Αχώνευτος ή υποκριτής

Διατηρώντας μία εξαιρετικά θολή στάση απέναντι σε πολίτες που αιτήθηκαν να περάσουν το κατώφλι του δημοτικού μεγάρου προκειμένου να ενημερωθούν για τις κινήσεις του Δήμου από εδώ και στο εξής, σχετικά με το ενδεχόμενο νέας φιλοξενίας προσφύγων, γίνεται αντιληπτό πως δεν μπορείς παρά να χρεωθείς τουλάχιστον και πρωτίστως, φόβο!

Τόσο το περιεχόμενο όσων ανέφερες ως απαντήσεις ή πιο ορθά όσων επανέλαβες για πολλοστή φορά ως στάση της δημοτικής πλευράς απέναντι σε ένα συγκεκριμένο γεγονός αυτό της άφιξης προσφύγων για ολιγοήμερη παραμονή στο νησί, πρόδωσαν ξανά μία συμπεριφορά συστολής, η οποία έχει προφανώς τις “ρίζες” της στο απαίσιο κι αδικαιολόγητο συναίσθημα του φόβου και της απειλής!

Κάθε δημότης και κάθε κάτοικος ετούτου του τόπου όμως, παρακολουθώντας τα γεγονότα που συμβαίνουν, μπορεί να ερμηνεύει συμπεριφορές, να αντιλαμβάνεται διαθέσεις αλλά και να καυτηριάζει δημόσιες δηλώσεις, με φόντο ένα σοβαρό ζήτημα, που δεν είναι άλλο από το προσφυγικό – μεταναστευτικό!

Αν και σε τόσο σοβαρά θέματα, κανονικά θα έπρεπε να είναι περιττή η φλυαρία, αφού τελικώς ή αποδέχεσαι και αναγνωρίζεις αυτό το σοβαρό και εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα, επιδιώκοντας συντονισμένα και οργανωμένα να το διαχειριστείς στον τόπο σου, ή ομολογείς ξεκάθαρα πως, δεν θέλεις να ακουμπά το δικό σου(;) κατώφλι, το λες απροκάλυπτα και αφήνεις τα συμπεράσματα ή τις διαφωνίες να εκφραστούν, ωστόσο στην περίπτωσή μας, διαπιστώθηκε ξανά μία ενοχλητική πολυλογία.

Στο μέτρο που ο κάθε ένας από εμάς εξάγει τα δικά του συμπεράσματα, κρίνεται αναγκαίο να τονισθεί πως, θα ήταν προτιμότερη, μία ειλικρινής στάση από την πλευρά ορισμένων προσώπων που διοικούν τον τόπο μας κι όχι η ανάπτυξη ενός σκεπτικού με χαοτικές προεκτάσεις, που έρχεται να προδώσει τελικά αυτόν τον μεγάλο φόβο και να αφήσει αναπάντητα σαφή και απλά ερωτήματα!

Αναφορές όπως “εγκαλώ τους συναδέλφους μας δημάρχους κι αιρετούς” να δείξουν ευαισθησία και να αναλάβουν και εκείνοι το μερίδιο της ευθύνης τους, απέναντι στη διαχείριση του προβλήματος, ή δηλώσεις όπως “θα διαμαρτύρονται οι γονείς για τη μη δυνατότητα προπονήσεων στο κολυμβητήριο” για λίγα 24ωρα που δεν θα μπορεί να διατεθεί η αθλητική υποδομή για την κανονική λειτουργία της, δεν συγκινούν καμία άλλη πλευρά ανθρώπων, εκτός από εκείνους που θρασύδειλα θα επιτεθούν προς την πλευρά αλληλέγγυων ή και προσφύγων, εκείνων που θα χαρούν με τις ακροδεξιές εξάρσεις κι εκείνων που δεν θα διστάσουν να επικροτήσουν - σε μικρά πηγαδάκια - επικίνδυνες ενέργειες νοσηρής σκέψης!

Δεν μπορείς να αναλώνεσαι μόνον στο δεδομένο πως ετούτος ο τόπος ανέκαθεν επιδείκνυε τη φιλοξενία του, ώστε να καλύψεις τη δική σου σημερινή φοβική στάση απέναντι στους πρόσφυγες, προκειμένου να μετριάσεις τον ενοχλητικό χαρακτήρα όσων εμμέσως υποστηρίζεις, πως δηλαδή, όπως εύλογα γίνεται κι έγινε(!) αντιληπτό, αν ήταν στο χέρι σου, δεν θα επέτρεπες την άφιξη προσφύγων στο νησί, ούτε για μία φορά.

Αλλά αντίθετα, ετούτη την ώρα, εκπροσωπώντας πρωτίστως τους αξιοπρεπείς κατοίκους του τόπου, τους κατοίκους που δείχνουν να σέβονται και να θέτουν σε προτεραιότητα την ίδια την ανθρώπινη ζωή, θα είχε μεγαλύτερη αξία αν στεκόσουν ειλικρινής απέναντι συνολικά στην κοινωνία και δήλωνες από που πηγάζει αυτός ο φόβος. Από την ενδεχόμενη απώλεια ψήφων από ακροδεξιά δεξαμενή, από ενδεχόμενο αρνητικό σχολιασμό στα social media από μικρή μερίδα κατοίκων του τόπου, από αισθήματα φόβου γενικώς, ή από την ακατανόητη σκέψη της ενόχλησης ενήλικων προσώπων που δίνουν προτεραιότητα στα μικρά “προβλήματα” όπως αυτά της μη προσωρινής λειτουργίας αθλητικών υποδομών;

Η μη καταδίκη ακροδεξιών στάσεων για μία φορά στο δημοτικό συλλογικό όργανο, οδηγεί σε σταδιακή γιγάντωση κι εμφάνιση της φασιστικής νοοτροπίας στον τόπο.

Ήρθε όμως η ώρα να επιλέξεις αν τελικά θα είσαι αχώνευτος σε λίγους και ακροδεξιούς, ή τελικά υποκριτής απέναντι στους πολλούς;