Ας γνωρίσουμε από κοντά τους νέους Έλληνες πολίτες

Το "Multi Kulti" είναι ένα διαπολιτισμικό τουρνουά μπάσκετ που διοργανώνει η Generation 2.0 RED και πραγματοποιήθηκε στις γειτονιές της Αθήνας τις τρείς τελευταίες Κυριακές του Ιουνίου, στις 14, 21 και 28 Ιουνίου. Οι ομάδες απαρτίζονται από ανθρώπους που αγαπούν τον αθλητισμό και ιδίως το μπάσκετ. Οι αθλητές είναι νέα παιδιά που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα, αποτελούν τη νέα γενιά Ελλήνων και καταγωγή από 11 διαφορετικές χώρες όπως την Ελλάδα, την Αλβανία, τη Νιγηρία, το Κονγκό, το Πακιστάν, τη Ρωσία, τη Γκάνα, τις Φιλιππίνες, τη Γεωργία, την Ιταλία και τη Κένυα.

Το Σάββατο στις 11 Ιουλίου, στο κλειστό Γυμναστήριο της Σύρου "Δημήτριος Βικέλας" στην Ερμούπολη, θα διεξαχθεί αγώνας με τις νικήτριες ομάδες του Τουρνουά "Multi Kulti" και τη τοπική ομάδα. Ο αγώνας στηρίζεται και από τους παίκτες της Α1 κατηγορίας του Ελληνικού Πρωταθλήματος Γιώργο Πρίντεζη και Βαγγέλη Δρόσο. Ταυτόχρονα, το πρωί της ίδιας μέρας, 12-2μμ θα διεξαχθούν οι τελικοί αγώνες του τουρνουά 3on3 στο κλειστό Γυμναστήριο Σύρου "Δημήτριος Βικέλας"

Ο σκοπός του τουρνουά είναι διττός. Από τη μια στοχεύει στην αύξηση της ορατότητας των νέων αυτών και παράλληλα διευκολύνει τη διαδικασία ένταξης και αποδοχής τους από τη ελληνική κοινωνία. Οι νέοι με μεταναστευτική καταγωγή αποτελούν οργανικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και χρησιμοποιώντας τον αθλητισμό ως μέσο συστήνονται ξανά σε όλους εμάς. Παράλληλα, στόχος είναι η προώθηση αξιών όπως η ισότητα, η αποδοχή, η ευγενής άμιλλα και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα. Μέσα από τις δράσεις αυτές επιλέγουμε να επαναπροσδιορίσουμε το δημόσιο χώρο ως βασικό πεδίο κοινωνικοποίησης και αλληλεπίδρασης μεταξύ των πολιτών. Οι γειτονιές ζωντανεύουν και γίνονται προσβάσιμες σε όλους

Η κοινωνική συνοχή είναι προϋπόθεση μιας ανοιχτής και αλληλέγγυας κοινωνίας. Στην Ελλάδα όμως, μέχρι πρότινος, πολλά παιδιά στερούνταν δικαιώματα που απέρρεαν από τη μη κτήση της ιθαγένειας. Η μη απόδοση της ιθαγένειας μέχρι σήμερα είχε ως αποτέλεσμα να αναπαράγεται συνειδητά μια κοινωνία πολλαπλών ταχυτήτων, καθιστώντας τους κοινωνικά αόρατους και κατατάσσοντάς τους πολιτειακά σε πολίτες β’ κατηγορίας. Η προηγούμενη προσπάθεια απόδοσης ιθαγένειας έγινε το 2010 με τον νόμο 3838 ή αλλιώς, νόμο Ραγκούση, όπου τελικά χαρακτηρίστηκε αντισυνταγματικός και ανέστειλε την απόδοση ιθαγένειας σε όσους τη δικαιούνταν.

Το βράδυ της 8ης προς 9ης Ιουλίου, ψηφίστηκε κατά άρθρο το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια, δικαιώνοντας 200.000 νέους. Αυτοί οι νέοι είναι παιδιά γεννημένοι ή μεγαλωμένοι στην Ελλάδα, που όπως αναφέρει και η αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου, «Όλοι αυτοί μέχρι στιγμής είναι υπήκοοι. Έχουν μόνο υποχρεώσεις και υποταγή στον ηγεμόνα που είναι το ελληνικό κράτος, που τους αντιμετωπίζει όλο αυτό με καχυποψία. Με την ιθαγένεια θα αποκτήσουν την ιδιότητα του πολίτη διότι μόνο αυτό αναγνωρίζει το ελληνικό δίκαιο, τον Κώδικα Ιθαγένειας, δεν υπάρχει υπηκοότητα πια γιατί έχουμε Δημοκρατία, έχουμε ένα Σύνταγμα που τα προσδιορίζει αυτά (άρθρο 4, παρ. 3 ότι η Βουλή είναι αρμόδια να κρίνει και να αποφασίζει με μια προσόντα γίνεται κανείς Έλλην πολίτης)».

Είναι μεγίστης σημασίας η απόκτηση της ιθαγένειας. Η σημαντικότητα αυτή αναλύεται και εξηγείται σε δυο επίπεδα.

Αρχικά, με την ιθαγένεια μπορεί κάποιος να αποκτήσει επίσημα νομικούς δεσμούς με το κράτος. Να αποκτήσει δηλαδή, ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους λοιπούς συμπολίτες τους. Δυστυχώς, η έλλειψη ιθαγένειας κατατάσσει τα παιδιά με μεταναστευτική καταγωγή ισότιμα μόνο ως προς τις υποχρεώσεις, στερώντας τους πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα της ψήφου, της ισότιμης πρόσβασης στην αγορά εργασίας και της ελεύθερης μετακίνησης.

Σε δεύτερο επίπεδο, η απόκτησης της ιθαγένειας είναι σημαντική για ηθικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς λόγους. Είναι σημαντικό το κράτος στο οποίο μεγάλωσες να σε αναγνωρίζει, να σε υπολογίζει ως πολίτη, να μην σου στερεί δικαιώματα και να μην σου μεταδίδει το αίσθημα της ανασφάλειας και της αποξένωσης από τον ίδιο σου τον τόπο. Το περίφημο «αίσθημα του ανήκειν», το να ξέρεις που είσαι ενταγμένος, σε ποια κοινωνία εργάζεσαι και ζεις δεν θα πρέπει να τελεί ζήτημα υπό αμφισβήτηση ούτε και να χωρά αμφιβολίες.

Για αυτό το λόγο, ταυτόχρονα με το νέο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια, αυτοί οι νέοι που αποτελούν τη νέα γενιά Ελλήνων, παίζουν με σκοπό την ανάδειξη της ύπαρξη τους ως πολίτες αυτής της χώρας. Προσπαθούν να εξισορροπήσουν τις διάφορες ιδέες και αντιλήψεις και στοχεύουν στη δημιουργία μιας κοινωνίας ανεκτικής με αίσθημα αλληλεγγύης. Διεκδικούν το σεβασμό με μέσο τους τον αθλητισμό. Παίζουν μπάσκετ και αναζητούν την αλληλεπίδραση με την κοινωνία, θέλοντας να δείξουν ότι την ώρα του παιχνιδιού είμαστε όλοι ίσοι. Συνεργαζόμαστε όλοι μαζί, παίζουμε όλοι μαζί και ζητάμε τα αυτονόητα. Τα παιδιά αυτά διεκδικούν τη θέση που τους ανήκει στη χώρα που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.