Σκέψεις, κρίσεις και απόψεις για τα τεκταινόμενα στο νησί μας

Είναι γνωστό ότι η χώρα μας εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια διαρκή και εντεινόμενη κρίση σε όλα τα επίπεδα. Οι φτωχότερες κοινωνικές ομάδες εκμηδενίζονται από την ανεργία, την φτώχεια και την ανέχεια. Η μεσαία τάξη έχει διαλυθεί και φτωχοποιηθεί και ο κόσμος είναι παγωμένος, απογοητευμένος και προδομένος από τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των κυβερνώντων.

Οι ίδιοι πάλι οι κυβερνώντες μας λένε ότι τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους θα βγούμε από τα μνημόνια και θα μπούμε σε επιτήρηση.

Αλλά όλοι εμείς διερωτώμεθα, θα βγούμε όρθιοι ή ξαπλωμένοι; Και η επόμενη ημέρα θα υπάρχει; και ποια θα είναι αυτή; Χάος, αναρχία ή τίποτα οδυνηρές απώλειες και ταπεινώσεις γενικότερα;

Κάτω από αυτές τις δραματικές συνθήκες και την δύσκολη συγκυρία, εδώ στο νησί μας η Δημοτική αρχή, αλλά και η Περιφερειακή φαίνεται ότι αγωνίζονται, παράγουν έργο, προχωρούν προς την σωστή κατεύθυνση και δίνουν λύσεις, σε χρονίζοντα προβλήματα του τόπου μας με πράξεις και όχι με ευχολόγια.

Ήδη την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της Μελέτης Αξιοποίησης του Στρατοπέδου «Ζαφείρη» από την Δημοτική αρχή με την παρουσία  φορέων του νησιού μας και άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής.

Η πρόταση αξιοποίησης του στρατοπέδου, περιλαμβάνει τέσσερις (4) βασικούς άξονες :

1. Κατασκευή σύγχρονου ξενοδοχειακού συγκροτήματος
2. Εκθεσιακό κέντρο
3. Δομές και εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Αιγαίου
4. Χώρους πρασίνου και αναψυχής για το Δήμο

Ωστόσο η Δημοτική αρχή δέχθηκε πριν, κατά και μετά την παρουσίαση της μελέτης  δριμύτατη κριτική  και επιθέσεις από διάφορες κατευθύνσεις, κατηγορούμενη ότι με την πρόταση αυτή “χάνει το νησί μας ότι κερδήθηκε κατά την εποχή Δεκαβάλλα” ή ότι “χάνεται η ευκαιρία για πανεπιστημιούπολη” ή ότι η πρόταση αυτή γίνεται για ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών, σε βάρος μιας πολιτιστικής ανάπτυξης.

Ας δούμε όμως τι είχε κερδηθεί κατά την Δεκαβαλλική περίοδο που εξυμνούν οι θιασιώτες της και τι χάθηκε, όταν επί 17 χρόνια περίπου υπήρχαν αόριστες και νεφελώδεις υποσχέσεις και λόγια παχιά, χωρίς κάτι το συγκεκριμένο, χειροπιαστό και στην συνέχεια αδράνεια και τέλμα.

Ενώ τώρα φαίνεται ότι κάνουμε βήματα μπροστά και βγαίνουμε από το τέλμα και την ακινησία, δηλαδή από την αοριστία, τις υποσχέσεις και τα ευχολόγια πάμε στα έργα.

Η πρόταση της δημοτικής αρχής δείχνει ότι είναι αξιόπιστη και ρεαλιστική και προς την σωστή κατεύθυνση με οδηγό πάντα το συμφέρον και μόνο του νησιού μας και την τουριστική, οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου μας. 

Χωρίς ταυτόχρονα να εγκαταλείπεται και η προοπτική ανάπτυξη του Πανεπιστημίου, ώστε να εξασφαλίζεται η συνέχεια και λειτουργία του με δικές του δομές και εγκαταστάσεις στον ίδιο χώρο.

Νομίζω λοιπόν ότι είναι ένας πολυαναπτυξιακός συνδυασμός, που  ικανοποιεί και το Πανεπιστήμιο και την τοπική κοινωνία και την τοπική ανάπτυξη.

Ακόμη οι φορείς του Πανεπιστημίου που είναι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και γνώστες των αναγκών δεν φάνηκε τουλάχιστον σε αυτή την φάση να αποδοκιμάζουν την μελέτη αυτή του Δήμου. Απλώς κράτησαν κάποιες επιφυλάξεις και αναμένουν το αναλυτικό σχέδιο για να κάνουν τις παρατηρήσεις τους. 

Επομένως οι επιθέσεις και οι χαρακτηρισμοί κατά του Δήμου περί δήθεν χαμένων ευκαιριών για το Πανεπιστήμιο, είναι επιεικώς κακόπιστες, άδικες και άστοχες.

Φυσικά υπήρξαν και άλλες προτάσεις για την αξιοποίηση του στρατοπέδου, οι οποίες είναι άξιες σεβασμού και προσοχής, όπως π.χ. να γίνει ένα ενιαίο διοικητικό κέντρο.

Βέβαια η υλοποίηση αυτής της μελέτης προυποθέτει κεφάλαια, επενδυτές και ορισμένες άλλες υποστηρικτικές υποδομές, όπως μεταφορά του λιμανιού στη νέα του θέση, την αναβάθμιση του αεροδρομίου (που ως γνωστό στις 23/1/18 έγινε η δημοπράτηση του έργου), αλλά και την αξιοποίηση της μαρίνας Λαζαρέττων, όπως και οποιαδήποτε άλλης.

Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε και στις πρόσφατες εξελίξεις στο θέμα του Νεωρίου, όπου με την ομοψυχία, ενότητα και συναντίληψη εργαζομένων, φορέων και κυβερνητικών παραγόντων έγινε ένα καλό ξεκίνημα, που ελπίζουμε να έχει και καλή συνέχεια.

Αυτό ας γίνει παράδειγμα για τις περαιτέρω ενέργειες και δράσεις μας, γιατί δεν πρέπει να τρωγόμαστε σε στείρες αντιπαραθέσεις, ώστε να βρεθούν λύσεις και σε άλλα φλέγοντα προβλήματα του τόπου μας και να αποφύγει η Σύρος μας την ερήμωση και την εγκατάλειψή της από τη νέα γενιά και τα παιδιά μας.