Κεντροαριστερά με νέα πρόσωπα

Η εκλογική διαδικασία του νέου πολιτικού φορέα, που θέλει να εκφράσει τον χώρο της κεντροαριστεράς, αποτέλεσε την αφορμή μίας διευρυμένης συζήτησης με τον Γραμματέα της Δημοτικής Οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Σύρου, Μάριο Ρούσσο, για τις εξελίξεις στον πολιτικό χώρο που εκπροσωπεί.

Στις 12 Νοεμβρίου ανοίγουν οι κάλπες για την ανάδειξη του επικεφαλής του πολιτικού φορέα της κεντροαριστεράς, με την εκλογική διαδικασία να γίνεται, όπως σε όλη την Ελλάδα και στα νησιά των Κυκλάδων.

Διευκρινίσεις για την αναγκαιότητα αυτής της πολιτικής κίνησης, αλλά και απαντήσεις σε όσα καταλογίζονται στον συρρικνωμένο αισθητά χώρο του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ δίνει ο κ. Ρούσσος, μιλώντας στην «Κοινή Γνώμη».

Ξεκινώντας από το ΠΑΣΟΚ έγινε το πέρασμα στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και τώρα σε έναν νέο φορέα. Εσείς ως γραμματέας της Δημοτικής Οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Σύρου, πιστεύετε ότι τελικά υπάρχει ΠΑΣΟΚ;

Μ. Ρ.: «Και βέβαια υπάρχει. Απόρροια της κρίσης και όλων αυτών που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε μόνο του, είδαμε τα ποσοστά του να συρρικνώνονται και ένα κόμμα που το ξέραμε στο 40% και πάνω να έχει συρρικνωθεί στο 4%. Άρα δημιουργήθηκε η ανάγκη για μία ευρύτερη κουβέντα, για τον χώρο τον οποίο εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ να ξαναεκφραστεί. Από το συνέδριο του 2015 και έκτοτε, που ήταν απόφαση του συνεδρίου, με άλλους φορείς και άλλα κόμματα που είναι πλησίον μας, να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν νέο φορέα που να εκφράσει όλους αυτούς που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και αισθάνονται, ακόμα και σήμερα, πολιτικά ορφανοί».

Δεν του εξέφρασε η Δημοκρατική Συμπαράταξη, όπως μετεξελίχθηκε το ΠΑΣΟΚ;

Μ. Ρ.: «Αυτό προσπαθούμε αυτή την στιγμή να κάνουμε. Να ομογενοποιήσουμε τις δυνάμεις εκείνες που ανήκουν στον χώρο της κεντροαριστεράς».

Έχουμε μία εκλογική διαδικασία την ερχόμενη Κυριακή προκειμένου να αναδειχθεί ο νέος επικεφαλής του νέου φορέα. Όμως πως ένα κόμμα ζητά και παίρνει δημόσιους-δημοτικούς χώρους για να εκτελέσει μία εσωκομματική του διαδικασία;

Μ. Ρ.: «Πριν φτάσουμε στην εκλογή του προέδρου του νέου φορέα υπήρχαν δύο απόψεις. Αν πρέπει πρώτα να γίνει η εκλογή του προέδρου και μετά το ιδρυτικό συνέδριο των αρχών, των αξιών του νέου φορέα ή πρώτα το συνέδριο και μετά η εκλογή του προέδρου. Από τις διαβουλεύσεις που γίνανε, τουλάχιστον τα δύο κοινοβουλευτικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι, φτάσαμε στην απόφαση πρώτα να γίνει η εκλογή προέδρου και μετά το συνέδριο. Για να μπορέσει να διασφαλιστεί η ορθή διαδικασία και να μην γίνει σε στενά κομματικά πλαίσια και υπό τον έλεγχο ενός και μόνο κόμματος, ζητήθηκε η συνδρομή μίας ανεξάρτητης αρχής, υπό την αιγίδα του καθηγητή του κ. Αλιβιζάτου, ο οποίος με την ομάδα του απευθύνθηκε σε δήμους ώστε να μας παραχωρήσουν δημοτικούς χώρους, που είναι εύκολα προσβάσιμοι.

Τα τελευταία χρόνια τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ είναι οικτρά. Εμείς εδώ και καιρό έχουμε κλείσει τα γραφεία μας, όπως έγινε και στις περισσότερες περιοχές, άρα δεν μπορούμε να διαθέσουμε έναν ιδιωτικό χώρο για αυτή τη διαδικασία».

Τελικά είναι ένας εύσχημος τρόπος αυτή η διαδικασία ώστε το ΠΑΣΟΚ να αλλάξει όνομα και ΑΦΜ ώστε να αποποιηθεί τις υπέρογκες οφειλές του;

Μ. Ρ.: «Αυτό έχει ειπωθεί, αλλά για εμάς είναι ένας μύθος. Δεν θα ήμασταν συνεπείς απέναντι στους Έλληνες πολίτες, από τους οποίους θα ζητήσουμε την ψήφο τους για να μας εμπιστευθούν, αν εμείς αποποιηθούμε τα χρέη μας και οδηγήσουμε το κόμμα στον πτωχευτικό. Δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η βούληση του ΠΑΣΟΚ είναι ότι και ο νέος φορέας που θα προκύψει δεν σημαίνει ότι θα κλείσει το ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ. Δέσμευση όλων των υποψηφίων είναι να αποπληρωθούν μέχρι κεραίας αυτά που όλα αυτά τα χρόνια δανειζόταν το ΠΑΣΟΚ».

Αυτό που δημιουργεί εντύπωση είναι η διχογνωμία ή ίσως η έλλειψη κοινού μελλοντικού στόχου, όπως εκφράζεται από τους υποψήφιους αρχηγούς, για την μορφή που θα έχει ο νέος φορέας. Θα είναι ένας φορέας που θα λειτουργήσει ως ενιαίο κόμμα, θα συγκεράσει τις διάφορες πολιτικές συνιστώσες ή θα υπάρχουν διαφορετικοί κομματικοί σχηματισμοί εντός του κοινοβουλίου υπό έναν γενικό τίτλο κεντροαριστεράς;

Μ. Ρ.: «Αυτό διαφάνηκε από τις δηλώσεις της κ. Γεννηματά και του κ. Θεοδωράκη στα debate. Αυτό που γίνεται είναι κάτι πρωτόγνωρο ακόμα και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, το να προσπαθούν δύο κόμματα και άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί να μπουν κάτω από μία ομπρέλα, βάζοντας την φιλοδοξία του καθενός σε δεύτερο ρόλο. Αυτό είναι ίσως και το τρωτό της ιστορίας, γιατί κάποιοι υποψήφιοι λένε και αυτή είναι και η δική μου άποψη, ότι θα πρέπει μετά την εκλογή του αρχηγού, το ιδρυτικό συνέδριο θα αποφασίσει αν θα πρέπει να υπάρχει μία φωνή μέσα στη Βουλή και όχι δύο, ασχέτως εάν ο πρόεδρος δεν είναι ούτε καν βουλευτής. Μένει να δούμε τι θα αποφασίσει η βάση».

Μήπως τελικά αυτή η κίνηση της ενοποίησης είναι γιατί οι συγκεκριμένοι κομματικοί σχηματισμοί βλέπουν τα ποσοστά τους να τους αφήνουν ακόμα και εκτός βουλής και αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσουν να υπάρχουν μέσα στο κοινοβούλιο;

Μ. Ρ.: «Εάν όλη η προσπάθεια γίνεται υπό αυτό το πρίσμα τότε κακώς ξεκίνησε. Έχει διαφανεί, από όλο το κομματικό φάσμα, ότι υπάρχει σε αυτό τον χώρο που εμείς ονομάζουμε κεντροαριστερά ένα κενό. Οι πολιτικοί φορείς που αισθάνονται πιο κοντά σε αυτή την ιδεολογία ενώνουν τις δυνάμεις τους. Δεν θέλω να πιστεύω ότι σε καμία περίπτωση δεν ήταν για τα ποσοστά. Σαφώς και η ένωση των μικρότερων ποσοστών σε κάτι ενιαίο θα δώσει μία καλύτερη φωνή αντιπολιτευτική μέσα στη Βουλή».

Για το «κενό στην κεντροαριστερά» που αναφέρατε, αυτή έχει μία σαφή έκφραση μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, που εκφράζει αυτόν τον χώρο. Ποιο είναι αυτό το κενό που θέλετε να καλύψετε;

Μ. Ρ.: «Δεν θα έλεγα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική που εφαρμόζει μπορεί να καλύψει τον χώρο που λέμε κεντροαριστερά. Μπορεί στο ευρωκοινοβούλιο το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκονται στην ίδια πτέρυγα, αλλά ο κ. Τσίπρας αυτά τα οποία έταξε και κέρδισε, τράβηξε τον κόσμο που αυτοπροσδιορίζεται σε αυτό τον χώρο, εφαρμόζει πολιτικές που δεν είναι καθόλου φιλολαϊκές και έχει τις συνιστώσες τις οποίες ποτέ δεν μπόρεσε να απορροφήσει και απλά τις συγκαλύπτει. Αναφέρομαι στην ακροαριστερά, με την ανοχή που δείχνει στα φαινόμενα της τρομοκρατίας, όπως την επίθεση στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ ή της τρομοκράτησης δημοσίων υπαλλήλων από στελέχη του Ρουβίκωνα».

Πως θα εκφραστεί η κεντροαριστερά από πολιτικές δυνάμεις που όλα τα τελευταία χρόνια συμπράττει με τη Νέα Δημοκρατία, τόσο στον τρόπο που λειτουργούν εντός Βουλής, όσο και στην όμοια ρητορική που ακολουθούν, όπως και στη μνημονιακή πολιτική που εφάρμοσαν κατά τη διακυβέρνηση τους; Αυτό ακούγεται τουλάχιστον αστείο;

Μ. Ρ.: «Αυτό που έφερε η κρίση και την κρίση δεν την έφερε το 2010 το ΠΑΣΟΚ και τα μέτρα τα οποία ψηφίστηκαν και το χειρότερο το τρίτο μνημόνιο, δεν καταδεικνύουν αυτό που εμείς ονειρευόμαστε και θέλουμε να εκφράσουμε ως χώρος της κεντροαριστεράς. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι η απαρχή για να εκφράσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους, δημιουργώντας μία διαφορετική πολιτική λογική».

Αυτός ο διαφορετικός πολιτικός πυρήνας που πάτε να εξελίξετε σε κομματικό σχηματισμό θα απέχει από την λογική της δεξιάς, από την όποια συνεργασία και την ταύτιση σε καίρια θέματα. Θα δούμε τη διαφοροποίηση του σοσιαλιστικού κόσμου;

Μ. Ρ.: «Το σίγουρο είναι ότι έχουν υπογραφεί από όλες τις κυβερνήσεις μνημόνια και συμφωνίες που δεσμεύουν την χώρα για πολλά χρόνια. Το ζήτημα είναι πως θα πρέπει αυτά να αντιμετωπιστούν, να διαχειριστούν και να εξομαλυνθούν».

Σε ότι αφορά τώρα τις εκλογές σας. Είδαμε πολλούς «μνηστήρες» για την θέση του αρχηγού. Όλη αυτή η ανάγκη να ηγηθούν του νέου σήματος εκπορεύεται από το ότι ο ένας δεν εμπιστεύεται στην ηγεσία ή δεν εκφράζεται από τους άλλους συνυποψήφιους ή μήπως είναι η προσωπική αρχηγική φιλοδοξία;

Μ. Ρ.: «Το τι έχει ο κάθε υποψήφιος στο μυαλό του, το τι θέλει να εκφράσει ή είναι μια μωροφιλοδοξία, δεν μπορώ να το ξέρω. Το σίγουρο είναι ότι είναι μία πρωτόγνωρη διαδικασία και εφόσον και αυτός που έχει τον κομματικό μηχανισμό να είναι υποψήφιος, όπως και ένας άλλος που δεν ήταν καν ενταγμένος, δείχνει το πνεύμα στο οποίο θέλουμε να κινηθούμε. Δηλαδή να φύγουμε από τα αρχηγικά κόμματα, των φατριών και των οικογενειών, που μπορεί ακόμα και ένας νέος άνθρωπος να ηγηθεί μίας νέας πορείας».

Έχετε νέους στις υποψηφιότητες, όμως το εντυπωσιακό είναι ότι κάνετε λόγο για ανανέωση ενός πολιτικού χώρου με ήδη «καμμένα» πολιτικά χαρτιά, με ανθρώπους που έχουν δοκιμαστεί στον πολιτικό χώρο επί χρόνια, ασκώντας διοίκηση και το μόνο που δεν εκφράζουν είναι αυτό το φρέσκο.

Μ. Ρ.: «Είναι ευκαιρία μέσα από αυτή τη διαδικασία, αυτό που εμείς λέμε ανανέωση, να βγουν στο προσκήνιο νέα πρόσωπα, νέοι άνθρωποι, με περισσότερες ιδέες, που μπορούν να εκφράσουν την παραγωγική βάση της κοινωνίας και τους νέους ανθρώπους που έφυγαν στο εξωτερικό. Θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει αυτό και με την ηλεκτρονική ψηφοφορία, καθώς έχουμε τα μέσα να μπορεί ο κάθε ένας να ψηφίσει είτε είναι στο εξωτερικό είτε έχει κινητικά προβλήματα και θέλει να συμμετάσχει ή ακόμα και που έχουν θέμα με την φυσική τους παρουσία στη διαδικασία, όμως θα ήθελαν, ασχέτως εάν δεν είναι μέλη, να επιλέξουν ποιος θα τους εκφράσει σε αυτό τον χώρο».

Με τις αναφορές σας δείχνετε να προσανατολίζεστε υπέρ συγκεκριμένου υποψήφιου.

Μ. Ρ.: «Εγώ στην τοπική κοινωνία έχω εκφραστεί. Ακόμα παραμένω στον χώρο και προσπαθώ γιατί πιστεύω ότι η ανανέωση θα πρέπει να συνοδευτεί σίγουρα από νέα πρόσωπα και εάν απευθυνόμαστε στον χώρο τον δικό μας που πληγώσαμε, όλα τα αρνητικά που δημιουργήσαμε να μπουν στο περιθώριο μαζί με τους εκφραστές τους και με αυτούς που τα δημιούργησαν. Έχω κάνει την τοποθέτηση μου και εκφράζομαι υπέρ του Νίκου Ανδρουλάκη. Είναι ένας νέος άφθαρτος, δεν είναι προϊόν της μιντιοκρατίας, τον έχω ακούσει και για τα οποία λέει δεσμεύεται και αυτός ο νέος θα μπορέσει να ξεκολλήσει τα ποσοστά μας που είναι κάτω από τον διψήφιο αριθμό και να τα πάει παραπάνω».

Ας σταθούμε στην δική μας γεωγραφική περιοχή των Κυκλάδων και θα ήθελα να μου υποδείξετε τα νέα άτομα που να εκφράζουν αυτό που επικαλείστε περί ανανέωσης, όταν οι μόνες εικόνες που έχουμε είναι παλιά και φθαρμένα στελέχη, τα οποία ως γυρολόγοι δηλώνονται με τον ξεπερασμένο όρο «πολιτευτής».

Μ. Ρ.: «Εγώ έχω βάλει ένα μοτίβο, το οποίο λέω αλλαγή γενιάς και αλλαγή νοοτροπίας. Με ενοχλεί και αισθητικά, από όλους του πολιτικούς χώρους, ότι ορισμένοι αυτοαναγορεύονται είτε υποψήφιοι για τις επόμενες εκλογές και επειδή στις προηγούμενες εκλογές ή παλαιότερα είχαν ασχοληθεί, περιφέρονται ως πολιτευτές. Το ότι κάποιοι που μπορεί να είχαν έναν τίτλο και τον κρατούν ως αξίωμα, νομίζω ότι αυτό πρέπει να τελειώνει. Είναι αλήθεια ότι ο νέος κόσμος έχει απογοητευτεί από τους πολιτικούς και γι’ αυτό δεν ασχολούνται. Στόχευση μας είναι να συγκινήσουμε κυρίως νέους ανθρώπους».

Ποιο είναι το νέο πρόσωπο που δείχνετε στις Κυκλάδες; Πως θα συγκινήσετε με παλιά και φθαρμένα πρόσωπα;

Μ. Ρ.: «Αυτά, η ίδια η κοινωνία, θα τους βάλει στο περιθώριο».