Βράβευση Εργατικού Κέντρου Κυκλάδων με το Χρυσό Μετάλλιο της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου

Η βράβευση του Εργατικού Κέντρου Κυκλάδων με το Χρυσό Μετάλλιο της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου- Τήνου-Άνδρου- Κέας-Κύθνου-Μυκόνου είναι ύψιστη τιμή και αναγνώριση των διαχρονικών αγώνων των Κυκλαδιτών εργαζομένων

Η απόφαση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη κ. Δωρόθεου Β’ να τιμήσει το Εργατικό Κέντρο Κυκλάδων με το  Μετάλλιο της Ιεράς Μητρόπολης είναι μια κίνηση εξαιρετικά υψηλού συμβολισμού.

Τόσο το ίδιο το Μετάλλιο και αυτά που σηματοδοτεί, όσο και η απονομή του από τον Ποιμένα μας, μια κορυφαία προσωπικότητα του θρησκευτικού και κοινωνικού βίου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, μαρτυρούν πολλά και δηλώνουν ακόμη περισσότερα.

Η βράβευση αυτή έγινε λίγες ημέρες μετά την οριστική επιστροφή του Νεωρίου μας στην κανονικότητα και τη μετάβασή του σε μια νέα εποχή αναπτυξιακών προκλήσεων και προοπτικών, αυξημένων δυνατοτήτων και κατ’ επέκταση αυξημένων προσδοκιών.

Το ζωτικό διακύβευμα της διάσωσης και επαναλειτουργίας των Ναυπηγείων ενεργοποίησε την τοπική κοινωνία, αθροίστηκαν δυνάμεις (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων που δεν αξίζει καν να αναφερθούμε), πολλαπλασιάστηκε η δυναμική μας.

Οι εργαζόμενοι, τα σωματεία και το Εργατικό Κέντρο ήταν στην πρώτη γραμμή. Δίπλα μας, ακριβώς στο πλευρό μας, ο Μητροπολίτης και η Εκκλησία που με πρωτοβουλίες και πιέσεις διαμόρφωσαν καταστάσεις. Ήταν μπροστάρηδες, και δεν κρύφθηκαν ποτέ, σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια. Συμμερίστηκαν τις αγωνίες μας, μοιράστηκαν και υποστήριξαν το όραμά μας για ένα ακμάζων Ναυπηγείο, πυρήνα οικονομικής ανάκαμψης, τεχνογνωσίας και καινοτομίας για τον Τόπο μας.

Ο αγώνας αυτός, πέρα από τη νικηφόρα του έκβαση, αφήνει και μια τεράστια προίκα, είναι ένα μνημείο ενότητας και κοινής δράσης που συνοψίζεται με μια φράση στο: «Όλοι μαζί μπορούμε, αρκεί να το πιστέψουμε».

Αυτή η ιστορία επιτυχίας, ένα πραγματικό «success story», είναι ένας ακόμη σημαντικός σταθμός στη λαμπρή διαδρομή του οργανωμένου Συνδικαλιστικού Κινήματος των Κυκλάδων που ξεκινά 140 χρόνια πριν, το 1879, από τη Σύρο μας με την πρώτη απεργιακή κινητοποίηση στην ιστορία του Ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους.

Σε εμάς ως Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου έλαχε ο κλήρος να παραλάβουμε το Μετάλλιο, όπως και λίγους μήνες νωρίτερα να γιορτάσουμε την εκατονταετία του Εργατικού Κέντρου. Αυτή η μεγάλη τιμή και αναγνώριση, όμως, ανήκει κυρίως σε εκείνους τους επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές που έχασαν τη ζωή τους, έχυσαν το αίμα τους, ρίσκαραν τη σωματική τους ακεραιότητα, πάλεψαν με θεριά διεκδικώντας το αναφαίρετο δικαίωμα σε αξιοπρεπή δουλειά και ζωή.

Ένα μεγάλο, λοιπόν, ευχαριστώ σε όλους αυτούς που μας εμπνέουν, που μας έδειξαν και μας άνοιξαν το δρόμο. Το ευχαριστώ πρέπει να λέγεται χωρίς μικρότητες και μικροψυχίες… Έχει μεγαλύτερη αξία να εκφράζεται όχι πάνω στη δυσκολία αλλά όταν ξεπερνάμε τον κάβο.

Προσοχή σε όσους θέλουν να μονοπωλούν ή να λησμονούν την ιστορία, γιατί θα την ξαναζήσουν και δεν θα είναι φάρσα, θα είναι τραγωδία. Βασιλείς και πρίγκιπες, δικτάτορες και κυβερνήσεις, αυτοκρατορίες, έθνη και κράτη, πολιτικά κόμματα και θεσµοί χάθηκαν στη σκόνη της.

Ένα είναι σίγουρο ότι όποια εκδοχή της ιστορίας ξαναζήσουμε στο μέλλον, τα Συνδικάτα θα είναι παρόντα και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν όσο υπάρχει κοινωνική ανισότητα και η ανάγκη των εργαζομένων για ένα καλύτερο αύριο.

Τα Συνδικάτα ήταν, είναι και θα είναι εδώ.