Τι να μας πει κι ο ποιητής...
- Πέμπτη, 21 Φεβρουαρίου, 2019 - 06:19
- / Eνημέρωση: 21 Φεβ. 2019 - 17:01
Αν για κάποιο λόγο αξίζει να υπάρχει(!) ένας τόπος, αυτός δεν είναι άλλος από το να μπορεί να προσφέρει πεδίο ανοικτό στους πολίτες του, ώστε να εξελιχθούν οι ίδιοι, να προοδεύσουν και να συνεχίσουν να γράφουν “ζωηρή”, ουσιαστική και αξιόλογη την ιστορία του!
Την ίδια στιγμή που μάχεται ένα νησί με ιδιαίτερο χαρακτήρα και οι άνθρωποί του να βαδίσουν μπροστά και να πορευθούν με αξιοπρέπεια, επιχειρώντας να περιθωριοποιήσουν τον πνευματικό και οικονομικό εφιάλτη των τελευταίων ετών, διαπιστώνεται δυστυχώς ως εμπόδιο... η ύπαρξη μίας τεράστιας “πληγής”!
Αυτή η “πληγή” δεν είναι άλλη από την ανικανότητα μίας διοίκησης να αντιληφθεί τον ρόλο της στο “σήμερα”, το χρέος της απέναντι στο ένδοξο “χθες” και την υποχρέωσή της να θέσει τις υπηρεσίες της στην οικοδόμηση μίας αξιόλογης νέας “σελίδας” για ένα “αύριο” με προοπτική!
Ένας τόπος, ο κάθε τόπος, οφείλει να έχει μέλλον και διάθεση φιλόξενη απέναντι στο νέο, το καινούργιο, το διαφορετικό, απέναντι στο καινοτόμο και το “φρέσκο”, που μπορεί να χαρίσει μία ξεχωριστή προοπτική! Παρομοίως οφείλει να τοποθετείται και μία Αρχή, όταν αυτή πραγματικά και όχι προσποιητά, νοιάζεται, μεριμνά και πράττει για τον τόπο που διοικεί!
Εξελίξεις των τελευταίων 24ωρων – δυστυχώς - έρχονται να αποδείξουν το έλλειμμα ορισμένων αυτοδιοικητικών σε επίπεδο αντίληψης της πραγματικότητας του τόπου, ο οποίος με τα χρόνια διαμόρφωσε – κι ευτυχώς – θετική στάση απέναντι στη δυνατότητα συμπόρευσης και συνύπαρξης με μία “κυψέλη” πνεύματος με επαναστατικό χαρακτήρα!
Οι σκέψεις προκύπτουν αβίαστα και είναι εξαιρετικά συγκεκριμένες και απλές για έναν υγιή κι ακηδεμόνευτο - από σάπια φιλοδοξία – πολιτικό νου:
Αν ως αυτοδιοικητικό πρόσωπο με οντότητα επιδιώκεις να αφουγκράζεσαι την τοπική κοινωνία, τότε μόνον μπορείς να κατανοήσεις πως για έναν τόπο, η ύπαρξη μίας πανεπιστημιακής μονάδας, η λειτουργία της, η απρόσκοπτη συνέχισή της καθώς και η ανάπτυξή της, έχει αποτελέσει πια μέρος του DNA της και αναπόσπαστο κομμάτι της σκέψης της για την πρόοδο του νησιού!
Οι νοήμονες άνθρωποι του τόπου, οι πραγματικά πολιτισμένοι, οι άνθρωποι που ζουν σε αυτόν και διαθέτουν ευαίσθητα και αγνά αντανακλαστικά, ανεξαρτήτως πτυχίων και επιστημονικών περγαμηνών, έχουν όλοι έναν κοινό παρονομαστή, αυτόν της ανάγκης για πρόοδο και πολυεπίπεδη ανάπτυξη!
Έτσι, κοινή λογική για τους ανθρώπους που θεωρούν πλεονέκτημα για το νησί τη δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης ενός Πανεπιστημίου, δεν είναι η δειλή ή και κουτοπόνηρη προσέγγιση της υπόθεσης διάθεσης νέων χώρων προς αυτό, αλλά η γενναιόδωρη και ανοικτόμυαλη κατανόηση της επιτακτικής ανάγκης υποστήριξης της πνευματικής προόδου μίας ολόκληρης κοινωνίας!
Υγιές ορθό είναι να κατανοείς ότι ως αυτοδιοικητικός θα έπρεπε να μην προσποιείσαι ενδιαφέρον για το νησί, αλλά να πασχίζεις ουσιαστικά να ευνοήσεις τις συνθήκες εκείνες που θα βοηθήσουν στο να οικοδομηθεί ένα καλύτερο μέλλον! Λογικά ορθό είναι να σέβεσαι το σύνολο των ανθρώπων που κανονικά οφείλεις να υπηρετείς, διατηρώντας στάση σεβασμού απέναντί τους, κάτι που θα σήμαινε πως δεν θα επιχειρούσες πονηρά να σπείρεις διχόνοια ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες!
Αυτονόητα ορθό για κάθε σοβαρό αυτοδιοικητικό θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη ουσιαστικού διαλόγου και κατάθεσης προτάσεων στην κατεύθυνση δρομολόγησης λύσεων προς ικανοποίηση κάθε πλευράς που αποδεδειγμένα υπερασπίζεται με πράξεις και έργο πως ο τόπος πρέπει να έχει και πολιτιστική διαδρομή και απρόσκοπτη πορεία στην πανεπιστημιακή “ταυτότητά” του!
Μπακάλικες μέθοδοι “κοψίματος και ραψίματος” από αυτοδιοικητικούς, απέναντι σε ζητήματα και υποθέσεις που μπορεί να “πληγώσουν” την αρμονία μίας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία πάσχισε για να την επιτύχει και να συνυπάρχει εποικοδομητικά με τη νέα “εποχή”, δεν έχουν χώρο στον πολιτισμένο τόπο, αφού έρχονται να αποκαλύψουν μόνον τον προεκλογικό πανικό των κατ΄ επίφαση(!) πολιτικών!
Όπως είχε γράψει ο νομπελίστας Ελύτης άλλωστε για τους ανθρώπους(!), “τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και τα κουκούτσια της”.
ΥΓ. Δυστυχώς ορισμένοι αυτοδιοικητικοί φαίνεται να σκέφτονται σήμερα: “Τι να μας πει όμως κι ο ποιητής;”.
Διαβάστε ακόμα
- Η σκέψη “ταξιδεύει” στους μόνους
19 Μαρ. 2020 - 6:19 - Υπευθυνότητα
12 Μαρ. 2020 - 6:20 - Προϋπόθεση αποτελέσματος η συνεργασία και όχι το “εγώ”
27 Φεβ. 2020 - 6:20 - Ξεχωρίζοντας θετικά
20 Φεβ. 2020 - 6:19 - Ακυβέρνητα μυαλά
13 Φεβ. 2020 - 6:19