«Θέλουμε τα παιδιά κοντά μας»

Τις αξίες της φιλίας και της οικογένειας, την αγάπη για τη φύση και γενικότερα, το μεγαλείο της παιδικής ψυχής «υμνεί» το σύγχρονο παραμύθι του Χάρη Ρώμα «Το παιδί που μίλαγε με τα φρούτα», που παρουσιάστηκε από τον Θεατρικό Όμιλο Σύρου «Ο Σουρής», στο πλαίσιο των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης.

Η παράσταση σε σκηνοθεσία Γιώργου Σιγάλα, ο οποίος μετά τα «Μυρμήγκια» του Αντώνη Κρύσιλα μας μυεί φέτος στον «κόσμο» των φρούτων με όχημα τη φαντασία του μικρού Πέτρου, θα επαναληφθεί την Τρίτη 16 και την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου στο Θέατρο Απόλλων, για τους μαθητές του νησιού.

Σε συνέντευξή του στην «Κοινή Γνώμη», ο κ. Σιγάλας αναφέρθηκε στα μηνύματα του ιδιαίτερου αυτού κειμένου, που διαφέρει από άλλα αντίστοιχα θεατρικά έργα, καθώς και στην επιθυμία των μελών του «Σουρή» για μόνιμη συμμετοχή νεαρών ηθοποιών στις παιδικές παραστάσεις του, ιδέα που πήρε για πρώτη φορά «σάρκα και οστά», πριν από δύο χρόνια, με τα «Μαγικά Μαξιλάρια» του Ευγένιου Τριβιζά.

Το «Παιδί που μίλαγε με τα φρούτα» ήταν μια «έκπληξη» για το κοινό της Σύρου, το οποίο διασκέδασε και ταυτόχρονα προβληματίστηκε με τα θέματα που αυτό θίγει. Πώς καταλήξατε στην παρουσίαση του συγκεκριμένου έργου;

 «Το κείμενο ήρθε στα χέρια μου από την αγαπημένη μας φίλη, μέλος του «Σουρή» και ηθοποιό, Ρούλα Πανούσου. Συγχρόνως όμως, ο κ. Γιώργος Πολυζώνης, οικογενειακός φίλος τόσο δικός μου όσο και του κ. Χάρη Ρώμα, που αγαπάει πάρα πολύ το θέατρο και το νησί μας, με έφερε σε επαφή μαζί του. Ήταν τιμή μου που γνωρίστηκα έστω και τηλεφωνικά με τον κ. Ρώμα. Με ενθουσίασε η αγάπη του και η χαρά με την οποία δέχτηκε να μας δώσει το έργο. Ο ίδιος, μάλιστα, μου τηλεφώνησε για να ευχηθεί «καλή χρονιά» και «καλή επιτυχία» στον Σύλλογο και σε όλα τα παιδιά που συμμετέχουν στην παράσταση. Διαβάζοντας το έργο, αρχικά, ξαφνιάστηκα. Μου θύμισε, σε ένα βαθμό, το λόγο και τη γραφή του, από αυτά που έχουμε δει στις τηλεοπτικές δουλειές του. Τα λέει «έξω από τα δόντια». Μου αρέσει που μπλέκει το παραμύθι μέσα στην πραγματικότητα. Πρόκειται για ένα σύγχρονο παραμύθι και όσοι το δουν, θα το καταλάβουν. Επομένως, είχα μια μικρή ανησυχία για το αν θα γίνει αποδεκτό ή κατανοητό από τα παιδιά. Κι όμως, στις τρεις πρώτες παραστάσεις μας, ενθουσιάστηκα που τα παιδιά παθιάστηκαν με το κείμενο, το οποίο μιλάει για την κρίση, τον ρατσισμό και όλα τα θέματα που μας «καίνε» σήμερα. Τα ίδια ακριβώς συναισθήματα δημιουργήθηκαν και στους μεγάλους».

Δεδομένου ότι, επιλέξατε να επαναλάβετε την παράσταση και για τα σχολεία της Σύρου, ποια είναι τα μηνύματα που θα λάβουν οι μαθητές μέσα από αυτή;

«Τα κυριότερα μηνύματα του έργου είναι «όχι στον ρατσισμό», «ναι στη φιλία» και η ανάγκη προστασίας της φύσης, η οποία είναι η ίδια μας η ζωή. Όλα αυτά ακούγονται και στους στίχους του Χάρη Ρώμα, που «ντύνουν» τα υπέροχα τραγούδια του Γιάννη Ζουγανέλη. Μελλοντικά, προγραμματίζουμε περισσότερες παραστάσεις. Σίγουρα όμως, θα επαναληφθεί μέσα στο καλοκαίρι».

Το «Παιδί» του Χάρη Ρώμα διαδέχτηκε τη «Γαλάτεια» του Αντώνη Κρύσιλα, την οποία παρουσιάσατε πέρυσι στο Θέατρο Απόλλων και σε πολλά σημεία του νησιού.

«Ναι, είναι η δεύτερη παιδική θεατρική παράσταση που σκηνοθετώ με τον «Σουρή» και ευχαριστώ πάρα πολύ τα μέλη του για την εμπιστοσύνη και τη βοήθειά τους. Ιδιαιτέρως ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον φίλο μου, συνεργάτη και -επί πολλά χρόνια- σκηνοθέτη μου Γιάννη Δεσύπρη για τη στήριξή του. Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο είναι δίπλα μου, δεν παρεμβαίνει σκηνοθετικά πάρα μόνο όταν χρειαστεί ή όταν του ζητηθεί. Η βοήθειά του είναι πολύτιμη και στο κομμάτι της μουσικής και στα σκηνικά και στα πάντα. Αν βρισκόσασταν στα παρασκήνια, θα βλέπατε ότι, είναι ο πρώτος που μπαίνει και ο τελευταίος που βγαίνει».

Στις δύο προηγούμενες παιδικές παραστάσεις του «Σουρή», εκτός από ενήλικες ηθοποιούς, συμμετείχαν και παιδιά, κάτι το οποίο δεν είδαμε φέτος.

«Αυτό ξεκίνησε από τα «Μαγικά Μαξιλάρια» του Ευγένιου Τριβιζά σε σκηνοθεσία Γιάννη Δεσύπρη. Σκοπός μας είναι να «ανακατέψουμε» παιδιά με ενήλικες. Σκεφτόμαστε μάλιστα, να διοργανώσουμε μελλοντικά ένα είδος σεμιναρίου για παιδιά. Ήδη έχουμε κοντά μας αρκετά παιδιά ταλαντούχα και θέλουμε περισσότερα. Έτσι λοιπόν στη «Γαλάτεια και τα μυρμήγκια» που παρουσιάστηκε πέρυσι για πρώτη φορά έπαιξαν 17 παιδιά σε ισότιμους ρόλους με τους μεγάλους. Ήθελα και φέτος να το εφαρμόσω και στο «Παιδί που μίλαγε με τα φρούτα» για τους ρόλους των παιδιών. Αλλά όποιος δει το έργο, θα καταλάβει ότι έχει απαιτήσεις ερμηνευτικές και πως γράφτηκε με τέτοιον τρόπο, ώστε να παίζεται από ενήλικες. Παρόλο που το προσπάθησα και έχασα αρκετό χρόνο γι’ αυτό, αποφάσισα να παίξουν μεγάλοι, κάτι που νομίζω πως πέτυχε. Μετά από συζήτηση με το συμβούλιο, το οποίο απαρτίζεται από φίλους και συνεργάτες, τη σκηνοθεσία της παιδικής παράστασης ίσως αναλάβει κάποιος άλλος έμπειρος ηθοποιός του Ομίλου, στο πλευρό του οποίου θα είμαστε όλοι μας».

Τα τελευταία χρόνια έχετε συνεργαστεί και με άλλη θεατρική ομάδα, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως σκηνοθέτης.

«Φέτος έκλεισα 35 συνεχόμενα χρόνια στο ερασιτεχνικό θέατρο. Ξεκίνησα ως μέλος της θεατρικής ομάδας «Απόλλων» και τα τελευταία 16 χρόνια ανήκω στον «Σουρή». Είναι πολύ ωραίο να ανήκεις σε μια ομάδα, αλλά το σκεπτικό μου είναι να προσφέρω τη βοήθειά μου σε όποιον τη ζητήσει και μπορώ να του τη δώσω. Έτσι, βρέθηκα στον Γαλησσά, παίζοντας αρχικά στο «Αλίμονο στους νέους» και σκηνοθετώντας στη συνέχεια το «Ψέμα στο ψέμα» του Νιλ Σάιμον και το δεκάλεπτο απόσπασμα από το «Βίρα τις άγκυρες» των Ρέππα – Παπαθανασίου, στο πλαίσιο του Συριανού Καρναβαλιού. Με χαρά θα προσφέρω ξανά τη βοήθεια μου σε κάποια άλλη ομάδα, χωρίς όμως να δυσκολέψω το έργο του δικού μου Ομίλου. Υπάρχουν κι άλλοι ερασιτέχνες ηθοποιοί που το πιστεύουν και το θέλουν και χρειάζεται να είμαστε ενωμένοι γιατί η αγάπη μας για το θέατρο και τον πολιτισμό του τόπου μας είναι κοινή».