«Θέλουμε ο κόσμος να έρθει και να γλεντήσει»

Μεταξύ γλεντιού και συναυλίας ακροβατεί κάθε εμφάνιση του μουσικού σχήματος «Babo Koro», που θα επιδιώξει απόψε το βράδυ να ξεσηκώσει αλλά και να καθηλώσει το κοινό του 7^ου Φεστιβάλ Ακορντεόν Σύρου, στην πλατεία του Φοίνικα.

Στις συνθέσεις του αντηχούν φωνές των Βαλκανίων και της Μεσογείου. Στο πολύχρωμο μουσικό́ υφάδι του μπλέκουν η παραδοσιακή́ μουσική́ του τόπου μας, τα βαλκανικά́ ποικίλματα και πολυφωνίες, η αίσθηση του swing, η τσιγγάνικη περιπλάνηση, η rock αμεσότητα, η λαϊκή́ απλότητα, η μοντέρνα εναρμόνιση και οι πολυρυθμίες. Σημαντικό μέρος της πρότασής τους είναι το στιχουργικό αφήγημα, οι ιστορίες που ξεπηδούν μέσα από κάθε τραγούδι τους.

Στην αποψινή συναυλία τους, το κοινό της Σύρου θα έχει την ευκαιρία να ακούσει το σύνολο των κομματιών της πρώτης δισκογραφικής δουλειάς τους, που θα κυκλοφορήσει στα μέσα του επόμενου μήνα.

Το σχήμα αποτελείται από τους: Σωτήρη Τσακανίκα (κιθάρες, φωνή), Δημήτρη Αναστασίου (βιολί), Κώστα Νικολόπουλο (ακορντεόν), Αντιγόνη Μπασακάρου (φωνή), Μιχάλη Δάρμα (μπάσο), Αποστόλη Μπουρνιά (κρουστά) και Γιάννη Δίσκο (σαξόφωνο, κλαρίνο). Την πλειοψηφία των συνθέσεών του έχει «ντύσει» στιχουργικά ο Χρήστος Παναγιώτου.

Για τη φιλοσοφία και τη μουσική ταυτότητα του σχήματος, μίλησαν στην «Κοινή Γνώμη» ο Δημήτρης Αναστασίου και ο Κώστας Νικολόπουλος.

Πότε δημιουργήθηκαν οι Babo Koro και ποια η σχέση μεταξύ των μελών του σχήματος;

Κώστας Νικολόπουλος: «Το σχήμα, με αυτή τη μορφή, υφίσταται εδώ και έναν χρόνο, αλλά διάφορα μέλη του συνεργάζονται και παίζουν μαζί πάνω από μία δεκαετία, σε παλαιότερες μπάντες. Και χαιρόμαστε ιδιαίτερα, που τον προσεχή Σεπτέμβριο θα παρουσιάσουν την πρώτη μας δισκογραφική δουλειά».

Δημήτρης Αναστασίου: «Ο δίσκος αυτός αποτελείται από δέκα δικές μας πρωτότυπες συνθέσεις και μία διασκευή. Τον δουλεύουμε στο στούντιο με τις ηχογραφήσεις και τη λοιπή επεξεργασία περίπου ένα χρόνο και όντως αναμένουμε να κυκλοφορήσει στα μέσα του Σεπτέμβρη. Απόψε, στον Φοίνικα θα παίξουμε όλα τα κομμάτια του δίσκου, πλαισιωμένα από ένα σύνολο άλλων διασκευασμένων και παραδοσιακών κομματιών, αλλά και πιο σύγχρονων που ταιριάζουν στο ύφος και την αισθητική που θέλουμε να βγάλουμε προς τα έξω».

Ποια είναι τα βασικά γνωρίσματα της μουσικής ταυτότητάς σας;

Κώστας Νικολόπουλος: «Το κύριο άκουσμα των Babo Koro είναι κυρίως βαλκανικό, ελληνικό. Αγγίζει Βαλκάνια και Μεσόγειο, αλλά πλαισιώνεται γενικά με πιο σύγχρονες αρμονίες και πιο σύγχρονα ρυθμικά παιξίματα. Ξεφεύγει λίγο από την παραδοσιακή φόρμα των κομματιών, έτσι όπως την έχουμε συνηθίσει. Διασκευάζουμε τα κομμάτια και οι δικές μας συνθέσεις βασίζονται πάνω στους παραδοσιακούς δρόμους των Βαλκανίων, αλλά ταυτόχρονα πλαισιώνονται από μία αρμονία και ρυθμικά σχήματα λίγο πιο δυτικότροπα».

Δημήτρης Αναστασίου: «Μέσα στο δίσκο, αλλά και στη συνολική παράστασή μας, μπορούν να αναγνωριστούν πάρα πολλά μουσικά ήθη. Ενδεικτικά, παίζουμε μουσικές από τα Βαλκάνια, κάποια κομμάτια με πιο swing  ή Balkan swing χαρακτήρα, κάποια κομμάτια που έχουν ηπειρώτικες αναφορές και άλλα που έχουν αναφορές στη Μακεδονία. Σίγουρα, πολύ σημαντικό μέρος της πρότασής μας είναι το στιχουργικό αφήγημα. Έχουμε προσπαθήσουμε να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στις ενορχηστρώσεις που είναι αρκετά πλούσιες με σκοπό να μπορούν να πλαισιώσουν κατάλληλα τους στίχους μας, που κάθε φορά, αφηγούνται κάποια ιστορία».

Κώστας Νικολόπουλος: «Αυτό που προσπαθούμε να προσεγγίσουμε στο live μας, είναι το γλέντι. Να έρθει ο κόσμος και να γλεντήσει».

Τα πολλά και διαφορετικά «παραθυράκια» που ανοίγονται μέσα από τη μουσική σας είναι αποτέλεσμα των καταβολών σας οι οποίες συνυπάρχουν ή της ανάγκης σας να απευθυνθείτε σε ένα ευρύτερο κοινό;

Δημήτρης Αναστασίου: «Στην πραγματικότητα, το ένα έφερε το άλλο. Περισσότερο ξεκίνησε από μία ανάγκη. Οι βασικοί τέσσερις άνθρωποι που συμπράξαμε για τη δημιουργία του δίσκου σε επίπεδο σύνθεσης και του στιχουργικού αφηγήματος, προσπαθήσαμε να ενώσουμε τις μουσικές μας καταβολές και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Η μουσική μας δεν περιορίζεται στο παραδοσιακό κοινό και ούτως ή άλλως ο στόχος του σχήματος δεν είναι να αποδώσει τις παραδοσιακές φόρμες, αλλά περισσότερο να δείξει στην ταυτότητά του τις παραδοσιακές καταβολές».

Κώστας Νικολόπουλος: «Εμείς δεν παίζουμε παραδοσιακή μουσική με τη στενή έννοια του όρου, που το σχήμα ασχολείται με μια συγκεκριμένη περιοχή κάποιας χώρας (νησιώτικα, σέρτικα, ρουμάνικα). Οι εμφανίσεις μας φέρουν χρώματα και ήχους από διάφορες περιοχές, διάφορες παραδοσιακές μουσικές και στοχεύουν στο γλέντι».

Δημήτρης Αναστασίου: «Είναι αλήθεια πως, τα παλαιότερα χρόνια, με την παραδοσιακή μουσική ασχολούνταν κατά βάση μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι. Τελευταία, αυτό που εισπράττουμε από τον κόσμο και που παρατηρούμε ο καθένας στον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής του, είναι η βαθύτερη ενασχόληση του κόσμου με την παράδοση. Οι άνθρωποι ψάχνουν σε βάθος τα ακούσματα και τις ρίζες εκείνες που τους βγάζουν νόημα και φαίνεται να είναι πιο κοντά το για κάποιον λόγο, που δεν είναι πάντα σαφές και εύκολο να οριστεί για τον καθένα. Επομένως εμείς αναζητούμε ακριβώς αυτή τη λεπτομέρεια…δηλαδή πώς χτυπάει μέσα τους η παράδοση και πώς μπορούμε αυτό να το πάμε παραπέρα με τον τρόπο που καταλαβαίνουμε εμείς».

Ποιος ήχος είναι πιο κοντά στο ύφος και την ιδιοσυγκρασία του σχήματος;

Δημήτρης Αναστασίου: «Γενικά κάτω από τη Βαλκανική σκέπη μπαίνουν πάρα πολλά ακούσματα. Ο περισσότερος κόσμος την έχει συνυφασμένη με τα κομμάτια του Γκόραν Μπρέγκοβιτς, που έχουν γίνει πιο γνωστά και στη χώρα μας ειδικά έχουν κάνει μεγάλη επιτυχία. Στην πραγματικότητα, όμως, όταν λέμε βαλκανική μουσική εννοούμε ένα πάρα πολύ μεγάλο φάσμα μουσικών ακουσμάτων. Υπό αυτή την έννοια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Βαλκανική μουσική είναι αυτή που μας χαρακτηρίζει περισσότερο ως άκουσμα, αλλά αυτό είναι τόσο ευρύ που εντέλει παραμένει μία λέξη».

Ποια η σχέση σας με το Φεστιβάλ Ακορντεόν Σύρου, στο οποίο λαμβάνετε πρώτη φορά μέρος ως γκρουπ;

Κώστας Νικολόπουλος:» Μερικοί από μας έχουμε συμμετάσχει και στο παρελθόν ως οργανοπαίκτες. Όλοι έχουμε μείνει με τις καλύτερες εντυπώσεις, γιατί αυτό που γίνεται εδώ πέρα είναι κάτω άκρως συλλογικό και διαμορφώνεται από όλους με τη στάση του καθενός. Οι μουσικοί γίνονται μία παρέα και βγάζουν ένα αποτέλεσμα μοναδικό. Είναι μια εμπειρία που δυσκολεύεσαι να την αποχωριστείς, φεύγοντας και συνήθως, χρόνο με το χρόνο επιστρέφει. Η παρέα μεγαλώνει και βλέπεις άτομα που έχουν συμμετάσχει στο φεστιβάλ πάρα πολλές φορές, λόγω του κλίματος που υπάρχει εδώ πέρα. Είναι μια γιορτή με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Ξυπνάς το πρωί ακούς να παίζουν μουσική, υπάρχει διδασκαλία και το βράδυ όλο αυτό εξελίσσεται σε μια συναυλία, σε ένα γλέντι. Στον χώρο που μένουμε, συγκεντρωνόμαστε και παίζουμε μουσική μέχρι τα ξημερώματα. Είναι μια μοναδική εμπειρία».