«Η τέχνη είναι ο λόγος για να ελπίζουμε και να ανασαίνουμε»

Η Μάνα, πηγή του παραδείσου και η Παναγία, μητέρα όλων – ιερά και παντοτινά σύμβολα ζωής και ανιδιοτελούς αγάπης, τιμώνται στο φετινό πολιτιστικό πρόγραμμα του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, αποτελώντας από κοινού «γέφυρα» επικοινωνίας ανάμεσα στην πίστη, την παράδοση και την τέχνη.

Ο Λαογραφικός – Χορευτικός Όμιλος “η σοφία της παράδοσης” παρουσιάζει απόψε στις 21:00, στην Έπαυλη Τσιροπινά το Μουσικό Αφιέρωμα “Μάνα μου, Παναγία μου” – έναν ακόμη «καρπό» αγαστούς συνεργασίας με τη γνωστή ερμηνεύτρια και καλή φίλη του Καίτη Κουλλιά. Την ίδια θα συνοδεύσουν μουσικά οι: Νίκος Σκαφίδας (βιολί), Νίκος Αγγελόπουλος (λαούτο), Απόστολος Μάρης (κανονάκι), Νίκος Απέργης (ακορντεόν & φυσαρμόνικα).

Η παράσταση θα φέρει στα χείλη του κοινού ψαλμούς, τραγούδια μεγάλων δημιουργών (Τσιτσάνη, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκου) και στίχους ποιητών (Θεοδωράκη, Γκάτσου, Παπαδιαμάντη, Ρίτσου, Κ. Βάρναλη κ.α.), χαρισμένους στη μάνα και στην Παναγιά, τη Μητέρα της σιωπής. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης αφηγήσεις και χορούς από τμήματα της «σοφίας της παράδοσης». Η έρευνα και ο συντονισμός ανήκουν στην πρόεδρο του Ομίλου, Σοφία Λούβαρη. Η εκδήλωση φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή του Γιάννη Δεσύπρη και της Ελένης Βουτσίνου.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η σχέση της Καίτης Κουλλιά με τον Λαογραφικό – Χορευτικό Όμιλο “η σοφία της παράδοσης” έχει ξεφύγει από την κλασική έννοια του όρου «συνεργασία» και τείνει να εξελιχθεί σε έναν δυνατό «οικογενειακό» δεσμό που χαρίζει στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων αξιόλογες πολιτιστικές στιγμές. Η Καίτη Κουλλιά αποτέλεσε τη φωνή του 1^ου Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών "συριανοπατῶ", το 2018, ενώ έχει «ντύσει» μοναδικά κι άλλες διοργανώσεις του Ομίλου, που αγκαλιάστηκαν εξίσου από το κοινό του νησιού.

Ο πολιτισμός διαλύει τα σκοτάδια

Το μουσικό αφιέρωμα “Μάνα μου, Παναγία μου” σμίγει ξανά τις δύο πλευρές, σκύβοντας με σεβασμό το κεφάλι στην επερχόμενη μεγάλη θρησκευτική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Η παράσταση διαπνέεται από τη φιλοσοφία παλαιότερων επιτυχημένων εμφανίσεων της ερμηνεύτριας σε σημαντικούς χώρους όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός», με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου της «Μάνα, πηγή του παραδείσου, ψαλμοί και τραγούδια για τη μάνα και την Παναγιά».

«Με τη Σοφία (Λούβαρη) εξετάζαμε πολύ καιρό την πραγματοποίηση μίας ανάλογης παράστασης στη Σύρο, την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου, η οποία μέσα και από το θρησκευτικό στοιχείο, θα μας κάνει να νιώσουμε πιο έντονα αυτές τις ημέρες», δηλώνει στην «Κοινή Γνώμη» η Καίτη Κουλλιά.

Σε μια ιδιαίτερη χρονική στιγμή, όπου η ανθρωπότητα βιώνει μία πρωτόγνωρη πραγματικότητα, γεμάτη ανησυχία, αβεβαιότητα και περιορισμούς, η γνωστή ερμηνεύτρια υποστηρίζει ότι ο πολιτισμός έχει τη δύναμη να διαλύσει τα σκοτάδια του μυαλού και της καρδιάς, αποτελώντας τρόπο διαφυγής από κάθε συναισθηματικό και πνευματικό αδιέξοδο.

«Η τέχνη είναι ο λόγος για να ελπίζουμε, να ανασαίνουμε, να χαιρόμαστε. Ο πολιτισμός τόσο για εμάς που τον υπηρετούμε όσο και για εκείνους που τρέφονται από αυτόν είναι ένας φωτεινός ήλιος. Μας κάνει να χαμογελάμε, να νιώθουμε όμορφα και να ονειρευόμαστε την επόμενη ημέρα».

Συγκινητικός διάλογος με το κοινό κατά την περίοδο της καραντίνας

Η Καίτη Κουλλιά δεν έπαψε να ονειρεύεται την επόμενη ημέρα, ούτε κατά τους μήνες του εγκλεισμού. Όπως εξηγεί, για την ίδια ήταν μία περίοδος με ανάμεικτα συναισθήματα, στα οποία κυρίαρχη θέση κατείχε η νοσταλγία.

«Μου έλειψε πολύ η επαφή με τον κόσμο. Γι’ αυτό και στην πρώτη παράστασή μου μετά την άρση των μέτρων, ένιωθα άβολα. Σαν να είχα βγει από ένα δωμάτιο και δεν ήξερα πώς θα λειτουργήσω. Ταυτόχρονα όμως έβρισκα εναλλακτικούς τρόπους για να καλύψω αυτή την ανάγκη. Για να αισθάνομαι ζωντανή μέσα από αυτό που κάνω. Έφτιαχνα βιντεάκια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνούσα με Τανζανία, Αυστραλία, Αμερική, Ευρώπη. Ανέπτυξα συγκινητικούς διαλόγους με πάρα πολύ κόσμο που δε θα μπορούσα να ζήσω αλλιώς», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Σημειώνει μάλιστα, πως κατά τη διάρκεια της καραντίνας η ίδια ήταν αρκετά ενεργή. «Έγιναν πολλά πράγματα από κοινού με συναδέλφους και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν επίσης συγκινητική. Δεν ένιωσα ποτέ αδρανής, γιατί όλο και κάτι έκανα, απλώς πιο μοναχικά». 

«Η σπίθα διατηρείται αναμμένη και χωρίς γλέντια»

Παρά το γεγονός ότι οι νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό τα βήματα του πολιτισμού, η κ. Κουλλιά προσπαθεί να ανακτήσει τη σχέση της με το κοινό μέσα από επιλεγμένες εμφανίσεις που την κάνουν να αισθάνεται ότι η ζωή συνεχίζεται.

«Ο κόσμος όπου έρχεται το ζει και το ευχαριστιέται πιο έντονα. Αν και περιμένουμε να δούμε τι θα ισχύσει στο μέλλον, προσωπικά αισιοδοξώ, νιώθω ότι δε μας εμποδίζει κανείς να κρατάμε ανοιχτή την πόρτα της ελπίδας, της πίστης και της δημιουργίας». Όπως υποστηρίζει, η σπίθα της χαράς και του κεφιού μπορεί να παραμείνει διαρκώς αναμμένη και πέρα από μεγάλες και μαζικές εκδηλώσεις. «Δε χρειάζεται να έρθει κάποιος στο γλέντι, για να διασκεδάσει. Μπορεί να καθίσει στο σπίτι του, να βάλει μουσική και να χορέψει με συγγενείς και καλούς φίλους. Η ανθρωπιά και η ομορφιά διατηρείται και χωρίς ένα μεγάλο κάλεσμα», αναφέρει χαρακτηριστικά, εκτιμώντας σωστή την απόφαση για τη μη πραγματοποίηση πανηγυριών κατά τη διάρκεια της φετινής κρίσιμης περιόδου. «Πρέπει να σεβαστούμε ότι αυτά που συμβαίνουν είναι αλήθεια και όπου παρατηρείται κοσμοσυρροή καλό είναι να εφαρμόζονται μέτρα. Ωστόσο δεν είναι απαραίτητος ούτε ο τρόμος, ούτε ο πανικός. Υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι με μια διάκριση και συνέπεια. Δεν υπάρχει λόγος να λιβανίζουμε». 

Στόχος της Καίτης Κουλλιά και του Λαογραφικού – Χορευτικού Ομίλου «η σοφία της παράδοσης» είναι ένα ανοιχτό μουσικό γλέντι στη Σύρο, μετά το τέλος αυτής της «περιπέτειας» για να γιορτάσουν με τον καλύτερο τρόπο την «επανασύνδεση της αφής».