Ένας εμπνευσμένος δάσκαλος και συγγραφέας

Τον ήρωα του νέου μυθιστορήματός του, Μαρίνο Τριάντη, σύστησε στο αναγνωστικό κοινό της πρωτεύουσας των Κυκλάδων ο συγγραφέας Κώστας Λογαράς, ο οποίος φιλοξενήθηκε για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Σύρου – Ερμούπολης, μετά τη συμμετοχή του στην εκδήλωση - αφιέρωμα στο Μάνο Ελευθερίου.

Ο Κώστας Λογαράς γεννήθηκε στην Πάτρα και σπούδασε ελληνική φιλολογία. Έχει γράψει ποίηση, πεζό, δοκίμιο, θέατρο. Έχει συνεργαστεί ως επιφυλλιδογράφος με τις εφημερίδες «Τα Νέα» και «Το Βήμα», με το λογοτεχνικό περιοδικό «Διαβάζω», με το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό «oanagnostis.gr», με το «protagon.gr» κ.ά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, ενώ έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.

Το τελευταίο του μυθιστόρημα «Τα πουλιά με το μαύρο κολάρο» κυκλοφόρησε το 2017 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, το βιβλίο παρακολουθεί τη δραματική ιστορία ενός ανθρώπου παράλληλα με την πτωτική πορεία μιας χώρας. Σε πρώτο πλάνο το άτομο ως όργανο του ανεξέλεγκτου κακού. Στο φόντο η αυθαιρεσία της εξουσίας, που συντελεί στη διάβρωση της κοινωνίας και στη διάχυση του κακού πάνω στο σώμα της.

Στον χαιρετισμό της, η εντεταλμένη δημοτική σύμβουλος Βιβλιοθηκών, Μαρίζα Αγγελοπούλου καλωσόρισε ξανά τον συγγραφέα και σημείωσε, πως η παρουσίαση του νέου του μυθιστορήματος στη Σύρο, αποτελεί μια σημαντική στιγμή για την ίδια, καθώς ο κ. Λογαράς υπήρξε καθηγητής της στο Πρότυπο Κλασικό Λύκειο Πατρών. Η ίδια έκανε λόγο για έναν εμπνευσμένο δάσκαλο, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη σημερινή  συγκρότησή της.

Βασική πρωταγωνίστρια η Πάτρα

Το βιβλίο «Τα πουλιά με το μαύρο κολάρο» παρουσίασε ο φιλόλογος Γιώργος Κοκορέλης, δίνοντας έμφαση στην αγάπη με την οποία ο συγγραφέας περιβάλλει, πρώτα από όλα, την πόλη του, την Πάτρα, η οποία αποτελεί τον καμβά της ιστορίας, αλλά και τον καθένα ξεχωριστά από τους ήρωές του, ακόμα κι όταν αυτοί εκπίπτουν ή κάνουν ακραίες επιλογές,  προκειμένου να επιβιώσουν. «Κι εννοώ την αγάπη της κατανόησης και της ανοχής που εμπεριέχει κυρίως πόνο, την ανυπόκριτη αγάπη που δίνεσαι ολοκληρωτικά. Που συν-χωρείς με το αντικείμενο του όποιου πόθου ανεξάρτητα από την ανταπόκριση ή την αυτάρεσκη επιτήδευση της όποιας υπόκρισης». Μεταξύ άλλων, ανέφερε πως, κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, η εξέλιξη της πλοκής καθιστούσε πιο έντονη την επιθυμία του να είχε περπατήσει τους -περπατημένους από τον ήρωα- δρόμους, να είχε ιδρώσει από την επίμονη και επίπονη περιδιάβαση, να είχε οσμιστεί τις πολύπλοκες αντιθέσεις του βασικότερου πρωταγωνιστή της ιστορίας, που είναι η πόλη της Πάτρας, αλλά και να είχε ζήσει τις αλλαγές ανάμεσα στο 1980, τις ξέφρενες εξωστρέφειες και στο 2011 της εσωστρεφούς κρίσης. Αυτά αποτελούν τα χρονικά όρια, εντός των οποίων με εύστοχους εγκιβωτισμούς και απανωτά φλασμπακ ο συγγραφέας στήνει την ιστορία του και χτίζει με μαστοριά, ολοκληρωμένους και ολοζώντανους τους ήρωές του. «Γιατί μια πόλη είναι πάντα ζωντανή. Όσες αλλαγές κι αν έχουν επέλθει, όσες συμφορές κι αν τη βρουν, πάντα κάποιοι θα νοσταλγούν, θα αναζητούν αναλογίες, ταυτίσεις, θα βρίσκουν πάντα κάτι να πιαστούν για να συνεχίσουν να την αγαπούν. Εκτός ίσως από ανθρώπους σαν τον Μαρίνο Τριάντη τον ήρωα της ιστορίας, που παρόλες τις αντιφάσεις που συγκροτούν την προσωπικότητά του, αρνείται να κατανοήσει και να αποδεχτεί την αντιφατικότητα της πόλης», τόνισε ο κ. Κοκορέλης.

Βιβλίο που σε πείθει και σε κερδίζει

Στη συνέχεια, η Κατερίνα Αγγελοπούλου μίλησε ως αναγνώστης, που θέτει διεισδυτικές ερωτήσεις στον συγγραφέα. Όπως εξήγησε, οι αναγνώστες του βιβλίου, όσο κι αν διαφέρουν μεταξύ τους, αποτελούν έναν ιστό μέσα στον οποίο διασπείρεται, προσλαμβάνεται και τελικά επικοινωνείται το λογοτεχνικό έργο είτε με καταφάσεις είτε με αρνήσεις. «Η σχέση του αναγνώστη με το συγγραφέα είναι πολύ δύσκολη, πρόκειται για μία πραγματική μάχη, ο ένας προτάσσει ένα συγκεκριμένο, συγκροτημένο έργο, ο άλλος ανυποψίαστος το ψηλαφεί, αναρωτιέται, το ερευνά, αντιστέκεται, το δοκιμάζει με τις δικές του αντοχές, το δικό του διανοητικό και συναισθηματικό υπόβαθρο». Η προσωπική της αναμέτρηση με το έργο του Κώστα Λογαρά κατέληξε στην πλήρη αποδοχή του. «Τα πουλιά με το μαύρο κολάρο» την έπεισαν και την κέρδισαν.

Τέλος, η νεαρή Συριανή ποιήτρια Παυλίνα Μάρβιν παρουσίασε μια περφόρμανς με δικό της πρωτότυπο κείμενο, η οποία περιελάμβανε τραγούδι a capella από την Νάντη Χατζηγεωργίου και αφήγηση λαϊκού παραμυθιού από την Μαριάννα Δεβετζή.