Η αγάπη κάνει τις «λακκούβες» αόρατες

Η ζωή είναι ένας μακρύς δρόμος γεμάτος λακκούβες. Κάποιες εξ’ αυτών είναι ορατές κι άλλες εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά σου, χωρίς να το καταλάβεις.

Λακκούβες υπήρχαν ανέκαθεν, απλώς παλαιότερα βρίσκαμε τον τρόπο να τις αποφύγουμε. Σαν παιδιά, ίσως να μην τις είχαμε δει και ποτέ, γιατί τότε οι γονείς μας είχαν την πολυτέλεια να επιλέξουν το πιο προσβάσιμο μονοπάτι, ώστε να φτάσουμε στον προορισμό μας χωρίς να ταλαιπωρηθούμε. Σήμερα, δεν έχεις επιλογές. Δεν μπορείς να αλλάξεις λωρίδα, ούτε να κάνεις επιτόπια αναστροφή. Η πορεία είναι μία και συγκεκριμένη. Τα φρένα δεν πιάνουν και το τιμόνι είναι κλειδωμένο. Πηγαίνεις μόνο ευθεία, χωρίς δυνατότητα ελιγμού. Ο μπροστινός σου, εσύ και όλοι αυτοί που ακολουθούν πίσω σου σκοντάφτετε στα ίδια ακριβώς σημεία. Κάποιοι καταφέρνουν να μείνουν όρθιοι και άλλοι χάνουν την ισορροπία τους. Κάποιοι τη βγάζουν με ελάχιστες αμυχές κι άλλοι σπάνε χέρια ή πόδια. Κι ενώ στο παρελθόν, ο καθένας μας φρόντιζε για την προσωπική του ασφάλεια και εξυπηρέτηση, ο σημερινός μονόδρομος είναι μια αφορμή για να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά προς όλες τις κατευθύνσεις. Γιατί αν εκείνος που προπορεύεται χάσει τον έλεγχο, εγώ που βρίσκομαι πίσω του θα έχω την ίδια ακριβώς τύχη. Θα πέσω πάνω του, παίρνοντας στο λαιμό μου ολόκληρη την ανθρώπινη αλυσίδα που σχηματίζεται στο δρόμο. Δεν μπορώ να συνεχίσω την πορεία μου, εάν ο μπροστινός μου δεν είναι καλά. Και κάπως έτσι, μαθαίνω να τον υπολογίζω, να τον νοιάζομαι, να τον προσέχω. Να καρδιοχτυπώ σε κάθε αναποδιά που θα συναντήσει και να του προσφέρω τη βοήθειά μου για να την ξεπεράσει… για να φτάσουμε όλοι μαζί στον προορισμό μας σώοι και αβλαβείς.

Όταν ήμαστε μικροί, ανυπομονούσαμε να έρθουν τα Χριστούγεννα. Μέρα-νύχτα, ένα πράγμα είχαμε στο μυαλό μας. «Τι δώρο θα μας φέρει ο Άγιος Βασίλης;». Θεωρούσαμε δεδομένο ότι θα μας επισκεφτεί για να αφήσει κάτω από το δέντρο αυτό που του είχαμε ζητήσει. Εμείς του δίναμε εντολή κι αυτός την εκτελούσε. Είχαμε την εντύπωση πως κάπως έτσι λειτουργεί το σύστημα κι όσο οι δικές μας επιθυμίες εισακούγονταν, δεν μας ενδιέφερε τι συμβαίνει γύρω μας. Μπορεί να ακούγαμε ότι ο Άγιος Βασίλης δεν έφερε δώρο σε κάποια παιδιά, αλλά δε μας απασχολούσε ιδιαίτερα. Γιατί το δικό μας αίτημα είχε ικανοποιηθεί. Με τα χρόνια, αυτό άλλαξε. Ο Άγιος Βασίλης είναι πια ακριβοθώρητος. Όσο περνά ο καιρός, οι εμφανίσεις του γίνονται ολοένα και πιο επιλεκτικές. Τα παιδιά που μένουν με άδεια χέρια είναι πλέον περισσότερα από αυτά που παίρνουν δώρο. Και τα βλέπουμε. Τα συναντούμε μπροστά μας. Κάθονται στο διπλανό θρανίο, μένουν δύο στενά παρακάτω, περιφέρονται γύρω μας. Όλοι γνωρίζουμε την κατάσταση και περισσότερο τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα. Εκείνα που άνοιξαν τα μάτια τους στην Ελλάδα της κρίσης και έμαθαν από την πρώτη κιόλας στιγμή ότι, τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως, δεν μπορούμε να έχουμε πάντα ό,τι θέλουμε.

Αυτά τα παιδιά είναι συμφιλιωμένα με τις λακκούβες, με όλες τις δυσκολίες που ξεφυτρώνουν στο δρόμο. Ανοίγουν τα χέρια τους, για να πιαστούν αλλά και να πιάσουν εκείνους που κινδυνεύουν να πέσουν. Πορεύονται στο μονόδρομο, έχοντας ο ένας τη σκέψη του στον άλλο. Και η διαδρομή γίνεται πιο ενδιαφέρουσα. Αποκτά μεγαλύτερη αξία.

Είμαι πολύ χαρούμενος και υπερήφανος, που τα παιδιά της Σύρου ακολουθούν αυτό ακριβώς το παράδειγμα. Η συμμετοχή των δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων στην έναρξη των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων του νησιού ήταν για μία ακόμη χρονιά αθρόα.

Μαθητές και εκπαιδευτικοί ανταποκρίθηκαν θερμά στο κάλεσμα του Δήμου, υιοθετώντας το δικό τους χριστουγεννιάτικο δεντράκι και προσφέροντας δώρα για άλλα παιδιά, το σπίτι των οποίων για διάφορους λόγους δεν περιλαμβάνεται στη λίστα των διαδρομών του Άη-Βασίλη. Χάρη σε αυτούς, συγκεντρώθηκαν και φέτος περισσότερα από 500 δώρα, τα οποία θα μοιραστούν στη Στέγη Ανηλίκων και Εφήβων Σύρου, στην Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων και στο Χαμόγελο του Παιδιού.

Το πολυτιμότερο δώρο είναι η αγάπη και τα παιδιά της Σύρου συνεχίζουν να την προσφέρουν απλόχερα, γνωρίζοντας ότι έτσι, ο κόσμος μας σίγουρα θα γίνει καλύτερος και οι λακκούβες απλά διακοσμητικές.