9 Ιουλίου 1956

Εξήντα έξι χρόνια μετά το σεισμό της Σαντορίνης, έναν από τους μεγαλύτερους του 20ου αιώνα στην Ευρώπη, και οι μνήμες είναι ακόμα ζωντανές!

Με επίκεντρο το ρήγμα της θαλάσσιας λεκάνης της Νότιας Αμοργού, σύμφωνα με τον καθηγητή Σεισμολογίας του ΑΠΘ, Κώστα Παπαζάχο, δημιουργήθηκε ένα τεράστιο παλιρροιακό κύμα, το οποίο έγινε αισθητό σε ολόκληρο το Νότιο Αιγαίο, μέχρι και τα παράλια της Μικράς Ασίας.

Ο απολογισμός των καταστροφών ήταν βαρύς, κυρίως λόγω του δυνατού μετασεισμού, καθώς προκάλεσε τον θάνατο 53 συμπολιτών μας και τον τραυματισμό ακόμα περισσότερων. Οικισμοί όπως τα Φηρά, η Οία και το Ημεροβίγλι υπέστησαν σοβαρές ζημιές, ενώ δημόσια κτίρια καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Οι τραγικές συνέπειες ωστόσο συνεχίστηκαν και μετά το πέρας της φυσικής καταστροφής και των απωλειών των συμπολιτών μας, καθώς πολλοί από τους επιζώντες τράπηκαν σε άτακτη φυγή υπό τον φόβο επικείμενων παρόμοιων φαινομένων.

Οι μνήμες αυτές, μας ώθησαν σήμερα, εκτός του να τιμούμε εκείνους που αδίκως χάθηκαν, στο να είμαστε διαρκώς σε ετοιμότητα με την παραμικρή ένδειξη. Η ενίσχυση και συνεργασία μας, με τους ειδικούς φορείς και τις επιτροπές που έχουν συσταθεί για την παρακολούθηση των σεισμών και της γενικότερης δραστηριότητας του ηφαιστείου, είναι η συμβολή μας στο να αποτρέψουμε αντίστοιχες καταστροφές μελλοντικά.

Με σεβασμό προς τις οικογένειες των αδικοχαμένων, προσπαθούμε τα μέγιστα για αυτούς που άφησαν πίσω τους.

Η λήθη δεν παράγει έργο.

Η πρόληψη είναι η ασπίδα για το νησί μας.

Μανόλης Ορφανός

Επικεφαλής Δημοτικής παράταξης «Τώρα! για τη Σαντορίνη και τη Θηρασιά»