H χώρα και το Νεώριο βουλιάζουν από τις ίδιες αντιλήψεις

Του Νίκου Χρυσόγελου, Συμπροέδρου των ΠΡΑΣΙΝΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Πρώην ευρωβουλευτή των Πράσινων, Πρώην περιφερειακού Συμβούλου Ν. Αιγαίου
  • Δευτέρα, 27 Απριλίου, 2015 - 06:10

Η διάσωση του Νεωρίου είναι εφικτή μόνο μέσω καινοτομίας κι της απεξάρτησης από αντιλήψεις του παρελθόντος. Η κρίση στο Νεώριο διαιωνίζεται αλλά οι λύσεις αναζητούνται στις ίδιες αποτυχημένες συνταγές. Με αφορμή , την συνάντηση εκπροσώπων του ναυπηγείου Νεωρίου με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας πριν λίγο καιρό αλλά και την συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ν. Αιγαίου στη Σίφνο στις 25/4/2015, θέλω να απευθυνθώ σε όσους και όσες μπορούν να αντιληφθούν ότι όπως και με την γενικότερη κατάσταση της χώρας, έτσι και το Νεώριο δεν πρόκειται να σωθεί αν δεν υπάρξει στροφή στην καινοτομία και δεν πεταχτούν στο «καλάθι των αχρήστων» αντιλήψεις που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και στην απαξίωση. Είναι η ώρα των βαθιών οικονομικών, κοινωνικών, οικολογικών, παραγωγικών αλλαγών, η ώρα της συστηματικής εργασίας αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα εργαλεία, αντί για συστηματική ανακύκλωση των ψευδαισθήσεων ότι θα σωθούμε βασιζόμενοι σε εργαλεία που σκούριασαν απελπιστικά.

Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στη χώρα μας διέρχεται βαθειά κρίση. Η Ελλάδα, μια από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές δυνάμεις παγκοσμίως, αδυνατεί να εκμεταλλευτεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ναυπηγοεπισκευαστικής και ναυπηγικής της βιομηχανίας, όπως η υψηλή τεχνογνωσία και ποιότητα υπηρεσιών αλλά και την στροφή της βιομηχανίας αυτής σε πράσινες τεχνολογίες.

Το γεγονός ότι χειροτερεύουν οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και οι νησιώτες σε πολλά νησιά νοιώθουν αποκλεισμένοι τουλάχιστον 8 μήνες το χρόνο, οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην αδυναμία των αρχών σε όλα τα επίπεδα αλλά και των ενδιαφερομένων να αξιοποιήσουν υπάρχοντα εργαλεία και χρηματοδοτήσεις για να λυθεί και το ακτοπλοϊκό και ταυτοχρόνως να αναζωογονηθούν τα ναυπηγεία, όπως αυτό του Νεωρίου, δίνοντας εργασία σε χιλιάδες άνεργους σήμερα. Θα μπορούσαν οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών να βασίζονται σε ενεργειακά αποτελεσματικά πλοία χαμηλότερου λειτουργικού κόστους, που θα τροφοδοτούνται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και αυτά τα πλοία να κατασκευαστούν σε ελληνικά ναυπηγεία μέσω χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Τα ναυπηγεία θα μπορούσαν, επίσης, να παράγουν μέρος της τεχνολογίας των ανεμογεννητριών αλλά και τμήματα άλλων περιβαλλοντικών τεχνολογιών, όπως γίνεται σε διάφορα ναυπηγεία, τουλάχιστον συμπληρωματικά σε όσες παραδοσιακές εργασίες (πχ συντήρηση σκαφών) κάνουν.

Από το 2012 έως το 2014 είχα οργανώσει δεκάδες εκδηλώσεις, ημερίδες, συναντήσεις για να βοηθήσω τους εργαζόμενους και την τοπική οικονομία. Προσκάλεσα στις Βρυξέλλες αντιπροσωπεία των εργαζομένων στο Νεώριο και σε άλλα ναυπηγεία και συμμετείχαν σε ειδική ημερίδα στο Ευρωκοινοβούλιο τον Ιούνιο 2012. Οργάνωσα επίσκεψη ανθρώπων από το Πολυτεχνείο του Άαχεν στη Σύρο για να διερευνηθεί η δυνατότητα κατασκευής στο Νεώριο μικρών ανεμογεννητριών. Κατέθεσα δημόσια μια ειδική έκδοση που περιγράφει πώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή νέων, ενεργειακά αποτελεσματικών σκαφών μέσα από μια συνεργασία ναυπηγείου, Περιφέρειας (πχ Ν Αιγαίου) και ακτοπλοϊκών φορέων (ιδιαίτερα συνεταιριστικών ή υπό όρους κλασσικών ναυτιλιακών εταιριών)

http://www.chrysogelos.gr/images/files/Docs/shipyard%20GE.pdf

Δυστυχώς όλα αυτά δεν κατάφεραν να αλλάξουν το που αναζητούνται οι λύσεις. Διαχρονικά και διακομματικά τα υπουργεία, οι φορείς, η διοίκηση του ναυπηγείου αλλά και οι εργαζόμενοι μένουν προσκολλημένοι τόσα χρόνια στα ίδια και στα ίδια, ενώ και τα πολιτικά κόμματα τους υπόσχονται πράγματα που δεν θα γίνουν, και το ξέρουν. Έτσι τίποτα δεν προχωράει, απλώς επαναλαμβάνονται οι συναντήσεις με τους διάφορους υπουργούς, με μόνη διαφορά τα άτομα που εναλλάσσονται από κάθε πλευρά. Ακούμε συνεχώς για την ανάγκη ενίσχυσης των ελληνικών ναυπηγείων με παραγγελίες αμυντικών εξοπλιστικών μέσων από το ΥΠΕΘΑ, που σημαίνει ότι πρέπει να διατεθούν εθνικοί πόροι που έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν, σε μια λογική κρατικοδίαιτης βιομηχανίας αντί να σχεδιαστεί η καινοτόμος παραγωγή σύγχρονων σκαφών και τμημάτων πράσινης τεχνολογίας που θα στηρίζονταν από ευρωπαϊκούς πόρους αλλά και από ιδιωτικές παραγγελίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η στροφή των ναυπηγείων προς πράσινες και καινοτόμες κατασκευές μπορεί να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο σχέδιο πράσινης μεταρρύθμισης και αναζωογόνησης κρίσιμων τομέων της οικονομίας και αναπροσανατολισμού των πόρων με στόχο να διασφαλιστεί ή να αυξηθεί η απασχόληση. Μια τέτοια στροφή, θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει και τη βάση για ένα συμβιβασμό μεταξύ της Κομισιόν και της ελληνικής πλευράς, σχετικά με το πρόστιμο και τους περιορισμούς στην εμπορική και κατασκευαστική δραστηριότητα που έχουν επιβληθεί στα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.

Η Περιφέρεια και το Περιφερειακό Συμβούλιο έχουν υποχρέωση να αντιληφθούν αυτή την πραγματικότητα και να προχωρήσουν σε αποφάσεις του προηγούμενου Περιφερειακού Συμβουλίου που είχαν ψηφιστεί σχεδόν ομόφωνα και βασίζονται σε παρόμοιες κατευθύνσεις.

Οι Προτάσεις των ΠΡΑΣΙΝΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ για την αναζωογόνηση των ναυπηγείων, συμπεριλαμβανομένου του Νεωρίου, με στροφή στην πράσινη τεχνολογία

Οι τομείς δραστηριοποίησης των ναυπηγείων στο πλαίσιο μιας πράσινης στροφής τους μπορεί να αφορούν σε τρία επίπεδα:

(α) Αναζωογόνηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων του κλάδου (ναυπηγοεπισκευή), κάτι όμως που απαιτεί αποτελεσματική κεντρική διοίκηση και αλλαγές σε επίπεδο προωθούμενων πολιτικών, που δεν εξαρτώνται μόνο από τους φορείς του κλάδου, καθώς και συμφωνία για συνθήκες εργασιακής ειρήνης στη βάση δίκαιων ρυθμίσεων για τους εργαζόμενους.

(β) Στροφή του κλάδου σε κατασκευές πλοίων που θα ανταποκρίνονται στις περιβαλλοντικές απαιτήσεις της νέας ευρωπαϊκής νομοθεσίας για μειωμένες εκπομπές οξειδίων του αζώτου, οξειδίων του θείου και διοξειδίου του άνθρακα αλλά και στις ανάγκες σύνδεσης των νησιών με σύγχρονα και κατάλληλα πλοία, ενεργειακά αποτελεσματικά. Μια τέτοια κατεύθυνση απαιτεί στενή συνεργασία με τις νησιωτικές περιφέρειες αλλά είναι η μόνη λύση για να επιβιώσει η ακτοπλοΐα μειώνοντας τα κόστη καυσίμων, που εκτινάσσουν στα ύψη τα λειτουργικά τους κόστη λόγω των υψηλών τιμών του πετρελαίου.

(γ) Προσθήκη νέων, συμπληρωματικών προϊόντων και υπηρεσιών πράσινης καινοτομίας και τεχνολογίας, όπως κατασκευή πυλώνων για ανεμογεννήτριες, κατασκευή και συντήρηση πλωτών και κινητών υπεράκτιων κατασκευών για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συστημάτων αφαλάτωσης με χρήση ΑΠΕ, κλπ.

http://www.chrysogelos.gr/index.php/2012-01-26-17-13-36-593/paremvaseis-ektos-eu/item/3923-shipyard2