Χρόνια Πολλά, ευλογημένα, υγιεινά και ειρηνικά

Αγαπητά μου παιδιά, φίλοι μας επισκέπτες, συνεορταστές, 

«Σεισμό γης», χαρακτηρίζει ο άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού, αυτό το «ὑπερεξαίσιον καὶ φρικτὸν μυστήριον» τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, «τη γενέθλιον ἡμέραν τῆς ἀνθρωπότητος, την κοινήν ἑορτήν πάσης τῆς κτίσεως", κατά τον Μέγα Βασίλειο!

Είναι εορτή πάσης της κτίσεως, έμψυχης και άψυχης, που εορτάζει τα γενέθλια του Δημιουργού της, την είσοδο του Θεού στον κόσμο και την ιστορία, για να αναμορφώσει και να επαναφέρει την κτίση στο πρωτόκτιστο κάλλος!

Γι’ αυτό, όπως προσφυέστατα ψάλει προς τον Κύριο, που έγινε άνθρωπος, ο Ανατόλιος Στουδίτης στο γνωστό ιδιόμελο του Εσπερινού των Χριστουγέννων, «καθένα από τα δημιουργήματα, που εσύ έπλασες, σου εκφράζει με το δικό του τρόπο την ευχαριστία και ευγνωμοσύνη του: οι Άγγελοι σε υμνολογούν, οι ουρανοί δίνουν τον Αστέρα που οδηγεί τους μάγους. οι Μάγοι σου προσφέρουν τα δώρα τους, οι βοσκοί δείχνουν το θαυμασμό τους, η γη προσφέρει το σπήλαιο, η έρημος τη φάτνη, εμείς δε οι άνθρωποι σου προσφέρουμε Μητέρα Παρθένο».

Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι στον ύμνο αυτό, από τα επτά δώρα, που αναφέρονται, τα δύο αφορούν τους Μάγους, είναι το αστέρι που πρόσφερε ο ουρανός για να οδηγήσει τους Μάγους στο Χριστό και τα δικά τους τα δώρα προς Αυτόν, κάτι που υποδηλώνει τη σημασία της παρουσίας των Τριών Μάγων στην Θεία Γέννηση.

Οι τρείς Μάγοι μαζί με τους ποιμένες είναι τα μοναδικά πρόσωπα, που σὐμφωνα με την Ευαγγελική διήγηση προσκύνησαν το νεογέννητο Κύριο.

Και αν οι Ποιμένες ευρίσκονταν τυχαία στην περιοχή της Βηθλεέμ, οι τρείς Μάγοι ακολούθησαν μια μεγάλη πορεία από την Ανατολή, μόνο και μόνο για να προσκυνήσουν τον τεχθέντα Βασιλιά των Ιουδαίων.

Εκπρόσωποι και εκφραστές της χριστονοσταλγικής προσμονής, που κρατούσε σε διαρκή ἐρευνα και ανησυχία τους αρχαίους λαούς, οι Μάγοι, των οποίων τα ονόματα, Γάσπαρ, Μελχιόρ και Βαλτάσαρ, για πρώτη αναφέρονται σε ψηφιδωτό της Ρεβέννας του 6ου αιώνα, έχοντας σαφείς ενδείξεις για το πρόσωπο, τον τόπο και τον χρόνο της γεννήσεως του Σωτήρα του κόσμου, ξεκινούν το περιπετειώδες ταξίδι τους...

Στην παράδοση της Εκκλησίας μας και στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων πολύ γρήγορα αυτοί οι τρεις παράξενοι προσκυνητές έγιναν φορείς εντυπωσιακών συμβολισμών:

Θεωρήθηκε ότι είναι αντιπρόσωποι των τριών φυλών, ποὺ ἦταν γνωστὲς στὴν ἀρχαιότητα, ἀντιπρόσωποι τῶν τριῶν τότε γνωστών ἠπείρων, Ἀσία, Ἀφρικὴ καὶ Εὐρώπη, και εκπρόσωποι των τριών ηλικιών του ανθρώπου, καθώς στις απεικονίσεις παρουσιάζονται σε ηλικία 60, 40 και 20 ετών.

Ἔτσι μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι διὰ μέσου τῶν τριῶν Μάγων , τρόπον τινά, ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος προσεκύνησε τὸν Ἐνανθρωπήσαντα Θεὸ καὶ Κύριο.

Διαπιστώνουμε, επίσης, και αυτό: Ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς γεννήθηκε στὴ Βηθλεέμ, Τὸν προσεκύνησαν πρῶτοι οἱ αγράμματοι και απλοϊκοί ποιμένες καὶ δεύτεροι οἱ σοφοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν!

Και έτσι γίνεται πάντοτε!

Αὐτοὶ ποὺ εἰλικρινέστερα ἀπὸ ὅλους λατρεύουν τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὡς Θεὸ καὶ Σωτῆρα, εἶναι οἱ πιὸ ἁπλοὶ καὶ οἱ πιὸ σοφοὶ τοῦ κόσμου. Αντίθετα, η επιτηδευμένη ἁπλοϊκότητα, ο λαϊκισμός καὶ ἡ ἡμιμάθεια ὑπῆρξαν πάντοτε ἐχθροὶ τῆς Θεότητος τοῦ Χριστοῦ καὶ πολέμιοι τοῦ Εὐαγγελίου Του.

Οι μάγοι μελέτησαν, έμαθαν, γνώρισαν ποιόν πρόκειται να συναντήσουν, γιατί «είδον τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή»

Και έτσι όταν φθάνουν στα Ιεροσόλυμα ρωτούν «Πού εστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων;». Δεν ρωτούν αν γεννήθηκε. Είναι βέβαιοι ότι γεννήθηκε, είναι βέβαιοι πως πρόκειται για βασιλέα. Το μόνο που τους απασχολεί είναι το «Πού».

Και όταν «ἐλθόντες εἰς τήν οἰκίαν εἶδον τό παιδίον μετά τῆς Μαρίας τῆς μητρός αὐτοῦ», δεν προβληματίζονται ούδ’ επί στιγμήν, αν όντως αυτό το παιδί, σ΄αυτό το φτωχικό σπίτι είναι ο Βασιλιάς για τον οποίο έκαναν τόσο κοπιαστικό και μακρινό ταξίδι.

Ξεκίνησαν για να προσκυνήσουν τον βασιλιά των ιουδαίων και όλης της κτίσης, και «ήλθον προσκυνήσαι αυτώ».

Αυτή ακριβώς η φράση των Μάγων, σαν άλλο αστέρι υπερφυσικό, μας δείχνει το σκοπό και το νόημα το αληθινό των Αγίων αυτών Ημερών!

Μας το υπενθυμίζει και η Εκκλησία μας, με το «δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός»!

Ας ακολουθήσουμε, λοιπόν, «ένθα οδεύει ο αστήρ», για να ξαναβρούμε και πάλι το υπερούσιο νόημα του μυστηρίου της αγάπης του Θεού, να γίνουμε προσκυνητές της θεϊκής αγάπης, να γιορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα, κι έτσι να μεταμορφωθούμε προσωπικά.

Να ταπεινωθούμε για να ανυψωθούμε, να αγαπήσουμε τον Θεό, για να αγαπήσουμε και την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο, να εισέλθουμε στό θεόκτιστο σπήλαιο και να εξέλθουμε αναγεννημένοι.

Χρόνια Πολλά, ευλογημένα, υγιεινά και ειρηνικά!

Με εόρτιες ευχές και πατρική αγάπη

† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄