"Μπαμπάδες με ρούμι" στο Θέατρο "Απόλλων" της Σύρου

Οι Μπαμπάδες με ρούμι αποτελούν το μυστηριώδες αντικείμενο-ρόλο που είναι και ο τίτλος της θεατρικής μας παράστασης. Από το ανέβασμα της σκηνής γίνεται γνωστή στο κοινό η ανησυχία των απογόνων ενός κατάκοιτου αλλά και ξεροκέφαλου άρρωστου πατέρα να δηλητηριάσουν την αλλοδαπή υπηρέτρια μητριά τους διότι κινδυνεύουν να χάσουν την περιουσία τους. Με το ανέβασμα της σκηνής όλοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι μέσα στο πατρικό σπίτι εκτός από τον μπαμπά που δεν εμφανίζεται στη σκηνή αλλά στον οποίον αναφέρονται τα υπόλοιπα πρόσωπα.

Στο έργο, τον κύριο ρόλο καταλαμβάνουν οι Μπαμπάδες, αυτά τα καταστροφικά, τερατόμορφα αντικείμενα που καταλήγουν στο στόμα του πατέρα, του σκύλου και τέλος του ενός από τους δυο γιους. Έτσι, ο θάνατος φλερτάρει με το χρήμα, η επιθυμία για πλουτισμό με το θάνατο, μοιάζει με ένα επικίνδυνο και ύπουλο παιχνίδι. Προς το τέλος της παράστασης γίνεται μια συναρπαστική λοταρία και τζόγος από μια σειρά τεταμένους διαλόγους για το ποιος θα κερδίσει ή θα χάσει. Όλα τα μέλη της οικογένειας και η υπηρέτρια και η γειτόνισσα και όλοι όσοι έχουν γλυτώσει από τους «δηλητηριασμένους μπαμπάδες» ξεχνούν τα συγκλονιστικά περιστατικά και ενώνονται στην προσπάθεια να αποκτήσουν τα χρήματα από το τυχερό λόττο του πατέρα λίγο πριν πεθάνει. Σε ολόκληρη την παράσταση οι δύο συγγραφείς περιγράφουν οικογενειακές συγκρουσιακές καταστάσεις σε μια τεταμένη ατμόσφαιρα.

Η αμοιβαιότητα και οι ενδοοικογενειακές σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας είναι εξαιρετικά εύθραυστες. Λεκτικές ανταλλαγές με βάση τον εύκολο πλουτισμό, την απατεωνιά και τη δολοπλοκία κυριαρχούν και είναι η αιτία των συγκρούσεων καθώς βλάπτουν, εποφθαλμιούν και μισούν ο ένας τον άλλον και βρίσκονται σε διαρκή διαμάχη. Παρατηρούμε ότι δεν υπάρχουν δύο άτομα, μεταξύ των οποίων να μην υπάρχει σύγκρουση και να μην υποφέρουν με τη σειρά τους. Επίσης η παρουσία της όμορφης νεαρής μητριάς που δεν θα φάει τους μπαμπάδες με ρούμι, ενώ στην αρχή εντείνει το δυσάρεστο κλίμα και αυξάνει την ένταση μετατρέπεται σε εν δυνάμει ήρωα εφόσον εκείνη βρίσκει το δελτίο του λόττο και το παραδίδει βέβαια υπό όρους. Οι χαρακτήρες είναι αφηγηματικοί και καταλαμβάνουν ο καθένας τη δική του κλειστή περιοχή. Οι δύο συγγραφείς δεν τους αφήνουν να φύγουν από το σπίτι πριν δοθεί η τελική λύση και η ικανοποίηση πάνω στη σκηνή. Αυτή η παγίδευση είναι προφανώς δεσμευτική ως ελατήριο που διατηρεί επίκαιρες και ζωντανές τις ενδοοικογενειακές τάσεις και συγκρούσεις για την απόκτηση της κληρονομιάς σε μια κοινωνία της κατανάλωσης κα παραμένει επίκαιρη περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην κοινωνία μας, όπου οι οικογενειακές σχέσεις είναι τόσο περίπλοκες όταν το συμφέρον κυριαρχεί πάνω στο συναίσθημα και καταργεί την αγάπη για τους γονείς.

Πιστεύω ότι το θέατρο εδώ παρουσιάζει με μαύρο την ελληνική οικογένεια και την κρίση στις σχέσεις μεταξύ των μελών της. Τα χρήματα και οι περιουσίες βρίσκονται στο επίκεντρο αντικρουόμενων συμπεριφορών και μιας αδυσώπητης διαμάχης για την επικράτηση του ισχυρότερου. Σε όλες τις περιπτώσεις, ο στόχος είναι να αποδείξει ότι οι δύσκολες σχέσεις μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας είναι ενδεικτικές των πιο σοβαρών κοινωνικών συγκρούσεων.

Το έργο αποδόθηκε άριστα από ολόκληρη τη θεατρική ομάδα που διατήρησε σε κάθε περίσταση το ανάλογο ύφος. Τα σκηνικά ήταν λιτά και με σωστή διαρρύθμιση στο χώρο. Ο φωτισμός ήταν χαμηλός και ανάλογος με την σκοτεινότητα και το μυστήριο της θεματικής της παράστασης.