Με στόχο την αύξηση των εσόδων

Τον αιμοδότη της εθνικής οικονομίας, δηλαδή της φορολογικές επιβαρύνσεις που αποφέρουν ετησίως δισεκατομμύρια ευρώ στον κρατικό κορβανά, προσπαθεί να εξασφαλίσει το υπουργείο Οικονομικών, καθώς καταγράφεται συνεχώς αυξανόμενη υστέρηση φορολογικών εσόδων, που βγάζει εκτός προγραμματισμού τους στόχους εσόδων που έχουν τεθεί από τους δανειστές.

Εχθές κατατέθηκε στη Βουλή το σχέδιο νόμου για το Νέο Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών, ο οποίος θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου του 2014, εξαιρουμένων των διατάξεων που αφορούν στο ξέπλυμα χρήματος, οι οποίες θα τεθούν άμεσα σε ισχύ.

Όπως αναφέρεται και στο πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου «Ο Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας καθορίζει τη διαδικασία προσδιορισμού, βεβαίωσης και είσπραξης των εσόδων του Δημοσίου, καθώς και τις διοικητικές κυρώσεις για τη μη συμμόρφωση με την κείμενη νομοθεσία, η οποία ρυθμίζει τα έσοδα αυτά».

Πρόστιμα και εισπράξεις

Η σύνταξη του νέου Κώδικα βασίστηκε στα περσυνά φορολογικά στοιχεία, που κατέστησαν σαφές ότι οι φορολογικές επιβαρύνσεις που επωμίστηκαν μισθωτοί και συνταξιούχοι, δεν έδωσαν τη δυνατότητα είσπραξης των αναμενόμενων εσόδων, λόγω των μεγάλων περικοπών των εσόδων που υπέστησαν οι δύο αυτές κοινωνικές τάξεις, εν αντιθέσει με κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματιών όπου καταγράφονται τεράστια ποσοστά φοροδιαφυγής.

Στο νέο Κώδικα αποσαφηνίζεται ο καθορισμός των προστίμων, τα οποία σύμφωνα με το υπουργείο οικονομικών «εξορθολογίζονται», με γνώμονα την ευχέρεια είσπραξης τους, καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα, όπου επιβλήθηκαν, εισπράχθηκε μόνο ένα μικρό ποσοστό αυτών.

Ο εξορθολογισμός αυτός αφορά στο ύψος των προστίμων, γεγονός που σημαίνει ότι εκ μέρους του οικονομικού επιτελείου υπάρχει προσανατολισμός στη μείωση τους, με ζητούμενο τη δυνατότητα καταβολής τους, ενώ αλλάζει, μέσω απλούστερων διαδικασιών και η ταχύτητα είσπραξης τους.

Όσον αφορά στις ποινικές κυρώσεις, που θα αντιμετωπίζουν όσοι φοροδιαφεύγουν, αυτές θα συναποφασιτούν με το υπουργείο Δικαιοσύνης και θα συμπεριληφθούν σε νέο νομοσχέδιο και μεταξύ αυτών συζητείται να υπάρξει διάταξη που θα άρει τον ανασταλτικό χαρακτήρα των ποινικών κυρώσεων, όπου παρατηρείται διακεκριμένη φοροδιαφυγή.

Η αιτιολόγηση

Η αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τα άρθρα του σχεδίου νόμου, καθιστά σαφές ότι ο Κώδικας ενσωματώνει και απλοποιεί διάσπαρτες διατάξεις της πρωτογενούς και δευτερογενούς νομοθεσίας που αφορούν τις φορολογικές διαδικασίες, τη σχέση μεταξύ φορολογούμενου και φορολογικής διοίκησης και τις διαδικασίες είσπραξης των φόρων. Εισάγει νέους και σύγχρονους τρόπους προσδιορισμού του φόρου, επαναξιολογεί τα προνόμια του Δημοσίου και επιδιώκει να επαναθεμελιώσει τις σχέσεις μεταξύ της φορολογικής διοίκησης και του φορολογούμενου σε υγιέστερη και δικαιότερη βάση.

Μέσω του νέου Κώδικα ορίζεται η διαδικασία είσπραξης των φόρων και η δυνατότητα του πολίτη να εντάσσεται σε προγράμματα ρύθμισης υπό προϋποθέσεις, εγκαθιστά μέτρα διασφάλισης υπέρ του Δημοσίου για την είσπραξη των φόρων καθώς και για τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, προβλέπει τόκους και πρόστιμα σε περίπτωση παραβάσεων και εκπρόθεσμης καταβολής φόρων ή και δηλώσεων.

Στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, αφού υπάρχει η παραδοχή έλλειψης προσωπικού, παρά τη συγχώνευση πολλών Δ.Ο.Υ, προς εξοικονόμηση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων, επιχειρείται ο εκσυγχρονισμός της λειτουργίας των υπηρεσιών και η προσαρμογή τους στα τρέχοντα δεδομένα, τη στιγμή που ήδη έχει θεσπιστεί η ηλεκτρονική επίδοση εγγράφων και η ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων, επίσπευσης των σχετικών διαδικασιών, δεδομένου ότι, εξαιτίας των καθυστερήσεων και των σφαλμάτων στις επιδόσεις, υπάρχει αντίκτυπος σε λιμνάζοντα έσοδα που δεν μπορούν να εισπραχθούν.

Για τη διασταύρωση των οικονομικών στοιχείων, όλες οι κρατικές υπηρεσίες, η εισαγγελία, οι γραμματείες των δικαστηρίων όλων των δημοσίων οργανισμών και φορέων όπου συμμετέχει ή έχει την εποπτεία του το Κράτος καθώς και των ανεξάρτητων αρχών υποχρεούνται να παρέχουν στη φορολογική διοίκηση όλες τις πληροφορίες που κατέχουν. Ο Γενικός Γραμματέας δικαιούται να ζητά πληροφορίες ή έγγραφα από λοιπά τρίτα πρόσωπα, όπως ιδίως από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων, τα επιμελητήρια, τους συμβολαιογράφους τους υποθηκοφύλακες, τους προϊσταμένους των κτηματολογικών γραφείων, τους οικονομικούς ή κοινωνικούς ή επαγγελματικούς φορείς ή οργανώσεις, για τον καθορισμό της φορολογικής υποχρέωσης, που προκύπτει με βάση τις διασταυρώσεις των στοιχείων και την είσπραξη της φορολογικής οφειλής.

Εισάγεται για πρώτη φορά στο Ελληνικό φορολογικό δίκαιο, γενικός κανόνας κατά της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής με καταχρηστική χρήση της νομοθεσίας, προκειμένου να μην καταλύεται από τους φορολογούμενους το πνεύμα της φορολογικής νομοθεσίας. Ειδικότερα ορίζεται ότι η Φορολογική Διοίκηση δύναται να αγνοεί κάθε τεχνητή ρύθμιση ή η τεχνητή σειρά ρυθμίσεων που έχει δρομολογηθεί με βασικό σκοπό την αποφυγή της φορολόγησης και οδηγεί σε φορολογικό πλεονέκτημα.

Ορίζεται η «φοροδιαφυγή» ως η απόκρυψη καθαρών εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή, με μη υποβολή δήλωσης ή με υποβολή ανακριβούς δήλωσης και με σκοπό την μη πληρωμή φόρου εισοδήματος, η μη απόδοση, ανακριβής απόδοση, συμψηφισμός, έκπτωση ή διακράτηση φόρου προστιθέμενης αξίας και παρακρατούμενων και επιρριπτόμενων φόρων, τελών ή εισφορών, καθώς και η έκδοση πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων και η αποδοχή αυτών όπως και η νόθευση τους.