Αμφίδρομες σχέσεις πολιτισμού

Προσπάθειες διεύρυνσης, εξέλιξης και περαιτέρω ανάπτυξης των διαύλων επικοινωνίας, σύμπραξης και ζύμωσής της με την τοπική κοινωνία της Σύρου επιθυμεί και επιδιώκει να καταβάλει η κοινότητα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με στόχο την επίτευξη ακόμη θετικότερων αποδόσεων σε επίπεδο πολιτισμού.

Σε συνέντευξή της στην «Κοινή Γνώμη», η Αν. Προϊσταμένη Περιφερειακής Διεύθυνσης Σύρου και Αν. Προϊσταμένη Γραφείου Διοικητικών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου, Ελένη Γουρνέλου, αναφέρεται στο πολιτιστικό άνοιγμα που επιχειρείται από την πλευρά του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων, καθώς και στην ανάγκη ενδυνάμωσης της αμφίδρομης σχέσης του με τον τόπο, όπου αυτό εδρεύει.

Η κ. Γουρνέλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έχει σπουδάσει Ευρωπαϊκό Πολιτισμό (προπτυχιακές σπουδές) στο ΕΑΠ και Κοινωνική Ανθρωπολογία και Ιστορία (Msc) στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Το 2018 μετακινήθηκε στη Σύρο, όπου και διαμένει μόνιμα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές πολιτιστικές δραστηριότητες και συλλόγους στη Μυτιλήνη, λόγω προσωπικών ενδιαφερόντων της, αλλά και με στόχο τη διασύνδεση του πολιτισμού και της τοπικής κοινωνίας με το Πανεπιστήμιο.

«Οι φοιτητές είναι οι καλύτεροι “διαφημιστές” του νησιού»

Σύμφωνα με την ίδια, το Πανεπιστήμιο, πέρα από τον ακαδημαϊκό χαρακτήρα και το ερευνητικό έργο του, επιθυμεί να συνδέσει και τους ανθρώπους του με τον πολιτισμό, ο οποίος αντικατοπτρίζεται σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς μας.

«Δεν μπορεί ένας άνθρωπος που εγκαθίσταται στη Σύρο είτε γιατί είναι πανεπιστημιακός, είτε γιατί δουλεύει στο νησί για κάποιο χρονικό διάστημα, να μην αισθάνεται τον πολιτισμό που η Σύρος προσφέρει», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ένας από τους λόγους εγκατάστασης της κ. Γουρνέλου στη Σύρο ήταν και η δημιουργία της Πολυτεχνικής Σχολής. «Ο Πρύτανης και γενικότερα η Διοίκηση του Πανεπιστημίου θεώρησε ότι, το βάρος αυτής της επιτυχίας για το νησί, που ήταν το μοναδικό μέχρι σήμερα χωρίς έδρα, χρειαζόταν χέρια, δραστηριότητες και ένα άνοιγμα προς την τοπική κοινωνία, η οποία μας υποστήριξε σε αυτό με όλες τις δυνάμεις της».

Εκτιμά μάλιστα πως, όλα αυτά συνδέονται με τον πολιτισμό, το ήθος και το γεγονός ότι οι φοιτητές του τοπικού Τμήματος, εγκαθίστανται στη Σύρο- για πέντε χρόνια τουλάχιστον-, καθώς πολλοί εξ’ αυτών αγαπούν το νησί και αργούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους ή επιστρέφουν για μεταπτυχιακό, διδακτορικό, ακόμη και για να ζήσουν μόνιμα.

«Τα γράμματα πάντα πήγαιναν με τις τέχνες και δεν είναι τυχαίο ότι, το Πανεπιστήμιο φιλοξενείται στο 1^ο Γυμνάσιο της χώρας, από το οποίο έχει αποφοιτήσει, μεταξύ άλλων, ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Κατά συνέπεια, όλη αυτή η ιστορία διατρέχεται από τους φοιτητές μας που μαζί με το διοικητικό και ακαδημαϊκό προσωπικό είναι οι πολλαπλασιαστές της «διαφήμισης» του νησιού. Τα άτομα που έχουν περάσει από τη Σύρο και έχουν αποφοιτήσει θα πάνε σε άλλους τόπους και θα μιλάνε γι’ αυτήν. Δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση από αυτό».

Απαραίτητες οι συνέργειες με τοπικούς φορείς

Σχετικά με τη σύνδεση ανάμεσα στην πολιτιστική παράδοση της Σύρου και την αντίστοιχη δράση της πανεπιστημιακής κοινότητας, η κ. Γουρνέλου σημειώνει ότι, το αντικείμενο του Τμήματος ΜΣΠΣ εμπεριέχει, από τη φύση του, κομμάτια πολιτισμού με την έννοια της τέχνης. «Υπάρχουν μαθήματα ζωγραφικής, studios και άλλα εργαλεία, τα οποία συνεισφέρουν σε αυτόν τον τομέα. Το αντικείμενο δεν είναι καθαρά τεχνοκρατικό».

Όπως υπογραμμίζει, η πολιτιστική δραστηριότητα του Πανεπιστημίου σε τοπικό επίπεδο θα μπορούσε να εμπλουτιστεί με συνέργειες, οι οποίοι μοιράζονται κοινά ενδιαφέρονται όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος, το animation, ο χορός και η ζωγραφική. «Υπάρχει ήδη μια μαγιά, η οποία θα πρέπει να αναπτυχθεί κι άλλο. Θα μπορούσαν να γίνονται συνέργειες εντός κι εκτός πανεπιστημίου, που το ίδιο θα συνδράμει και θα συνεργάζεται.

Μία από τις προσπάθειες του τοπικού Τμήματος είναι και αυτή της ανάδειξης της ιστορίας και της αρχιτεκτονικής αξίας των κτιρίων, τα οποία χρησιμοποιεί για τα μαθήματά του.

«Σε όλα υπάρχει ένα μικρό ιστορικό σαν πινακίδα για να ξέρει ο επισκέπτης τι προϋπήρξε τόσο αρχιτεκτονικά όσο και από άποψη δράσης και τι σηματοδότησε το κάθε κτίριο στην εποχή του. Στο Πανεπιστήμιο μάλιστα, γίνονται συνεχώς ξεναγήσεις από κάποιον καθηγητή σε σχολεία που επισκέπτονται το 1^ο Γυμνάσιο».

Η κ. Γουρνέλου καθιστά γνωστό ότι, ο Δήμος έχει παραχωρήσει επίσης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το ισόγειο της Βιβλιοθήκης, στο κτίριο Κορνηλάκη, ο οποίος ενδέχεται να αξιοποιηθεί για την πραγματοποίηση εργαστηρίων. «Εάν είχαμε και περισσότερο προσωπικό, πράγμα το οποίο ευελπιστούμε να γίνει μέσα στο χρόνο, η Βιβλιοθήκη θα μπορούσε να είναι ανοιχτή και το απόγευμα. Έτσι οι ομάδες θα είχαν την ευκαιρία να κάνουν θέατρο, κινηματογραφικές προβολές κ.α.».

«Στόχος μας είναι η κατανόηση της διαφορετικότητας»

Δεδομένου ότι, κάποιες δράσεις των φοιτητών, όπως τα περιβόητα πάρτι τους, έχουν προκαλέσει κατά καιρούς, την ενόχληση μέρους της τοπικής κοινωνίας, η κ. Γουρνέλου ενημερώνει ότι, ανάμεσα στους στόχους της Διοίκησης και του Προέδρου του Τμήματος Φίλιππου Αζαριάδη είναι και η εξεύρεση κάποιου χώρου για την κάλυψη πολιτιστικών αναγκών των σπουδαστών.

«Πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο παράδειγμα θα τους κάνει να είναι πιο υπεύθυνοι σε κάποια πράγματα τα οποία οι ίδιοι θα οργανώνουν και θα προστατεύουν. Η αλήθεια είναι ότι, αγαπάς αυτό που γνωρίζεις. Αν δεν το γνωρίζεις, δεν το αγαπάς. Πρέπει πρώτα να το μάθεις. Αν δεν έχουν έναν χώρο δικό τους, που θα γνωρίζουν ότι εκεί θα κάνουν μια πολιτιστική δραστηριότητα (χορό, πρόβα θεάτρου, μουσική εκδήλωση) πιστεύω ότι είναι εύκολο να σκορπιστούν», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, «πυρά» από συγκεκριμένες κατευθύνσεις είχε δεχτεί και το 1o Stray Art Festival, καθώς κάποιοι θεώρησαν ότι τα γκράφιτι που δημιουργήθηκαν στον τοίχο του Νεωρίου, μπροστά στην είσοδο του λιμένα, δεν συνάδουν με τη φυσιογνωμία της πόλης. «Μερικές φορές, το «ξένο» και το διαφορετικό μπορεί να τρομάξει ένα μέρος της κοινωνίας και αντίστοιχα η άλλη πλευρά να χαρακτηρίσει οπισθοδρομικούς εκείνους που αντέδρασαν. Ο δικό μας στόχος δεν είναι η σύγκρουση, αλλά η κατανόηση της διαφορετικότητας. Αυτό το σημείο πρέπει να καλλιεργηθεί σε σχέση με την τοπική κοινωνία».

Καταλήγοντας, η κ. Γουρνέλου υπογραμμίζει ξανά τη σημασία ανάμειξης της πανεπιστημιακής κοινότητας και της τοπικής κοινωνίας μέσω του πολιτισμού, η οποία δύναται να καταργήσει όποια στεγανά και διαχωριστικά υπάρχουν, απομονώνοντας τις δύο πλευρές και δημιουργώντας τη λανθασμένη εντύπωση πως οι φοιτητές λειτουργούν ως μία κλειστή κάστα.