Οι προτάσεις του Δ. Βαρθαλίτη για την αξιοποίηση της ιστορίας και της προσωπικότητας του μεγάλου ρεμπέτη Μ. Βαμβακάρη προς όφελος της Σύρου γνωστοποιήθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο

“Η Σύρα να γίνει “κέντρο” του ρεμπέτικου”

Ζήτησε να εξετασθεί το αίτημά του, να καταστεί το νησί, κέντρο έρευνας και μελέτης της ρεμπέτικης μουσικής

Τις προτάσεις του για την αξιοποίηση της πορείας και του έργου του Μάρκου Βαμβακάρη προς όφελος της Σύρου, με αφορμή το πέρασμά του από την πρωτεύουσα των Κυκλάδων όταν ήταν εν ζωή, κατέθεσε ο Δημήτρης Βαρθαλίτης προς το δημοτικό συμβούλιο, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στην πρόσφατη συνεδρίαση του συλλογικού οργάνου.

Η συγγραφή και ολοκλήρωση του δίτομου έργου για τη ζωή του μεγάλου ρεμπέτη από τον ίδιο τον κ. Βαρθαλίτη έχει αναδείξει πολλές πτυχές του βίου του μα κυρίως τη μεγάλη ρεμπέτικη πορεία του, η οποία αποτελούσε, αποτελεί και θα εξακολουθήσει να αποτελεί έμπνευση για τους λάτρεις του συγκεκριμένου είδους μουσικής, για ακαδημαϊκούς της τάξης του ρεμπέτικου και όχι μόνο, αλλά και για το επισκέψιμο κοινό.

Στην ανωτέρω κατεύθυνση κινήθηκε η τοποθέτηση του κ. Βαρθαλίτη ο οποίος θέλησε να ενημερώσει το σώμα για το σύνολο των προτάσεων που έχει αναπτύξει για τη Σύρο, για την οποία επισημαίνει σε κατηγορηματικό τόνο ότι θα μπορούσε να αποτελέσει το “κέντρο” και το λίκνο του ρεμπέτικου πολιτισμού και της ρεμπέτικης μουσικής.

Αξίζει να σημειωθεί πριν απ΄ όλα πως, ο κ. Βαρθαλίτης δώρισε σε κάθε αιρετό πρόσωπο το δίτομο έργο του με τίτλο “Μάρκος Βαμβακάρης: Από τον μύθο στην ιστορία (1600 – 2017)”.

Λατρεύω τη Σύρα, αγαπώ τον Μάρκο Βαμβακάρη”

Προλογίζοντας τις προτάσεις του, οι οποίες σε γενικές γραμμές έχουν αναφερθεί στο πρόσφατο παρελθόν και από τον δημοτικό σύμβουλο της μείζονος αντιπολίτευσης, Μιχάλη Ζουλουφό, ο Δημήτρης Βαρθαλίτης, ανέφερε αρχικά πως, “Λατρεύω τη Σύρα, την αγαπώ και αγαπώ ιδιαίτερα και τον Μάρκο Βαμβακάρη”. Ενημερώνοντας το σώμα για τον χρόνο και την προσπάθεια που καρποφόρησε εν τέλει σχετικά με την έκδοση του ξεχωριστού έργου που αφορά στο “ιερό τέρας” του ρεμπέτικου τραγουδιού, ο ίδιος πρόσθεσε πως, η έρευνα και η συγκέντρωση στοιχείων ξεκίνησε κάποιες δεκαετίες πριν και ολοκληρώθηκε προσφάτως, οπότε και εκδόθηκε το δίτομο έργο. “Από το 1975 ασχολήθηκα με τον Μάρκο Βαμβακάρη. Θεωρώ ότι είναι ίσως η μεγαλύτερη προσωπικότητα που πέρασε στη νεότερη Ελλάδα όσο και να φαίνεται παράξενο για μερικούς” σχολίασε, τονίζοντας επιπλέον πως, η ρεμπέτικη μουσική ως είδος έχει το πιστό κοινό της και μάλιστα έχει “ταξιδέψει” παγκοσμίως. “Αν ρωτήσετε τους επισκέπτες τί θέλουν να ακούσουν στην Ελλάδα, θα σας πουν ότι θέλουν να έρθουν για να ακούσουν μπουζούκι. Όλοι. Αμερικάνοι, Ευρωπαίοι, από την Αυστραλία, όλοι. Και το μπουζούκι είναι Μάρκος Βαμβακάρης” ανέφερε ο κ. Βαρθαλίτης.

Ως εκ τούτου, προ της αναφοράς των προτάσεών του, θέλησε να εξηγήσει πως, “όταν όλοι εμείς το πιστέψουμε ακράδαντα ότι η Σύρος μπορεί να είναι το λίκνο του παγκόσμιου ρεμπέτικου τραγουδιού - το οποίο σε πενήντα χρόνια θα είναι η κλασική μουσική του 20ου αιώνα -, τότε θα είμαστε πάρα πολύ περήφανοι”. Συμπλήρωσε δε, πως, “Έχουμε τη Χαλανδριανή, έχουμε το Καστρί κι έχουμε και τον Μάρκο Βαμβακάρη με τη μουσική του. Από το 1975 το δουλεύω το έργο και με αξίωσε η ζωή ολόκληρη να το τελειώσω τώρα”.

Ίδρυμα “Μάρκος Βαμβακάρης” στη Σύρο και όχι μόνο...

Καλώντας το σύνολο των αιρετών προσώπων να ακούσει με προσοχή τις προτάσεις του για τη Σύρο σε συνάρτηση με την προσωπικότητα, το πέρασμα του από το νησί και το έργο του Μάρκου Βαμβακάρη, ο κ. Βαρθαλίτης ανέφερε πρωτίστως: “Σας ζητώ πρώτον να κάνουμε στη Σύρα το Ίδρυμα “Μάρκος Βαμβακάρης””. Αξίζει να υπενθυμιστεί πως για την εν λόγω πρότασή του, ο ίδιος ο συγγραφέας του δίτομου έργου σε δηλώσεις του στην εφημερίδα, είχε αναπτύξει τη σκέψη πως το νησί θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως τόπος συνάντησης ερευνητών – μελετητών του συγκεκριμένου είδους μουσικής, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται σε επίπεδο ανάδειξης της Σύρου και επισκεψιμότητας.

Χωρίς να υπεισέρχεται σε περισσότερες λεπτομέρειες ο κ. Βαρθαλίτης, περιορίστηκε στην απαρίθμηση των τριών ακόμη προτάσεων του. “Δεύτερον προτείνω να στήσουμε όχι προτομή, αλλά άγαλμα σε τμήμα κατάλληλο, από την οδό Χίου έως και το ύψος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που έπαιζε τότε ο Μάρκος” ενώ όπως σημείωσε, “στον ίδιο χώρο να του κάνουμε ένα μαυσωλείο”. Γνωστοποίησε δε, τη δυνατότητα να μεταφερθεί “μέρος από τα οστά του” στη Σύρο.

Επιπρόσθετα, αιτήθηκε από τους δημοτικούς συμβούλους να εξετάσουν την ικανοποίηση ή μη, μίας ακόμη πρότασης που αφορά στο λιμάνι του νησιού. “Επιθυμία μου είναι το λιμάνι το οποίο ο Μάρκος επισκεπτόταν να ονομαστεί Μάρκος Βαμβακάρης. Δεν έχει όνομα το λιμάνι μας, δεν είναι δύσκολο” δήλωσε χαρακτηριστικά, ολοκληρώνοντας την ενημέρωσή του με την επιθυμία “Να γίνει στην Αθήνα έδρα “Μάρκου Βαμβακάρη”.

Ευχή του κ. Βαρθαλίτη, όπως πολλάκις σημείωσε: “Μακάρι να σώσουμε το μπουζούκι. Είναι ελληνικό μουσικό όργανο” και όπως επανέλαβες τέλος, “Το μπουζούκι σημαίνει Μάρκος”.