Σύρος το πανέμορφο νησί μας.

“Η επιβλητική αρχοντιά της Ερμούπολης και η ανόθευτη γοητεία της μεσαιωνικής Άνω Σύρας μοιάζουν βγαλμένες από τις πιο αγαπημένες μελωδίες της θάλασσας και του Μάρκου Βαμβακάρη. Σαν αληθινή αρχόντισσα η Σύρος εξακολουθεί να “διαφεντεύει” τις Κυκλάδες”. Είναι ένα κείμενο του Γιάννη Μαντά που προσέφερε σε σε αθηναϊκή εφημερίδα, πριν... 12 χρόνια. Η Σύρος είναι η καρδιά των Κυκλάδων, λόγω της θέσης της, αλλά... και της παράδοσής της. Όπως έχουν γράψει παλαιότερα σπουδαίοι Συριανοί, όπως ο Δημήτριος Βικέλας, ο Γεώργιος Σουρής, ο Μάνος Ελευθερίου, “ η Σύρος μοιάζει σαν ένα παραμύθι όχι με Βασιλιάδες και πριγκίπισσες, αλλά με λαμπερό πολιτισμό και... γεύση από λουκούμι!” Η πρωτεύουσα Ερμούπολη ήταν μέχρι πριν - Όχι πολλά- χρόνια το οικονομικό και βιομηχανικό κέντρο ολόκληρου του Αιγαίου, όταν ακόμα ο Πειραιάς δεν ήταν παρά ένα, όχι μεγάλο και σπουδαίο λιμάνι. Ήταν τα χρόνια που τα συριανά ναυπηγεία έχτιζαν τόσα πολλά καράβια που πήγαιναν στις θάλασσες όλου του κόσμου και οι βιοτεχνίες της Σύρας έφτιαχναν ονομαστά υφάσματα και υαλικά που έφταναν μέχρι την άλλη άκρη της υφηλίου. Τι κι αν πέρασαν τόσα χρόνια. Η πόλη του Ερμή διατηρεί ακόμη και σήμερα τη φινέτσα της, και ο αέρας της αρχοντιάς της πνέει ακόμη δυνατά στα καλντερίμια της. Στη Σύρο, άλλωστε συμβιώνουν αρμονικά καθολικοί και ορθόδοξοι και μοιράζονται γιορτές, χαρές και λύπες. Οι δύο εκκλησίες που στεφανώνουν τους δύο λόφους πάνω από το λιμάνι, ο Σαν Τζώρτζης των καθολικών και η Ανάσταση των Ορθοδόξων, αποτελούν άλλωστε και το σήμα. Κατατεθέν της Σύρου! Το καλοκαίρι στη Σύρο παρουσιάζεται με τις μελωδίες της όπερας, με το καθιερωμένο φεστιβάλ Αιγαίου να αποτελεί πόλο έλξης για μουσικούς και τραγουδιστές από όλο τον κόσμο. Αλλά και η θάλασσα, από την Αζόλιμνο και τη Βάρη μέχρι την Ντελαγκράτσια, τον Φοίνικα και το Κίνι,με τις αμμουδερές παραλίες τους, προσφέρει ευχαρίστηση το καλοκαίρι όχι μόνο στους κατοίκους του νησιού, αλλά και σε πολλούς ξένους επισκέπτες που θέλησαν να γνωρίσουν αυτό το νησί με την θαυμάσια ιστορία του.

Ερμούπολη, Λαμπερή Αριστοκράτισσα

Η πόλη του Ερμή, η πρωτεύουσα των Κυκλάδων, η κυρά του Αιγαίου, το άλλοτε οικονομικό κέντρο μιας ολόκληρης χώρας, η πόλη της νεολαίας, των μαθητών και φοιτητών, που μοσχομυρίζει λουκούμι και μέλι. Η Ερμούπολη έχει κερδίσει ένα σωρό χαρακτηρισμούς. Είναι μια πόλη λαμπερή και αρχοντική, με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική, έντονη πολιτιστική ζωή, αλλά και νυχτερινή διασκέδαση. Η εικόνα του λιμανιού της, με τους δύο λόφους, την Άνω Σύρο και το Δήλι, είναι από τις πιο εμβληματικές των Κυκλάδων και έχει στολίσει αμέτρητες αιγαιοπελαγίτικες καρτ – ποστάλ. Έχει όμως και αξέχαστες αναμνήσεις καλοκαιρινών διακοπών. Το λιμάνι της Ερμούπολης είναι από τα μεγαλύτερα σε όλα τα άλλα νησιά των Κυκλάδων. Η προκυμαία της είναι γεμάτη μαγαζιά για όλα τα γούστα και για όλες τις ηλικίες. Ουζερί, μεζεδοπωλείο, ταβέρνες, καφετέριες, καταστήματα με παραδοσιακά συριανά προϊόντα, αλλά και μπαράκια με μουσική. Όλα απλώνονται από τη μία άκρη του λιμανιού, από το Νεώριο, μέχρι και την άλλη άκρη, στο Νησάκι, εκεί που δεσπόζουν το Τελωνείο και οι αποθήκες Διαμετακόμισης. Το νησάκι, μάλιστα, ονομάστηκε έτσι... γιατί κάποτε ήταν πράγματι νησί. Αργότερα ενώθηκε με τη στεριά και έγινε προέκταση της προκυμαίας. Στο κτήριο του Τελωνείου στεγάζεται και η Πινακοθήκη, των Κυκλάδων. Παράλληλα λίγο πιο πέρα βρίσκεται και το δημοτικό πάρκινγκ, όπου μπορούν να μένουν ελεύθερα τα αυτοκίνητα. Η Ερμούπολη στο εσωτερικό της δεν έχει δρόμους για αυτοκίνητα παρά μόνο τους κεντρικούς που διασχίζουν τις συνοικίες της αγοράς και φτάνουν μέχρι τα Βαπόρια. (τώρα δημιουργήθηκε και δρόμος για λίγο υψηλότερα).

Δημαρχείο

Στη μέση της προκυμαίας, εκεί που στέκει το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, είναι το ιστορικό κέντρο της πόλης. Το επιβλητικό Δημαρχείο αιχμαλωτίζει το βλέμμα. Δημιουργήθηκε από τον Ερνέστο Τσίλερ και θεωρείται το καλλίτερο και θαυμάσιο, όχι μόνο από τα άλλα υπέροχα κτίρια της Ερμούπολης, αλλά όπως έχουν αναφέρει πολλοί επισκέπτες του νησιού, είναι το ωραιότερο και σπουδαιότερο Δημαρχείο της χώρας. Στα Βαπόρια ξεχωρίζει από μακριά ο μπλε τρούλος του Ναού του Αγίου Νικολάου, που θαυμάζεται πάντα από όλους τους επισκέπτες. Δημιουργήθηκε βέβαια αυτός ο υπέροχος Ναός από τις δωρεές των τότε τοπικών αρχόντων. Έξω από τον Ναό, εκεί στον περίβολο υπάρχει το πέτρινο λιοντάρι, μνημείο για τους άταφους αγωνιστές της Ελλάδας. Υπάρχουν ακόμη και τα δύο αγάλματα των αδελφών Ρεθύμνη που πάντα πρόσφεραν χρήματα για επισκευές των Ναών και όχι μόνο. Αξίζει να επισκεφθεί ο κάθε επισκέπτης που φθάνει στη Σύρο και τον Ναό της Μεταμόρφωσης, που ιδιαίτερα είχαν φροντίσει για τον Ναό οι κάτοικοι από τα Ψαρά που χάρισαν πλήθος εικόνων. Εκεί δημιούργησαν και πολλά πανέμορφα σπίτια. Σε λίγη απόσταση είναι και ο άλλος θαυμάσιος Ναός της Κοιμήσεως όπου εκεί υπάρχει ένας πραγματικός θησαυρός, μια εικόνα της Παναγίας. (θα αναφέρω σε άλλο γραπτό σε ποιόν ανήκει η κατασκευή της εικόνας της Παναγίας). Αν θελήσει κανείς να ανέβει μέχρι την κορφή του λόφου Δήλι, εκεί βρίσκεται η ορθόδοξη εκκλησία της Ανάστασης. Από εκεί ψηλά παρουσιάζεται μία μαγευτική θέα με την Άνω Σύρο. Εκεί ζει και κινείται ένας άλλος μαγικός κόσμος και τιμάται ο Σαν Τζώρτζης, ο μητροπολιτικός καθολικός Ναός που στεφανώνει τον λόφο.

Συνεχίζεται...