ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ

Έφυγε από τη ζωή πριν 10 χρόνια (2009-2019) ο Χρήστος Λαμπράκης που πρόσφερε στη χώρα μας όχι μόνο την δημοσιογραφία, μέσω των εφημερίδων και των περιοδικών της εταιρίας του, αλλά φρόντισε να παρουσιάσει στους Έλληνες πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία.

Είχε πάντοτε, από νέος, το ενδιαφέρον για την δημοσιογραφία αλλά και για τη μουσική. Ήταν πολύ νέος όταν ανέλαβε τη φροντίδα των εφημερίδων που είχε δημιουργήσει ο πατέρας του, Δημήτριος Λαμπράκης ο οποίος είχε γεννηθεί στην Κρήτη το 1887. Ως νέος ακόμη, λόγω της Τουρκικής κατοχής η οικογένειά του μετά από πολλά ταξίδια κατέληξε στην Αθήνα, όπου μετά τις σπουδές του άρχισε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία, αρχικά ως συντάκτης στην εφημερίδα “Πατρίς” και αργότερα ως διευθυντής.

Το 1922 εξέδωσε δική του εφημερίδα με τον τίτλο “Ελεύθερον Βήμα” και αργότερα τα “Αθηναϊκά Νέα” και τη “Φωνή του Λαού”. Αργότερα, όταν η Ελλάδα ελευθερώθηκε από Γερμανούς κ.α., που είχαν σταματήσει εκδόσεις και τόσες άλλες δραστηριότητες επανεκδίδει τις εφημερίδες “Βήμα” “Τα Νέα” αλλά και οικονομολογικά περιοδικά, “Ταχυδρόμο” κ.α. Είχε ένα προοδευτικό πνεύμα και χωρίς αυτό προσέφερε σπουδαίες υπηρεσίες στον ελληνικό τύπο και γνώσεις στους Έλληνες.

Ο Δημήτριος Λαμπράκης έφυγε από τη ζωή το 1957 και ο γιος του Χρήστος μόλις 23 χρόνων, σπούδαζε τότε στο Λονδίνο. Επέστρεψε αμέσως στην Αθήνα εγκαταλείποντας τις σπουδές του, αλλά με πολλά όνειρα στο μυαλό του. Αν και ήταν πολύ βαρύ το φορτίο που ανελάμβανε από τον πατέρα του ως κληρονόμος, ιδιαίτερα φρόντισε, προσπάθησε και κατόρθωσε σε σύντομο χρονικό διάστημα να γίνει ο ισχυρότερος εκδότης της χώρας. Πρόσφερε στον εκδοτικό χώρο δύο πρωτοποριακά έντυπα, την αθλητική “Ομάδα” και τις “Εποχές” το πνευματικό ένθετο στο “Βήμα” που έως σήμερα πολλοί πνευματικοί άνθρωποι και πανεπιστημιακοί καθηγητές υπογράφουν κείμενά τους που προσφέρονται και εκδίδονται. Έτσι, με την συνεχή ανάπτυξη των εντύπων, δημιουργήθηκε το 1970 ο “Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη” που ήταν η μεγαλύτερη ελληνική επιχείρηση στον χώρο της ενημέρωσης. Αρκετοί από τους δημοσιογράφους κατάγονται από τις Κυκλάδες (Σύρο, Τήνο κ.α.) και μερικοί ενώ δεν είναι Κυκλαδίτες, έχουν σπίτι στη Σύρο και επισκέπτονται συχνά το νησί που λατρεύουν. Παράλληλα με τα άρθρα, που φυσικά τα περισσότερα, αναφέρονται στα πολιτικά και τα οικονομικά, υπάρχουν κείμενα που αναφέρονται στην τέχνη, ακόμη και... στην αρχαιολογία. Έχω κρατήσει ένα ολόκληρο ντοσιέ γεμάτο με κείμενα καθηγητών της αρχαιολογίας και ιδιαίτερα φροντίζω να κρατώ αυτά που αναφέρονται στις σύγχρονες δράσεις και ανακαλύψεις από ανασκαφές στα νησιά μας. Θυμάμαι τρεις ολόκληρες σελίδες περιοδικού που έγραφαν για τις ανασκαφές στο μικρό νησί της Αντιπάρου που ανακαλύφθηκε μια ολόκληρη αξιόλογη πολιτεία. Το ενδιαφέρον, (εκτός από τα αρχαιολογικά) ήταν ότι σ' αυτές τις ανασκαφές δούλεψε ως εργάτης και ο πολύ γνωστός ηθοποιός Τομ Χανκς, χωρίς βέβαια να πληρωθεί. Αντίθετα, μάλιστα, όταν έπρεπε να επιστρέψει στην Αμερική, γιατί είχε ένα γύρισμα ταινίας, προσέφερε στον αρχαιολόγο, τον υπεύθυνο της ανασκαφής, ένα ποσόν για να συνεχίσει την άριστη δραστηριότητά του με τους συνεργάτες του. Άλλη εφημερίδα δεν είχε ασχοληθεί τότε με το γεγονός της ανασκαφής της Αντιπάρου. Τελικά ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν εκδότης που σφράγισε την πνευματική ζωή της χώρας.

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν λάτρης και βαθύτατος γνώστης της κλασσικής μουσικής και της όπερας. Δεν παρέμεινε μόνο στις δημοσιογραφικές του δραστηριότητες, θέλησε να δημιουργήσει και ένα μεγάλο και ωραίο χώρο ώστε να γίνει γνωστή με ευχάριστο τρόπο, η μουσική παιδεία στην Ελλάδα και... ιδιαίτερα στα παιδιά και στους νέους. Δημιουργήθηκε τότε ο “Σύλλογος Μουσικής” το 1977 με πρωταρχικό στόχο να δημιουργηθούν κατάλληλοι χώροι ώστε να αναπτυχθεί η μουσική παιδεία με ευχάριστο τρόπο, σε ευχάριστο χώρο. Το Μέγαρο Μουσικής εγκαινιάστηκε το 1991. Επιστήμονες από όλους τους κλάδους, καλλιτέχνες, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών υποστήριξαν αυτή την προσπάθεια.

Είναι σημαντικό ότι αυτό το σπουδαίο έργο αναγνωρίστηκε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και ήλθε να προστεθεί στα τόσα σπουδαία επιτεύγματα που άφησε κληρονομιά στον τόπο μας αυτός ο Έλληνας. “Μήπως; (γράφει ένας δημοσιογράφος), να ήταν διαφορετική η πορεία της χώρας μας αν δεν είχε φύγει τόσο νωρίς;”

Είχα διαβάσει τότε σε μια άλλη εφημερίδα που είχε γράψει ένας δημοσιογράφος: “Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, παρά το ότι υπήρχαν κάποιες αντιθέσεις, είχε πει στον Γεώργιο Ράλλη ότι αν είχε η κυβέρνησή του δέκα λαμπράκηδες, η Ελλάδα θα ήταν πολύ διαφορετική”.

Μαζί με τη μουσική, θέλησε να δημιουργήσει και το “Ίδρυμα Μελετών Λαμπράκη” για νέους Έλληνες μαθητές και φοιτητές.

Τον Χρήστο Λαμπράκη είχαμε την τύχη, μαζί με μια ομάδα παιδιών να του υποδεχθούμε στο νησί μας.

Ο Χρήστος Λαμπράκης στο Μουσείο (Αντιγράφων) Κυκλαδικής Τέχνης

Ο αείμνηστος Γιάννης Βάτης και η σύζυγός του Ελένη τον υποδέχθηκαν στο σπίτι τους στην Αγία Παρασκευή και επειδή ήταν σίγουροι ότι θα του άρεσε πολύ, μου ζήτησαν να τον ξεναγήσουν τα παιδιά στο μικρό μας Μουσείο. Το σίγουρο ήταν, όπως μου είπαν ότι θα του άρεσε πολύ αυτή η ξενάγηση.

Δεν του άρεσε μόνο... ενθουσιάστηκε, τρελάθηκε με όλη αυτή την ξενάγηση που του έγινε! Μίλησε αρκετή ώρα με τα παιδιά, τα ευχαρίστησε και ρώτησε αν κάτι χρειαζόντουσαν για τα προγράμματά τους. Περισσότερη ώρα μίλησε με τα παιδιά παρά με εμάς τους μεγάλους. Σε λίγες μέρες, δέχθηκα ένα γράμμα του ευχαριστήριο που με συγκίνησε και τα παιδιά δέχθηκαν ευχαριστήριο με ένα μεγάλο πακέτο που περιείχε έναν υπολογιστή και πολλά τεχνικά δώρα.

Του έστειλαν ευχαριστήρια επιστολή τα παιδιά και εκείνος τους απήντησε (φώτο 3).

Μαρία Ρώτα