Μην χάνουμε την ουσία...

Έχει περάσει ακριβώς μία εβδομάδα από το πρώτο τοπικό ντέρμπι της Σύρου και είμαστε λίγες πριν από το δεύτερο. Έρχομαι σήμερα να σχολιάσω κάποια πράγματα που έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα κι αυτό γιατί δεν ήθελαν να ρίξω κι άλλο “λάδι στην φωτιά”.

Θα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και σιγά – σιγά θα “ξετυλίγομαι το κουβάρι”.

Είναι δεδομένο ότι σε ένα τοπικό ντέρμπι όπου κι αν αυτό είναι να πραγματοποιηθεί, τα νεύρα είναι πιο στην τσίτα κι αυτό είναι λογικό, αφού οι πάντες θέλουν τη νίκη για τους βαθμούς αλλά και για το γόητρο.

Πάντα και παντού το παραμικρό λάθος γίνεται αυτομάτως μεγάλο, αφού ο καθένας το βλέπει από τη δική του οπτική γωνία.

Όπως έκανα και στο ρεπορτάζ του αγώνα δεν θα ασχοληθώ με τις αμφισβητούμενες φάσεις. Γιατί; για να το κάνεις θα πρέπει να έχεις μία σφαιρική εικόνα και να δεις τις φάσεις από διάφορες οπτικές γωνίες. Εδώ με μία κάμερα δεν μπορεί να βγάλεις άκρη. Μπορεί στην εξέδρα να υπήρχαν δύο κάμερες, όμως και οι δύο είχαν την ίδια γωνιά. Επομένως, όλες έδειχναν το ίδιο.

Αν υπήρχε πέναλτι ή αν υπήρχε οφ σάιντ, τα συμπεράσματά τα έχετε βγάλει από τις φάσεις που έχετε δει όλοι και δεν περιμένετε εμένα να σας πω αν ήταν ή δεν ήταν.

Τα λάθη μέσα στο παιχνίδι είναι καθώς τους αγώνες τους διευθύνουν άνθρωποι. Το μόνο που θα πω και δεν θέλω να προσβάλω κανέναν είναι ότι η επιτροπή διαιτησίας θα μπορούσε να είχε βάλει μία άλλη πιο έμπειρη τριάδα. Αυτό δεν έχει να κάνει με το γεγονός, αν τα πήγε ή δεν τα πήγε καλά η διαιτησία σ' αυτό το παιχνίδι.

Εγώ το μόνο που θα πω και το έγραψα και στο ρεπορτάζ του αγώνα ήταν, ότι πραγματικά παρακολουθήσαμε ένα σπουδαίο παιχνίδι. Τέτοιας ποιότητας ματς είχαμε να δούμε χρόνια. Αυτό για μένα θα πρέπει να το κρατήσουν όλοι και να προχωρήσουν παρακάτω. Οι 400 με 450 φίλαθλοι που βρέθηκαν στο παιχνίδι είδαν ένα μεγάλο ματς, με πολλές συγκινήσεις, έναν αγώνα που θύμιζε πολύ παλιές καλές εποχές. Είναι μεγάλη ευκαιρία για τους φίλους του ποδοσφαίρου να επιστρέψουν στα γήπεδα και να χαρούν ένα όμορφο θέαμα.

Οι ομάδες έχουν κάνει τα πάντα για να ανεβάσουν την ποιότητά τους και να διεκδικήσουν με αξιώσεις τους στόχους που έχουν βάλει. Πάγος, Αίαντας και Α.Ο. Σύρου είναι τρεις από τις καλύτερες ομάδες του ομίλου και της κατηγορίας. Θα γίνει μεγάλη “μάχη” μέχρι το τέλος κι από τις τρεις οι δύο θα πάνε παρακάτω.

Τα λέω αυτά γιατί είμαι απ' αυτούς που λένε ότι, ότι έγινε – έγινε στο παιχνίδι, τώρα είναι ώρα να κοιτάξουμε παρακάτω. Μπορεί αυτό που λέω και το ξέρω πολύ καλά αυτό, είναι ότι σε κάποιους δεν αρέσουν όλα αυτά... Αλλά κύριοι εγώ το αγαπάω αυτό το άθλημα.

Θέλω ο κόσμος να επιστρέψει στο γήπεδο, να δούμε εικόνες όπως το παρελθόν, μπορεί να μην είμαι τόσο μεγάλος, όμως πρόλαβα να δω το γήπεδο της Ερμούπολης γεμάτο από κόσμο, δηλαδή μέσα να έχει 1500 με 2000 κόσμο. Κάτι που δεν έχει συμβεί σε άλλα νησιά των Κυκλάδων.

Εδώ στη Σύρο θα πρέπει οι φίλαθλοι να καταλάβουν ότι είναι πολύ τυχεροί. Εδώ, έχουμε το καμάρι των Κυκλάδων και του Αιγαίου που δεν είναι άλλο από τον Φοίνικα και συγχρόνως τρεις ομάδες ποδοσφαίρου που έχουν υψηλούς στόχους.