"Ώρα μηδέν για την έδρα της Πολυτεχνικής Σχολής"

Βρισκόμαστε προ των πυλών άλλης μιας ήττας για το νησί μας. Μιας ήττας που αποτελεί άλλο ένα χτύπημα για την ανάπτυξη της Σύρου, άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα. Παρά τις προσπάθειες και τις διαβεβαιώσεις τοπικών φορέων, ο Υπουργός Παιδείας φαίνεται να έχει πάρει την απόφασή του. Μια απόφαση που το μόνο της κριτήριο είναι η θέληση της κυβέρνησης των Σύριζα-Ανελ να κάνουν ένα πολιτικό ρουσφέτι σε έναν μονοεδρικό Νομό. Η κυβέρνηση παίρνει μια απόφαση βρισκόμενη ουσιαστικά σε προεκλογικό πανικό και παραδεχόμενη την επερχόμενη ήττα, γνωρίζοντας ότι στον τετραεδρικό Νομό των Κυκλάδων πιθανόν δεν θα εκλέξει ούτε έναν Βουλευτή, δίνει τα «ρέστα» της για να κερδίσει έναν μονοεδρικό Νομό όπως είναι η Σάμος. Για την κυβέρνηση Σύριζα –Ανελ, όπου η αριστεία είναι ρετσινιά και η καριέρα χολέρα, το μόνο κριτήριο για μια έδρα Πανεπιστημίου φαίνεται ότι είναι το πολιτικό ρουσφέτι.

Που είναι όμως σήμερα όλοι αυτοί οι τοπικοί υποστηρικτές της Κυβέρνησης που μονίμως χυδαιολογούν και κατ’ επάγγελμα λοιδορούν αιρετούς που ανιδιοτελώς προσπαθούν να προσφέρουν στον τόπο;

Που είναι σήμερα οι Βουλευτές του Σύριζα που το μόνο που έκαναν είναι να εκδώσουν μια άνοστη ανακοίνωση, μη παίρνοντας ουσιαστικά θέση για ένα πρόβλημα που ταλανίζει την πρωτεύσασα του νομού που τους έστειλε στα έδρανα της Βουλής; Τι κάνει ο τοπικός Βουλευτής για του συμπολίτες του που τον ψήφισαν; Θα ψηφίσει έναν ακόμα οικονομικό μαρασμό για τον τόπο του, υπακούοντας πειθήνια το κομματικό συμφέρον;

Που είναι σήμερα ο «προστάτης» του νησιού μας, ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος περιφέρεται συχνά πυκνά στην Σύρο τάζοντας τα πάντα στους πάντες, νομίζοντας ότι μιλά σε ινδιάνους ιθαγενείς μοιράζοντας χάνδρες και καθρεφτάκια, εξασφαλίζοντας έτσι την σιωπή τους;

Όλοι πρέπει πλέον να βρεθούν προ των ευθυνών τους. Τώρα που έχουμε φτάσει στο σημείο Μηδέν για ένα ακόμα πρόβλημα του τόπου μας, δεν έχει το δικαίωμα κάνεις να κρύβεται. Η απόφαση στην Βουλή για το θέμα θα έχει αντίκτυπο στο μέλλον τη Σύρου. Σε ένα μέλλον που θα βρει όλους τους παραπάνω ως πολιτικό παρελθόν που κανείς δεν θα θέλει να θυμάται, βιώνοντας έτσι και οι ίδιοι τα αποτελέσματα των σημερινών πράξεων τους.