Απόστολος Χρήστου: Aργυρός Ολυμπιονίκης o 27χρονος στην κολύμβηση

Με επίδοση 1.54.82 και νέο πανελλήνιο ρεκόρ ο Έλληνας πρωταθλητής της κολύμβησης Απόστολος Χρήστου πέτυχε τον μεγάλο του στόχο, στον τελικό των 200μ. στο ύπτιο και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο. Η διαδρομή του έως το μετάλλιο, ωστόσο, δεν ήταν εύκολη μέχρι τώρα. Η επιμονή και το μαχητικό πνεύμα του, όμως, ήταν αυτά που του έφεραν το πολυπόθητο μετάλλιο.

Στις 29 Ιουλίου 2024, όταν ο Απόστολος Χρήστου τερμάτισε στον τελικό των 100μ. ύπτιο στους Ολυμπιακούς του Παρισιού, είδε το όνειρο να γκρεμίζεται μπροστά του για μόλις δύο εκατοστά του δευτερολέπτου, όσα τον χώριζαν από το βάθρο. Πλησιάζει να κλείσει τα 28 και οι Αγώνες του 2028 στο Λος Αντζελες φαντάζουν πολύ μακρινοί. «Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει μέχρι τότε», δήλωσε ο ίδιος. Ηταν στενοχωρημένος, θυμωμένος, απογοητευμένος. «Μάλλον θα αφήσω το 200άρι».

Την 1η Αυγούστου 2024, μόλις τρεις ημέρες μετά την τέταρτη θέση στο 100άρι, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ. ύπτιο, το πρώτο της Ελλάδας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων στην κολύμβηση εντός πισίνας. Πανηγύρισε, απόρησε, κοίταξε ξανά και ξανά τον πίνακα για να βεβαιωθεί. Και όταν ανέβηκε στο βάθρο, βούρκωσε. Το πώς έφτασε από το «δεν θα κατέβω» στο μετάλλιο, μόνο ο ίδιος και ο Παναγιώτης Βελέντζας (ο προπονητής του) μπορούν να το απαντήσουν.

Κάπως έτσι γράφεται η ιστορία. Ο χρόνος είναι στιγμές και, μερικές φορές, «κάποια πράγματα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις», όπως είπε ο Χρήστου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Γιατί αυτό το παιδί από τα δυτικά προάστια της Αθήνας, που γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου του 1996, πάλευε για την υπέρτατη διάκριση στα 100μ. ύπτιο εδώ και πάνω από μία δεκαετία. Από το 2013, όταν αναδείχθηκε πρωταθλητής κόσμου σε επίπεδο εφήβων στο Ντουμπάι, κουβαλούσε την... ταμπέλα του διαδόχου του πιο επιτυχημένου ως τότε Ελληνα κολυμβητή στην πισίνα, του πρωταθλητή κόσμου και Ευρώπης Αρη Γρηγοριάδη.

Συνεργαζόμενος από τα τέλη του 2015 με τον Παναγιώτη Βελέντζα, ο οποίος βοήθησε τα μέγιστα στην εξέλιξή του (τόσο αγωνιστικά όσο και στο κομμάτι της νοοτροπίας και του αθλητικού χαρακτήρα), ο Χρήστου κατέκτησε τίτλους και μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, τόσο στα 100μ. όσο και στα 50μ., ανέβηκε στην τρίτη θέση του κόσμου στα 100μ. τον περασμένο Φεβρουάριο στη Ντόχα, πανηγύρισε δύο χρυσά τον Ιούνιο στο Ευρωπαϊκό του Βελιγραδίου, προκρίθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά το μετάλλιο του ξέφυγε. «Η τέταρτη θέση δεν μου λέει τίποτα».

Ολα αυτά τα χρόνια, το 200άρι ύπτιο ήταν πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες του Χρήστου. Συμμετείχε σε δύο τελικούς Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων (και άλλη μία φορά σε 25άρα πισίνα), όπου ήταν σταθερά πέμπτος, πήρε ένα χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς του 2018, αγωνίστηκε και στους Ολυμπιακούς του Ρίο -χωρίς να καταφέρει να περάσει από τα προκριματικά- αλλά συνήθως, είτε δεν δήλωνε καθόλου το συγκεκριμένο αγώνισμα σε μεγάλες διοργανώσεις, είτε αποσυρόταν. Η τελευταία φορά που το δοκίμασε ήταν στο Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης, το 2021, αλλά έμεινε εκτός ημιτελικών. Πηγαίνοντας στο Παρίσι, δεν ήταν καν ο καλύτερος από τους δύο Ελληνες του αγωνίσματος, αφού ο 19χρονος Απόστολος Σίσκος είχε καλύτερη επίδοση (1:55.42) κατά σχεδόν ένα δευτερόλεπτο.

Για του λόγου το ασφαλές, ιδού οι προηγούμενες παρουσίες του Απόστολου Χρήστου στα 200μ. ύπτιο σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις (σε 50άρα πισίνα)

Για να πετύχει το φαινομενικά ακατόρθωτο, χρειάστηκε να κατέβει από το 1:56.34 (το ατομικό του ρεκόρ πριν το Παρίσι) στο 1:54.82 του τελικού, δηλαδή ενάμισι δευτερόλεπτο.

«Ξέρω το συναίσθημα και ξέρω ότι δεν μπορεί κανείς να σε παρηγορήσει. Να ξέρεις όμως ένα, όλοι είμαστε μαζί σου! Μπορεί να έχασες για 2 εκατοστά το μετάλλιο, αλλά είσαι βγαλμένος από μέταλλο», του έγραψε ο Σπύρος Γιαννιώτης μετά τον τελικό των 100μ. «Έδειξες το μέταλλό σου!», επανήλθε ο ίδιος μετά το 200άρι, σαν να ξαναζούσε τη δική του διαδρομή.

cnn.gr