Οι παράγοντες των σωματείων... κρατούν “ζωντανό” τον αθλητισμό στις Κυκλάδες

Οι Κυκλάδες είναι ένας μικρός νομός, όμως διαθέτει τεράστιε δυνατότητες. Αυτό βέβαια λίγοι το γνωρίζουν αφού κάθε μέρα που περνά, τα νησιά νιώθουν όλο και πιο απομονωμένα. Τώρα, όλα είναι καλά, είναι καλοκαίρι και οι επισκέπτες των νησιών καλύπτουν όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στις εκάστοτε τοπικές κοινωνίες. Σε λίγες ημέρες όμως το καλοκαίρι φεύγει, αφού έχει απομείνει μόλις ένας μήνας και κάτι μέρες και τότε τα προβλήματα που υπάρχουν θα αρχίσουν να βγαίνουν ένα – ένα στην επιφάνεια. Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια όλο και αυξάνονται, λες και οι κάτοικοι των νησιών είναι πάμπλουτοι και τα λεφτά τους τρέχουν από τα “μπατζάκια”. Δυστυχώς, οι “κυβερνώντες” έχουν γυρίσει την πλάτη τους στα νησιά των Κυκλάδων, άσχετα αν το καλοκαίρι είναι ο “αγαπημένος” τους προορισμός.

Τα ακριβά εισιτήρια δυσκολεύουν όλο και περισσότερο τις μετακινήσεις των τουριστών, αλλά και των μόνιμων κατοίκων. Δυστυχώς, οι τοπικοί βουλευτές -αν όχι όλοι, στην πλειοψηφία τους – θα μας θυμηθούν όπως πάντα όταν θα έρθει η ώρα, να ζητήσουν πάλι τους ψήφους μας. Τι έχουν κάνει άραγε οι εκπρόσωποί μας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο; Ποια ήταν η στάση τους στην τελευταία αύξηση των ναύλων;

Τη χειμερινή περίοδο την ενδοεπικοινωνία ουσιαστικά την συντηρούν οι ομάδες, αφού κάθε Σαββατοκύριακο ταξιδεύουν τα σωματεία του νομού σε όλα τα νησιά των Κυκλάδων. Αποτέλεσμα, τα ναύλα να αυξηθούν για ακόμη μια φορά και από την άλλη να σφίγγει η “θηλιά” στα σωματεία ακόμη περισσότερο.

Θα πρέπει κάποια στιγμή να ισχύσει επιτέλους αυτή η “έρμαια” νησιωτική πολιτική, γιατί πολλά χρόνια την ακούμε, αλλά ακόμη να την δούμε. Ποια είναι τα οφείλει που έχουν οι κάτοικοι των νησιών; Να πληρώνουν ακριβά τα εισιτήρια των πλοίων, αλλά και οι υπηρεσίες να φεύγουν η μία μετά την άλλη;

Πάμε τώρα στο καθαρά αθλητικό κομμάτι και στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομάδες. Είναι γνωστό και το έχω αναφέρει αρκετές φορές (σε σημείο να είμαι κουραστικός) ότι οι ομάδες τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα, αφού καλούνται οι υπεύθυνοι των σωματείων να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Επιχορηγήσεις δεν υπάρχουν καθώς οι κυβερνήσεις έκλεισαν τις “κάνουλες”, με τη δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Άσχετα αν κάποτε ακούγαμε το “Λεφτά Υπάρχουν”.

Ήδη η ΕΠΣ Κυκλάδων και η ΕΣΚ Κυκλάδων έχουν χτυπήσει τον “καμπανάκι”, αφού μέσω της “Κοινή Γνώμης”, τόσο ο Γιάννης Σιγάλας (Ποδόσφαιρο), όσο και ο Γιάννης Κεράνης (μπάσκετ), τόνισαν με τον καλύτερο τρόπο τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ενώσεις τους.

Κάποιοι θέλησαν να καυτηριάσουν αυτά που ειπώθηκαν από την πλευρά των προέδρων, αφού δεν δέχθηκαν ή δεν δέχονται την αλήθεια.

Από την μία πλευρά μπορεί να έχουν δίκιο και να θέλουν ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όμως, πως μπορεί να γίνει αυτό όταν ειδικά στο μπάσκετ οι ομάδες που υπάρχουν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός μόνο χεριού; Πως μπορεί να γίνει ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όταν οι ομάδες από την Πάρο για να πάμε στην Μύκονο (μισή ώρα δρόμος) χρειάζεται να κάνουν το γύρο των Κυκλάδων;

Ποδόσφαιρο, Μπάσκετ, Βόλεϊ, αλλά και όλα τα αθλήματα που δραστηριοποιούνται στις Κυκλάδες, αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Το ποδόσφαιρο με μόλις 21-22 ομάδες, για να βγάλει το πρωτάθλημα σωστά πρέπει να δημιουργήσει 3 ομίλους, κι αυτό γιατί έτσι υπάρχει ευελιξία και μπορεί να τελειώσει στην ώρα του. Τη μία το απαγορευτικό, την άλλη οι αλλαγές των δρομολογίων - όπως έγινε πέρσι με την τρίμηνη αλλαγή της ενδοεπικοινωνίας, με τις συνεχείς συντηρήσεις των πλοίων - αλλά και κάποια έκτακτα προβλήματα, οι υπεύθυνοι κάνουν τον “σταυρό τους” να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα. Το ίδιο ισχύει και στα άλλα αθλήματα, όπως το μπάσκετ, το βόλεϊ και όλες τις άλλες δραστηριότητες. Εκεί, κάθε αγωνιστική μεταξύ της μπορεί να απέχει και έναν μήνα, γιατί τη μία δεν υπάρχουν δρομολόγια, την άλλη δεν μπορεί η εκάστοτε ομάδα και πάει λέγοντας.

Κάθε φορά που σκέπτομαι αυτά τα προβλήματα μου έρχεται στο μυαλό ότι κάποιοι θα πρέπει να συγχαρούν όλους όσους ασχολούνται με τις ομάδες των νησιών. Οι παράγοντες των σωματείων είναι αυτοί που κρατούν με “νύχια και με δόντια” “ζωντανό” αυτό που λέγεται αθλητισμός. Αν δεν υπήρχαν κάποιοι που να έχουν μεράκι, αλλά και τρέλα για τον εκάστοτε άθλημα, ίσως τώρα να μην υπήρχε τίποτα στις Κυκλάδες. Θα πρέπει όλοι οι φίλαθλοι των νησιών να σταθούν δίπλα στους ανθρώπους που ασχολούνται με τις ομάδες, ώστε εκτός από την οικονομική ενίσχυση, να τους στηρίξουν και στον ψυχολογικό τομέα. Γιατί είναι αλήθεια ότι κάποιοι παράγοντες, νιώθουν “μόνοι” και δεν το έχουν σε τίποτα, να τα παρατήσουν και να κάτσουν σπίτι τους με τι οικογένειές τους.

Εγώ θα κλείσω με την ευχή πως κάποια στιγμή όσοι ασκούν διοίκηση στο Κέντρο να δουν τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά των Κυκλάδων και να προσπαθήσουν να τα λύσουν και όχι να προσθέτουν συνεχώς κι άλλα.

Τέλος, όλοι οι παράγοντες θα πρέπει να είναι ενωμένοι, γιατί μόνο έτσι μπορούν να κερδίσουν κάποια πράγματα. Και μία ιδέα που έχω είναι, ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να υπάρξει μία κοινή συνάντηση όλων των ομάδων, από όλα τα αθλήματα και τις Ενώσεις, ώστε να συζητηθούν εκτενέστερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε χώρος. Τα προβλήματα είναι κοινά και θα πρέπει να υπάρξει μία συντονισμένη προσπάθεια επίλυσής τους.