«Η τέχνη δίνει λύσεις εκεί που η ζωή δεν είναι αρκετή»

Το δικό του «λιθαράκι» στο φετινό πολιτιστικό πρόγραμμα του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης θα βάλει ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ερμηνευτές και τραγουδοποιούς της εποχής μας.

Ο Απόστολος Ρίζος, τον οποίο απολαύσαμε τόσο στο Θέατρο Απόλλων, τον Αύγουστο του 2015, όσο και στην Έπαυλη Τσιροπινά πέρυσι, στο πλαίσιο του 2^ου Φεστιβάλ Ρεμπέτικου «Η Σύρα του Μάρκου Βαμβακάρη» επιστρέφει στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων για μία μοναδική συναυλία στον πευκόφυτο χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Χρούσσων, αύριο στις 21:00.

Από το «Τι να θυμηθώ» και τη «Φυσαλίδα», στο «Σ΄ αυτή τη χώρα» και το «Ντούρου-Ντούρου». Δεκαεφτά χρόνια δισκογραφίας και ο γνωστός καλλιτέχνης, παρουσιάζει μια παράσταση εφ’ όλης της ύλης, με τη χαρακτηριστική του επιμέλεια στην επιλογή των τραγουδιών, αλλά και τη δυνατότητα που έχει να εξαφανίζει τα σύνορα μεταξύ των μουσικών ειδών.

Μαζί του ο Θοδωρής Κουέλης στο κοντραμπάσο-bass effects και o Mojo στα τύμπανα. Ο Απόστολος με την ακουστική του κιθάρα και μια φυσαρμόνικα. Ο μουσικός τους κόσμος δονείται ρυθμικά, άλλοτε από τον απόηχο της παράδοσης και άλλοτε από τον ηλεκτρισμό του σήμερα δημιουργώντας μια μοναδική μουσική εμπειρία στον ακροατή.

Αγαπημένα κομμάτια από την παλαιότερη δισκογραφία του Απόστολου Ρίζου συναντούν τα πιο πρόσφατα από το νέο του ψηφιακό album με τίτλο «Έλλης Άιλαντ», για να συνομιλήσουν άλλοτε συνωμοτικά και άλλοτε ανατρεπτικά με τον Βαμβακάρη, τον Λοΐζο, τον Χατζιδάκι, τον Τσιτσάνη, τον Ξυδάκη, τον Μικρούτσικο, τον Θ. Παπακωνσταντίνου, τον Ζούδιαρη, τον Καζαντζή, τον Ζερβουδάκη, τον Σουρή, τον Παπαδόπουλο, τον Ρασούλη, τον Αλκαίο, τη Νικολακοπούλου, σε ένα μινιμαλιστικό μουσικό project μυσταγωγίας, όπου η ερμηνεία, το συναίσθημα και η ουσία των τραγουδιών έχουν τον πρώτο ρόλο.

Μία ημέρα πριν από την πολυαναμενόμενη συναυλία του στα Χρούσσα, ο Απόστολος Ρίζος μιλάει στην «Κοινή Γνώμη» για τα πρόσφατα δημιουργικά μονοπάτια του, για τις απαντήσεις που αναζητά μέσω της τέχνης, αλλά και για το έργο μεγάλων Συριανών, όπως ο Πατριάρχης του Ρεμπέτικου Μάρκος Βαμβακάρης και ο σατιρικός συγγραφέας Γεώργιος Σουρής, από το οποίο ο ίδιος αντλεί έμπνευση.

Αύγουστος 2015 στο Θέατρο Απόλλων…. Αύγουστος 2018 στον Πολιτιστικό Χώρο Χρούσσων. Κατά τη διάρκεια των τριών αυτών χρόνων τι καινούριο προστέθηκε στις μουσικές αποσκευές σας, τις οποίες θα ανοίξετε για δεύτερη φορά στο νησί μας;

«Ήταν μια εξαιρετικά δημιουργική περίοδος, με καινούργια τραγούδια και σημαντικές ζωντανές εμφανίσεις. Την άνοιξη του 2016 ολοκληρώθηκε και κυκλοφόρησε το cd album '6' και ένα χρόνο μετά το ψηφιακό 45άρι "ΕΛΛΗΣ ΑΗ ΛΑΝΤ". Παράλληλα περιοδεύαμε με το προσωπικό project «minimals» - όπου συμπράττω μουσικά με τον δεξιοτέχνη του κοντραμπάσου Θοδωρή Κουέλη - σε Ελλάδα και Κύπρο και τον περασμένο Δεκέμβρη έγινε πραγματικότητα ένα όνειρο που είχα από παιδί, βρεθήκαμε "Σ' ένα δωμάτιο με τον Μάνο Λοΐζο", μια παράσταση αποκλειστικά με τραγούδια του Μάνου Λοΐζου που προετοίμαζα τα τελευταία χρόνια. Η συναυλία του Σαββάτου στα Χρούσσα θα είναι εφ' όλης της ύλης. Όλα τα παραπάνω θα συνομιλήσουν με τα σπουδαία τραγούδια μεγάλων δημιουργών από όλες τις γειτονιές του ελληνικού τραγουδιού».

Νέα τραγούδια θα συναντήσουν αγαπημένα τραγούδια από την παλαιότερη δισκογραφία σας, η οποία -θα μπορούσαμε να πούμε- ότι βρίσκεται στο μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στην εφηβεία και την ενηλικίωση. Τι αποκομίσατε στα δεκαεπτά αυτά χρόνια ενεργής παρουσίας που διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική σας υπόσταση και σας κατέστησαν στη συνείδηση του κοινού ως έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ερμηνευτές και τραγουδοποιούς της εποχής μας;

«Αγάπη για τη ζωή και εμπιστοσύνη στην τέχνη, που  μπορεί να δώσει απαντήσεις και λύσεις εκεί που η ζωή από μόνη της δεν είναι αρκετή».

Οι φιλόμουσοι της Σύρου είχαν την ευκαιρία να σας απολαύσουν πέρυσι και στη μουσική παράσταση «Μάρκος Φραγκοσυριανός» με την υπογραφή της Λίνας Νικολακοπούλου, στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Ρεμπέτικου. Ποια η έμπνευση που αντλούν νεότεροι μουσικοί από μεγάλους συνθέτες, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης και πώς έχει επιδράσει το έργο του Πατριάρχη του Ρεμπέτικου στη δική σας περίπτωση;

«Τα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη είναι αδύνατο να μην σε διαπεράσουν. Η καρδιά σου μεγαλώνει κι ανοίγει να χωρέσει όλο τον κόσμο. Αυτό κι αν είναι έμπνευση».

Συριανό «στίγμα» υπάρχει και στο τελευταίο album σας με τίτλο «Έλλης Άιλαντ», όπου μεταξύ άλλων, έχετε μελοποιήσει και ένα ποίημα του Γεωργίου Σουρή. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην απόφαση να ασχοληθείτε και να εμπνευστείτε από το έργο του σατιρικού συγγραφέα;

«Συνέβη απρόσμενα. Πριν δυο χρόνια περίπου, σε μια περίοδο δύσκολη και αδιέξοδη σε σχέση με όλα αυτά που συνθλίβανε την πραγματικότητά μας, μην μπορώντας να δώσω επαρκή απάντηση μέσα μου, ξύπνησα ένα πρωί με ένα αίσθημα θυμού, έχοντας νωπές κάποιες λέξεις και τη μελωδία που είδα να  τραγουδάω κάπου με την μπάντα μες τον ύπνο μου: κράτος, τσαρούχι, λουστρίνι, μουτσούνες, ραγιάς, κλέφτης, γάιδαρος. Σκέφτηκα πως θα  μπορούσε να ήταν Σουρής και όντως ψάχνοντας στο ίντερνετ έπεσα πάνω σ αυτό που τραγουδούσα στον ύπνο μου. Ήταν το ποίημά του "Δυστυχία σου Ελλάς", που γράφτηκε το 1896, με αφορμη τη χρεωκοπλια της Ελλάδας τότε επί Χαρίλαου Τρικούπη. Την ίδια μέρα στην πρόβα το δοκιμάσαμε κι έκτοτε ξεκίνησα να το λέω στις ζωντανές μου εμφανίσεις. Μαζί με το "Ντούρου-ντούρου" - ένα παραδοσιακό των Ελλήνων που μετανάστευσαν στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα- που λέω πάντα στις ζωντανές  εμφανίσεις μου τα τελευταία χρόνια αποτέλεσαν το album "ΕΛΛΗΣ ΑΗ ΛΑΝΤ».