Να τελειώσει η «ομηρία» τους ζητούν 27 συμβασιούχοι της Αρχαιολογίας

Συζητήθηκε προχθές από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου η αγωγή που είχαν καταθέσει 27 συμβασιούχοι που επί σειρά ετών εργαζόντουσαν στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου με έγκυρες συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου ως ημερήσιοι φύλακες αρχαιοτήτων. 

Οι συγκεκριμένοι ζητούν από το δικαστήριο, να αναγνωρισθεί πως έκαστος από αυτούς υπό την ειδικότητά του συνδέεται με το εναγόμενο με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, καθώς και να υποχρεωθεί η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου να συνεχίσει να τους απασχολεί στις θέσεις και στις ειδικότητές τους, καθόσον μετά την τυπική λύση της τελευταίας τους σύμβασης, δεν εργάζονται πια. 

Οι εν λόγω συμβασιούχοι υποστηρίζουν μεταξύ άλλων πως η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου στην προσπάθειά της να καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες λόγω της επί δεκαετίες υποστελέχωσή της, αντί να προκηρύσσει μέσω ΑΣΕΠ θέσεις για μόνιμο προσωπικό, επιλέγει καταχρηστικά τα τελευταία 20 και πλέον έτη, τη λύση της προκήρυξης προσλήψεων μέσω συμβάσεων ορισμένου χρόνου για τη διάρκεια της καλοκαιρινής σεζόν.

Μάλιστα οι ίδιοι υποστηρίζουν πως για να δικαιολογήσει την επιλογή της αυτή, προφασίζεται πως έτσι καλύπτει έκτακτες, πρόσκαιρες, παροδικές και εποχικές ανάγκες της.

Ωστόσο σύμφωνα με τους αρχαιοφύλακες, «αυτό είναι αναληθές, καθότι οι ανάγκες της είναι πάγιες και διαρκείς ειδικά σε έναν τόπο, όπως η Ρόδος, με την πληθώρα των αρχαιολογικών ευρημάτων, τόπων και μουσείων.

Είναι δε χαρακτηριστικό πως τους χειμερινούς μήνες που οι συμβάσεις έχουν λήξει, η Εφορεία αναγκάζεται λόγω της τεράστιας έλλειψης προσωπικού να προβαίνει σε κλείσιμο μουσείων και αρχαιολογικών χώρων».

Όπως δήλωσε και ο αντιδήμαρχος κ. Αλέξανδρος Κολιάδης, που κατέθεσε ως μάρτυρας υπέρ των συμβασιούχων, «χωρίς τους συμβασιούχους δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι στο νησί μας, ενώ ακόμα και τους χειμερινούς μήνες η επισκεψιμότητα είναι εξίσου σημαντική λόγω εκπαιδευτικών επισκέψεων σχολικών μονάδων και αφίξεων των κρουαζιερόπλοιων.

Τον χειμώνα υπάρχει θέμα με τη φύλαξη των αρχαιολογικών χώρων, είναι θέμα ασφαλείας». 

Αξίζει να αναφερθεί πως αν παρέμεναν ανοικτοί οι χώροι αυτοί το χειμώνα, θα μπορούσαν να αποφέρουν τεράστια έσοδα στην Εφορεία και κατ’ επέκταση στο κράτος. 

Μιλώντας στη «Ροδιακή» ο συνήγορος των 27 αρχαιοφυλάκων κ. Σπύρος Σαλαμαστράκης τονίζει πως η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου επιλέγει να «παραλύει» τη λειτουργία των υπηρεσιών της (αρχαιολογικών χώρων/μουσείων) προσλαμβάνοντας συμβασιούχους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, στην προσπάθειά της καταδολιευτικά να αποφύγει να προβεί σε προσλήψεις μέσω συμβάσεων αορίστου χρόνου, καθώς και μόνιμου προσωπικού, προσλήψεις που θα είχαν ως αποτέλεσμα να λειτουργεί άψογα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου προς όφελος της παιδείας, του τουρισμού, της ανάπτυξης και της οικονομικής ευμάρειας του νησιού μας.

Με την τακτική αυτή της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου το μόνο που καταφέρνει είναι να καλύπτει μέρος μόνο των πάγιων και διαρκών αναγκών της, ενώ παράλληλα τίθενται σε κίνδυνο τα εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα των συμβασιούχων.

Οι δε ανάγκες της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου είναι πολλαπλάσιες από τον αριθμό των 27 συμβασιούχων και το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό αυτών αφορά την ειδικότητα του Ημερήσιου Φύλακα!

Αυτό προκύπτει από τις κατ’ έτος ανακοινώσεις των Συμβάσεων Ορισμένου Χρόνου, μιας και κάθε χρόνο προκηρύσσεται η πρόσληψη με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου άνω των 100 ατόμων»!

Από νομικής πλευράς, οι συμβασιούχοι υποστηρίζουν μεταξύ άλλων πως δεν υφίσταται πρόβλημα συγκρούσεως των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 8 του Ν. 2112/1920 (όπως τροποποιήθηκε και ισχύει), καθώς και των άρθρων 281 και 671 ΑΚ, με το Σύνταγμα, αφού το ίδιο το Σύνταγμα δεν απαγορεύει τη σε κάθε περίπτωση μετατροπή των αλλεπάλληλων συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου.