Κι όσα είπαμε… βούτυρο και ζάχαρη άχνη

Οι «κουραμπιέδες» του Πολιτιστικού Συλλόγου Καμινίων, μπορεί να «ψήθηκαν» και να «σερβιρίστηκαν» με μία μικρή καθυστέρηση, αλλά η γεύση τους φάνηκε ότι «αποζημίωσε» όσους τους αναζήτησαν και τους δοκίμασαν. Είναι όμορφο να σε σταματούν στο δρόμο και να σε ρωτούν «πού πήγαν, τελικά, οι κουραμπιέδες;» ή να σε χαιρετούν με ατάκες του έργου «Θα φέρω την αστυνομία», «Μίμικα. Τιτίκα. Χαίρω πολύ… Μπενφίκα. Ξένη είστε; Ναι, από την Πορτογαλία». Ωστόσο, ακόμη πιο όμορφο είναι να ακούς τα γέλια των θεατών καθ’ όλη τη διάρκεια μιας παράστασης, που δημιουργήθηκε γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο… για να ξεφύγει λίγο ο κόσμος από την τρέλα της καθημερινότητας και να περάσει καλά. Την ίδια στιγμή, που κάτι κουρασμένοι αιρετοί, αλλά και ψηφοθήρες τρέχουν από πίτα σε πίτα για να «πουλήσουν» την παρουσία τους εν όψει εκλογών, υπάρχουν -ευτυχώς- αρκετοί συμπολίτες μας οι οποίοι ενδιαφέρονται για το αγνό και καλοπροαίρετο θέατρο.

Εδώ, θα μου επιτρέψετε μία μικρή παρένθεση. Οι εκδηλώσεις κοπής πρωτοχρονιάτικης πίτας πραγματοποιούνται με στόχο οι τοπικοί φορείς να παρουσιάσουν τόσο το έργο της απελθούσας χρονιάς όσο και τις δράσεις που σχεδιάζουν για το νέο έτος και όχι για να διαφημιστούν στις «πλάτες» τους οι υποψήφιοι για την τοπική αυτοδιοίκηση και οι γνωστοί κολαούζοι από τα περίχωρα. Πράγμα που σημαίνει πως, όσοι περιμένουν να δουν το όνομά τους γραμμένο σε σχετικά άρθρα (δικά μας), θα «πήξουν» στην αναμονή, καθώς αυτό θα γίνει στην ώρα του και όταν συντρέχει λόγος.  Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, αιρετό πρόσωπο, που πασχίζει από τα «παρασκήνια» να βρεθεί στο προσκήνιο, έβαλε κάποιον από τους «γραμματείς» του να επικοινωνήσει με πρόεδρο πολιτιστικού συλλόγου, στις εκδηλώσεις του οποίου έχει να πατήσει από τότε που άρχισε να συνεργάζεται με άτομο, για το οποίο ο αιρετός τρέφει μεγάλη -και ευρέως γνωστή- εμπάθεια, προκειμένου να του προτείνει να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιό του. Μέχρι και το «νταμάρι» γέλασε. Το πιθανότερο είναι το συγκεκριμένο πρόσωπο να παρευρεθεί στην προσεχή εκδήλωση του Συλλόγου, καθώς δεν έχει αφήσει «πίτα για πίτα» να πάει χαμένη. Αλλά και να μην το κάνει -ώστε να μην καρφωθεί ακόμη περισσότερο, μετά και τη δημοσιοποίηση αυτής της όμορφης ιστορίας- οι προθέσεις του είναι ξεκάθαρες και καθόλου αποδεκτές. Κλείνει η παρένθεση.

Η αγάπη που δέχτηκαν οι «Κουραμπιέδες» των Καμινίων ήταν διπλή. Η παράσταση αγκαλιάστηκε τόσο από τη γειτονιά και τους φίλους του Πολιτιστικού Συλλόγου από την Ερμούπολη και όλη τη Σύρο, όσο και από την «οικογένεια» του Γαλησσά, ειδικότερα. Κατόπιν πρότασης της Κάριτας Γαλησσά, η παράσταση μετά τον διήμερο κύκλο της στα Καμίνια, φιλοξενήθηκε στην κατάμεστη από κόσμο Ενοριακή Αίθουσα του χωριού. Συγκινήθηκα όταν ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας μας είπε ότι «είχε πολλά χρόνια να δει γεμάτη αυτή την αίθουσα». Όπως πολλά χρόνια, είχε να παιχτεί κάποια θεατρική παράσταση στον συγκεκριμένο χώρο. Παρά τη μικρή της έκταση, η σκηνή μπορεί να φιλοξενήσει ολιγοπρόσωπα έργα, δίνοντας την ευκαιρία και στους ανθρώπους των γύρω χωριών, να παρακολουθήσουν κάτι, χωρίς να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις. Ο πολιτισμός δεν γνωρίζει γεωγραφικά όρια και όταν υπάρχει διάθεση, αλλά και συνεργασία μεταξύ συλλόγων και φορέων, αυτός μπορεί να βρεθεί παντού και να αφήσει το δικό του «λιθαράκι», όποιο κι αν είναι αυτό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι «κουραμπιέδες» δεν προσπάθησαν ούτε να προβληματίσουν το κοινό, ούτε να του κουνήσουν το δάχτυλο για κάτι. Ήθελαν απλά να προσφέρουν το γέλιο, αναδεικνύοντας με κωμικό τρόπο τις συνέπειες της ζήλιας, του εγωισμού, του υπέρμετρου ανταγωνισμού, αλλά και της μη αποδοχής της διαφορετικής προσωπικότητας των γύρω μας, που πολλές φορές κάνουν τους μεγάλους να φέρονται πιο παιδιάστικα από τους μικρότερους.

Πολλά συγχαρητήρια στον πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Καμινίων, Γιώργο Σιγάλα ο οποίος κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να στήσει αυτή την παράσταση, μαζί με μία πλειάδα πολλά υποσχόμενων ερασιτεχνών ηθοποιών και να προσφέρει στους θεατρόφιλους του νησιού ένα διαφορετικό χριστουγεννιάτικο δώρο που «νοστίμεψε» τα απόγεύματά μας. Ευχαριστώ πολύ τόσο τους συντελεστές, όσο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου για την εμπιστοσύνη της και εύχομαι οι «Κουραμπιέδες» να επιστρέψουν την επόμενη εορταστική περίοδο στο νησί μας, ακόμη πιο φρέσκοι και τραγανοί.