Η Λουκουμίτσα και η κακιά μάγισσα

Μέρος β'

Είχαμε μείνει αγαπητοί αναγνώστες μου, στο σημείο που η ζωή στην Λουκουμίτσα είχε γίνει δύσκολη, λόγω της κακιάς μάγισσας, η οποία όπως είχαμε πει την προηγούμενη εβδομάδα, είχε ρίξει πάνω από την πόλη ένα μεγάλο πέπλο μιζέριας και δυστυχίας. Όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο και τα αποτελέσματα των ενεργειών του άρχοντα της πόλης, δεν ήταν τα αναμενόμενα, αφού οι επιστολές που έστελνε με τον αγγελιοφόρο του στην μάγισσα δεν κατάφεραν να μαλακώσουν το μίσος της και την οργή της.

Οι μέρες περνούσαν και ο άρχοντας κουρασμένος και μη έχοντας άλλη αντοχή να αντιδράσει, αποφάσισε να συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση και να ασχοληθεί με άλλα θέματα, πλην των δεινών της πόλης.

Ολημερίς και ολονυχτίς σκεφτόταν πως θα κερδίσει και πάλι το λαό. Η μόνη λύση, σύμφωνα και με τις συμβουλές που του έδιναν οι αυλικοί του και οι παρατρεχάμενοί του, ήταν να τον παραπλανήσει και πάλι με κάτι όμορφο, με κάτι φανταχτερό.

Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισε να βγει και να ανακοινώσει ότι πήρε τη μεγάλη απόφαση στην πόλη να δημιουργηθεί ένα τεράστιο τσίρκο, που θα δίνει παραστάσεις κάθε μέρα και θα φιλοξενεί κάθε λογής παράξενου πλάσματος που υπάρχει στη γη.

“Ο λαός για να ξεχάσει τα δεινά του θέλει άρτο και θεάματα. Είναι το μόνο έξυπνο και σίγουρο κόλπο. Άλλωστε κάθε φορά που επιχείρησα κάτι τέτοιο, είχα τα επιθυμητά αποτελέσματα”, σκέφθηκε ο άρχοντας.

Με σιγουριά λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες, ο άρχοντας της Λουκουμίτσας βγήκε την επόμενη μέρα στο μπαλκόνι του αρχοντικού του και ανακοίνωσε με ύφος 20 καρδιναλίων, το μεγαλεπήβολο σχέδιο. Κάποιοι από τους κατοίκους της πόλης χειροκρότησαν, άλλοι πάλι αναφώνησαν “ζήτω”. Η πλειοψηφία όμως έμεινε σκεφτική, χωρίς την παραμικρή αντίδραση.

Ο άρχοντας για να ενισχύσει το σχέδιό του, επικοινώνησε και με άλλους άρχοντες κοντινών πόλεων, παρακαλώντας τους να σταθούν στο πλευρό του, ανακοινώνοντας με κάθε τρόπο ότι ο άρχοντας της Λουκουμίτσας θα δημιουργήσει στην πόλη το μεγαλύτερο τσίρκο που υπάρχει στη χώρα. Κάποιοι από συμπάθεια προς τον άρχοντα το έκαναν και εκείνος το χάρηκε πάρα πολύ και φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο το ανακοίνωσε στους υπηκόους του, μέσω του ντελάλη του.

Όμως δυστυχώς τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα σχεδίαζε. Ο κόσμος τελικά δε δελεάστηκε από το σχέδιο του άρχοντα, αποφασίζοντας να τον απομακρύνει από την εξουσία.

Μπορεί να τους χαρακτήριζε για πολλά χρόνια ο οχαδελφισμός, αλλά ο καιρός έχει και γυρίσματα.

Έτσι ο άρχοντας αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το αρχοντικό του και τη θέση του να πάρει κάποιος άλλος, ο οποίος σίγουρα ως νέος θα είχε το κουράγιο και τη δυνατότητα να διώξει από την πόλη την κακιά μάγισσα.