"Περιμένουμε να δούμε το κοινωνικό κράτος"

Με νέα επιστολή του προς τον Υπουργό Παιδείας, επανέρχεται ο Σύλλογος Στήριξης Ατόμων με Αναπηρίες Κυκλάδων “Δικαίωμα”, θέτοντας επί τάπητος τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισαν για μία ακόμη χρονιά οι Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.

Όπως υπογραμμίζεται, η απουσία αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για τις οικογένειες παιδιών με αναπηρίες, οι οποίες διεκδικούν καθημερινά ίση αντιμετώπιση προς όλους, έχει οδηγήσει χιλιάδες παιδιά εκτός εκπαιδευτικού συστήματος.

Αβέβαιη η παρουσία εκπαιδευτικού κάθε σχολικό έτος

Η υφιστάμενη κατάσταση αναμφισβήτητα καθιστά “θολό” το τοπίο, με αποτέλεσμα κάθε χρονιά οι γονείς να ζουν με την ίδια αγωνία γύρω από την ύπαρξη ή μη ενός εκπαιδευτικού στο σχολείο. “Και όχι ενός ειδικού δασκάλου απαραίτητα, όπως οφείλει να προσφέρει μία ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία και όπως επιθυμούν γονείς και εκπαιδευτικοί, αλλά ενός δασκάλου με επιμόρφωση, σεμινάρια και μεταπτυχιακό”, αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Ειδικότερα, τονίζεται ότι κάθε χρόνο επικρατεί η ίδια ανησυχία γύρω από την επαρκή στελέχωση των σχολικών μονάδων με λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, φυσικοθεραπευτή και ειδικό βοηθητικό προσωπικό, η οποία κρίνεται επιβεβλημένη για την καλύτερη δυνατή λειτουργία τους”.

Αντιμέτωποι με τον ρατσισμό

Καθίσταται δε γνωστό ότι μία οικογένεια με ΑμεΑ καλείται να αντιμετωπίσει άπειρες δυσκολίες στην υπόλοιπη ζωή της, με πρώτο τον ρατσισμό που υφίσταται από το ίδιο το κράτος, από άτομα και φορείς και συνεπώς, από ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό έχει ως συνέπεια ο γονιός να μένει απομονωμένος και αβοήθητος, ώστε όταν έρχεται η στιγμή, όπως όλα τα παιδιά, να πάει και το δικό του στο σχολείο, αισθάνεται ανήμπορος και αντιλαμβάνεται ως πρόσθετη ταλαιπωρία την ένταξη στη σχολική διαδικασία. Ως εκ τούτου, η πλειοψηφία των παιδιών παραμένει στο σπίτι και στερείται του βασικού τους δικαιώματος στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Έτσι, ο γονιός έρχεται αντιμέτωπος με μία “εικόνα εγκατάλειψης, υποβάθμισης και αδιαφορίας, αν όχι εχθρική ως προς τα ΑμεΑ.

Λαμβάνοντας υπόψη τις προσπάθειες της χώρας να βοηθήσει μόνο μία μερίδα πολιτών και όχι το σύνολο των κατοίκων της, οι γονείς αντιμετωπίζουν με μεγάλη ανησυχία το μέλλον των παιδιών τους.

Υποστελέχωση των Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής

Όπως επισημαίνεται στην επιστολή του Συλλόγου, υπάρχει έντονη φημολογία ότι από τη νέα σχολική χρονιά, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί στην ειδική αγωγή θα είναι ελάχιστοι, αφού δεν θα υπερβαίνουν τις 2000. Αυτό σημαίνει ότι πάρα πολλές Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής θα μείνουν χωρίς ειδικούς δασκάλους, αλλά και χωρίς ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Τα ειδικά σχολεία, η δυνατότητα παράλληλης στήριξης και τα τμήματα ένταξης θα έχουν

πρόβλημα λειτουργίας και στην περίπτωση απουσίας πολλών ειδικοτήτων, στην ουσία δε θα μπορούν καν να λειτουργήσουν.

“Ο υφυπουργός μπορεί να διαβεβαιώνει πως “Η ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση τέθηκε εξαρχής

βασικός στόχος της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας και καταβάλλεται κάθε προσπάθεια προκειμένου οι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να έχουν όσο το δυνατόν ουσιαστικότερη υποστήριξη», αλλά ήδη φοβόμαστε αυτό το «όσο το δυνατόν ουσιαστικότερη υποστήριξη”” αναφέρει ο Σύλλογος, προσθέτοντας πως “έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι εμπαίζονται γονείς και εκπαιδευτικοί, όταν ανακοινώθηκε πως θα γίνει διαγωνισμός ΑΣΕΠ για ΠΕ71 και ΠΕ61 και κατόπιν δεν έγινε”.

Επιβεβλημένη η δημιουργία τμημάτων ένταξης

Καταλήγοντας, ο Σύλλογος ζητά τη δημιουργία τμημάτων ένταξης στα σχολεία, επανδρωμένα με ειδικούς δασκάλους, αλλά και με ειδικούς νηπιαγωγούς, όχι μέσω ολιγόωρων σεμιναρίων, αλλά πτυχιούχους της Ειδικής Αγωγής. Παράλληλα, κρίνει απαραίτητη την άρτια και έγκαιρη στελέχωση των μονάδων στις αρχές Σεπτέμβρη, εκφράζοντας ταυτόχρονα την απορία του σχετικά με τη λειψή στελέχωση των τμημάτων και πάντα μετά τον Οκτώβρη. “Μάλλον οι κυβερνήσεις προδήλως φανερώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρουν τα ΑμεΑ” υποστηρίζουν. Επιπλέον ζητά την κατάλληλη υποστήριξη των δασκάλων, καθηγητών και νηπιαγωγών από τον ειδικό σχολικό Σύμβουλο, που δε θα είναι ένας για τη βόρεια και τη νότια Ελλάδα μαζί, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Κρίνουν δε, επιβεβλημένο τον εξοπλισμό των μονάδων με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή για ΑμεΑ και με όλα τα χρήσιμα διδακτικά και παιδαγωγικά εργαλεία που χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί.

Επιπροσθέτως, αιτείται την εφαρμογή του εξατομικευμένου προγράμματος εκπαίδευσης, προσαρμοσμένου στον κάθε μαθητή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, σε ετήσια τουλάχιστον βάση, καθώς και την έγκαιρη και χωρίς τεράστιες καθυστερήσεις αξιολόγηση και υποστήριξη από τα ΚΕΔΔΥ.

Τέλος στη στοχοποίηση των μαθητών

“Να υποστηριχτούν τα ΚΕΔΔΥ, αντί να κλείσουν και να συμπεριληφθούν οργανικές θέσεις ειδικών θεραπευτών σε αυτά (εργοθεραπευτών, φυσικοθεραπευτών κλπ)” ζητούν συγκεκριμένα, ενώ καταλήγουν με την εκτίμηση ότι θα πρέπει “να γίνει ουσιαστική η λειτουργία των τμημάτων ένταξης και όχι “απένταξης” και στοχοποίησης των μαθητών μόνο για το μάθημα γλώσσας και μαθηματικών, όπως λειτουργούν ως τώρα”. “Περιμένουμε να δούμε το “κοινωνικό κράτος” επιτέλους σε λειτουργία”, επισημαίνουν.