«Η κυβέρνηση επιλέγει να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω για τους εργαζόμενους»

Σαν έτοιμη από καιρό, σαν “θαρραλέα" η κυβέρνηση επέλεξε, αυτή την τόσο δύσκολη για το λαό μας περίοδο, να φέρει ένα ακόμα αντεργατικό νομοσχέδιο που βάζει στο στόχαστρο όσα εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει από το πέρασμα του πρόσφατου μνημονιακού οδοστρωτήρα.

Με το λαό μας σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, με χιλιάδες εργαζόμενους σε καθεστώς αναστολής από τις εργασίες τους, με 75-80 θανάτους ημερησίως, με τις εντατικές γεμάτες διασωληνωμένους, η κυβέρνηση νομοθετεί ενάντια στο σύνολο των εργαζόμενων, βάζοντας σε καραντίνα το 8ωρο,τις υπερωρίες και το δικαίωμα στην απεργία

Το 1886 οι εργάτες του Σικάγο ξεσηκώθηκαν απαίτησαν: και ΚΕΡΔΙΣΑΝ

-8 ώρες δουλειάς

-8 ωρες ελεύθερο χρόνο

και 8 ώρες ξεκούραση (ύπνο)

135 χρόνια μετά, η κυβέρνηση της ΝΔ θεωρεί αναχρονιστικό και περιττό οι εργαζόμενοι να έχουν ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό τους η να ξεκουράζονται για να αναπληρώσουν τις δυνάμεις που ξόδεψαν στην εργασία τους ώστε να είναι έτοιμοι την επόμενη ημέρα να δουλέψουν με φρέσκες δυνάμεις. Επίσης θεωρεί περιττό σε περίπτωση υπερωριακής απασχόλησης ο εργαζόμενος να πληρωθεί με την νόμιμη μέχρι τώρα προσαύξηση 20% για την 1 ώρα υπερεργασία και 40% για την 1 υπερωρία. Αντί αυτού, στην θέση της προσαυξημένης αμοιβής, η κυβέρνηση νομοθετεί να πληρωνόμαστε με ΑΕΡΑ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟ ως εκ τούτου θα δουλεύουμε 10 ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ 550 ΕΥΡΩ ΚΑΘΑΡΟ ΜΙΣΘΟ !!

Σήμερα, την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής και των μεγάλων τεχνολογικών επιτευγμάτων όπου οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να δουλεύουν λιγότερο και να αμείβονται περισσότερο. Όμως 91 χρόνια περίπου από την θέσπιση του 8ωρου στην Ελλάδα, η κυβέρνηση επιλέγει να γυρίσει το ρόλοι της ιστορίας πίσω για τους εργαζόμενους, αντιμετωπίζοντας τους σαν κωπηλάτες σε γαλέρα, ΜΙΑ ΖΩΗ ΚΟΥΠΙ, όπως έλεγε και ο αγαπημένος Θανάσης Βέγγος.

Με τις εργασιακές σχέσεις πλήρως απορυθμισμένες, αποτέλεσμα άοκνων προσπαθειών όλων των κυβερνήσεων με αντεργατικό βίο πολλών δεκαετιών, από το 1990 και δώθε, όλες οι κυβερνήσεις έβαλαν το λιθαράκι τούς για το τσάκισμα της σταθερής και πλήρους εργασίας και την επικράτηση της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησής. Εργαζόμενοι για όλα τα γούστα, άλλες συμβάσεις το χειμώνα άλλες το καλοκαίρι, όπως αλλάζουμε τα ρούχα στην βιτρίνα, ανάλογα με την εποχή αλλάζουν και οι εργασιακές συβάσεις, εργάτες με τη μόδα και ανάλογα με τις ανάγκες τις επιχείρησης.

Είναι φανερό ότι η μερική απασχόληση και η εκ περιτροπής εργασία υπερέχουν με ποσοστό 55% έναντι της πλήρους που είναι μόνο 45,23%

(12,35 % εκ περιτροπής, 42,53 % η μερική απασχόλησή και 45,23 %η πλήρης).

Με λίγα λόγια η μεγάλη πλειοψηφία αμείβεται με μισθούς πείνας της τάξης των 200, 300 και 400 ευρώ. Καθημερινό κυνήγι για μια ήμερα δουλειάς η ακόμη και για μια ώρα εργασίας, ένας πραγματικός Γολγοθάς για μια θέση εργασίας με την επίσημη ανεργία γύρω στα 20% και 500.οοο νέους να έχουν φύγει στο εξωτερικό, η κυβέρνηση αυτό που καταλαβαίνει, είναι να νομοθετήσει για την παράταση της εργάσιμης μέρας!! (ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ)

Στο μηνιαίο δελτίο του ΣΕΒ (Σύλλογος Ελλήνων Βιομηχάνων) επιβεβαιώνονται η παραπάνω εκτιμήσεις για τις συνθήκες που βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων αφού διαπιστώνονται τα εξής:

1. το 55,4% του πληθυσμού επιβιώνει λίγο πριν από τα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού καθώς είναι «οικονομικά ευάλωτο», που σημαίνει ότι, αν απολέσει τις όποιες πηγές εισοδήματός του (π.χ. χάσει τη δουλειά του), δεν διαθέτει ούτε το θεωρούμενο ως στοιχειώδες «μαξιλάρι συντήρησης» για διάστημα 3 μηνών, και

2. το 12,9% του πληθυσμού έχει υποπέσει, ήδη, κάτω από το εισοδηματικό όριο της φτώχειας.

Όταν το 10% του πλουσιότερου πληθυσμού κατέχει το 42% του συνολικού πλούτου της χώρας, διαπίστωση που γίνεται στο ίδιο τεύχος, αποκαλύπτοντας τις τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες που προκάλεσε ο αντεργατικός παροξυσμός των τελευταίων δεκαετιών, με κορύφωση τα Μνημόνια. (Μηνιαίο Δελτίο του ΣΕΒ (τευχος177 06/02/2020)

Τα συμπεράσματα είναι δικά σας για ποιον θέλει να νομοθετήσει η κυβέρνηση

-για το 55% του πληθυσμού που τα βγάζει δύσκολα πέρα η

-για το 10% του πλουσιότερου πληθυσμού που κατέχει το 42% του συνολικού πλούτου της χώρας.

Στο τεράστιο αυτό κοινωνικό και οικονομικό ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ που βιώνουμε, η υιοθέτηση για πάλη ενός σύγχρονου αιτήματος για 7ωρο 35ωρο πενθήμερο με αύξηση των αποδοχών η 6ωρο 5νθημερο με αύξηση των αποδοχών γίνεται μονόδρομος αφού :

α) θα μειωθεί η ανεργία γιατί θα απελευθερωθούν χιλιάδες ώρες εργασίας από την μείωση του ημερήσιου χρόνου εργασίας

β) η ουσιαστική αύξηση των μισθών με βάσει τις σύγχρονες ανάγκες θα βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων που αμείβονται με μισθούς που θυμίζουν περισσότερο φιλοδώρημα.

γ) θα ενισχυθούν τα ασφαλιστικά ταμεία και κατ επέκταση οι συνταξιοδοτικές απολαβές,

δ) αποτελεί δίκαιο και καθολικό αίτημα αφού αφορά σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων και τέλος

είναι ένα σύγχρονο αίτημα που θα γυρίσει το ρολόι της ιστορίας μπροστά, θα δικαιώσει και θα συνεχίσει τον Αγώνα που ξεκίνησαν οι εργάτες του Σικάγο.