μία αληθινή κουζίνα, και ήθελε ακριβώς αυτή η αίσθηση να μπορεί να αποτυπωθεί και στην κάμερα. «Ήθελα να δείξω πράγματα που συνήθως οι πελάτες ενός εστιατορίου δεν βλέπουν. Το πώς δηλαδή οι σεφ διευθύνουν μία κουζίνα, πως διασταυρώνονται μεταξύ τους, ο ένας κρατώντας ένα πιάτο, ο άλλος γαρνίρωντάς το, και παραδίνοντας το σε κάποιον άλλο. Είναι πολύ όμορφη εικόνα. Θυμίζει λίγο χορογραφία. Υπάρχει συνεχής κίνηση – άνθρωποι πηγαινοέρχονται, προμήθειες καταφτάνουν, οι σερβιτόροι τρέχουν πάνω-κάτω και ο σεφ τα επιβλέπει όλα αυτά από το κεντρικό πόστο στο οποίο βρίσκεται, όπως διευθύνει ένας μαέστρος μία ορχήστρα.»

ια τη σκηνή που η Κέιτ αγοράζει φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, η Λινγκ έστησε ξανά την ιστορική ψαραγορά Fulton στην τοποθεσία που βρισκόταν στο Μανχάταν, κοντά στη γέφυρα του Μπρούκλιν. Η σχεδόν 200 χρόνων ψαραγορά μεταφέρθηκε στο Μπρονξ το 2005. «Προσελάβαμε ακόμα και ανθρώπους που δούλευαν στο παρελθόν στην ψαραγορά, ως κομπάρσους. Το γύρισμα αυτό είχε πολύ πλάκα και ήταν και ιδιαίτερα νοσταλγικό, ειδικά για τους ανθρώπους της γειτονιάς, για τους οποίους η ψαραγορά ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς τους.»

Όλα τα φαγητά που φαίνονται στην ταινία είναι αληθινά και ήταν μία ευγενική προσφορά της Νταϊάνα Μπάρτον (The Sopranos) και πολλών μαγείρων και υπαλληλικού προσωπικού που άρχιζε να δουλεύει περίπου δύο ώρες πριν το γύρισμα κάθε πρωί σε μία κανονική κουζίνα που βρισκόταν λίγα μόλις βήματα πίσω από το σετ. Όπως λέει και η Χέιζεν, «δεν μπορείς πλέον να κοροϊδέψεις κανέναν με πλαστικό φαγητό. Ήταν πολύ σημαντικό να έχουμε αληθινό φαγητό που να φαίνεται ιδιαίτερα προσεγμένο και φρέσκο, γιατί υποτίθεται ότι ήταν η απόδειξη ότι στην ταινία πρωταγωνιστούν δύο από τους καλύτερους σεφ της Νέας Υόρκης.»

Εκτός από τις περιπτώσεις που κάποιο πιάτο προετοιμαζόταν για να καταναλωθεί από κάποιον ηθοποιό σε συγκεκριμένη σκηνή, η βασική έγνοια της Μπάρτον ήταν η παρουσίαση και όχι η γεύση. Προσπαθούσε να αναπαραστήσει φαγητά της Γαλλικής κουζίνας, που βασίζεται κυρίως στο βούτυρο, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα υλικά, με στόχο να διατηρήσει τα χρώματα και την όψη του φαγητού κάτω από τα δυνατά φώτα και τη ζέστη.»

Με τη βοήθεια επαγγελματιών συμβούλων παραγωγής, η Μπάρτον και ο Χικς έφτιαξαν ένα μενού που απαρτιζόταν από περίπου 25 πιάτα για την ταινία, και στο οποίο συμπεριλαμβανόταν μεταξύ άλλων, μία τερίνα με σπαράγγια, σκαλοπίνια, φουά γκρα, αντρεκότ, και το πιάτο με την υπογραφή της Κέιτ, ορτύκι με σάλτσα τρούφας. Ο Χικς λειτούργησε λίγο ως βασικός σεφ, αποφασίζοντας την τελική παρουσίαση του κάθε πιάτου. Ανάλογα με το πρόγραμμα γυρισμάτων της κάθε ημέρας, η ομάδα της Μπάρτον θα έπρεπε να ετοιμάζει διαφορετικά πιάτα.

Κάνοντας συμφωνίες με προμηθευτές εστιατορίων της Νέας Υόρκης, η Μπάρτον είχε εξασφαλισμένο αρκετό φαγητό, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των γυρισμάτων και τις απαιτήσεις του σκηνοθέτη, για οποιαδήποτε σκηνή. Πίσω από το σετ, η εικόνα θύμιζε πολλές φορές το πίσω μέρος εστιατορίου 5 αστέρων, καθώς συνεχώς κατέφταναν αστακοί και εξωτικά φρούτα σε καφάσια, γιατί καθώς επιβεβαιώνει και η Μπάρτον, «μερικά προϊόντα πρέπει να είναι φρέσκα για να φαίνονται φρέσκα.»

Σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί, αλλά και οι άνθρωποι του συνεργείου ανακάλυψαν κάτι καινούριο σε σχέση με την υψηλή μαγειρική κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και το ίδιο θα συμβεί και στο κοινό. Λέει ο Χικς, «Σε καμία περίπτωση δεν θέλαμε η ταινία να είναι σαν ένα εγχειρίδιο στη γαλλική κουζίνα, αλλά όταν λες την ιστορία κάποιων ανθρώπων των οποίων οι ζωές περιστρέφονται ακριβώς γύρω από μία κουζίνα, δεν μπορείς παρά να μιλήσεις στο τέλος στη «γλώσσα» τους. Αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε μαγειρικούς όρους και να μιλάμε για το πόσο πρέπει να είναι το ψημένη μία αντρεκότ. Είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να περιβάλλεσαι από όλη αυτήν την ομορφιά και την τελειότητα. Τα πιάτα που φτιάχνονταν στην κουζίνα του Bleecker ήταν ιδιαίτερα δελεαστικά…κάτι το οποίο πιστέψτε με δεν ήταν και πολύ καλό για τη σιλουέτα μας.»

Έχοντας δοκιμάσει της καλύτερες σάλτσες με σαφράν και τόσα άλλα πιάτα που φαίνονται στο ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΚΡΑΤΗΣΗ;, τόσο η Ζέτα Τζόουνς, όσο και ο Έκχαρτ και ο Χικς ανακάλυψαν ότι τελικά προτιμούν τις απλές γεύσεις. Όταν τους ζητήθηκε να ονοματίσουν τα αγαπημένα τους φαγητά, όλοι γύρισαν στις επιλογές τις παιδικής τους ηλικίας. Ο Έκχαρτ λέει, «Μου αρέσουν τα μπουρίτο,» και η Ζέτα Τζόουνς με τη σειρά της, «Μπορώ να τρώω fish and chips κάθε μέρα!».