Μέχρι πότε η σοβιετική κουλτούρα θα κυριαρχεί σ’ αυτή την κοινωνία;;;

Εν΄ όψει της κατάθεσης για ψήφιση από τη Βουλή του νομοσχεδίου για την ακτοπλοΐα, το Επιμελητήριο Κυκλάδων ζήτησε το αυτονόητο, δηλαδή την εφαρμογή του Συντάγματος. Ζήτησε την πρόβλεψη πλοίου ασφαλείας κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων, ώστε να μην μένουν αποκλεισμένοι 997.000 νησιώτες, κάτοικοι της τελευταίας σοβιετικής δημοκρατίας της Ευρώπης.

Πύρινη και χυδαία η ανακοίνωση ενός εκ των συνδικαλιστικών οργάνων των εργαζομένων στα ελληνικά πλοία, η οποία ξεκινάει κάπως έτσι : “Με μια άκρως προκλητική και άθλια ως προς το περιεχόμενό της επιστολή, το Επιμελητήριο Κυκλάδων έρχεται να συνδράμει και να προσφέρει «κοινωνική νομιμοποίηση» στο ΥΝΑ και στα κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης στην προσπάθειά τους να περιορίσουν την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας για τους Ναυτεργάτες των Ακτοπλοϊκών πλοίων”

Δεν είναι άθλιο το περιεχόμενο της επιστολής του Επιμελητηρίου, άθλιος είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται οι κύριοι εργαζόμενοι μηχανικοί του εμπορικού ναυτικού, σε ένα εκατομμύριο κατοίκους, τους οποίους κρατούν σε ομηρία, κάθε φορά που αποφασίζουν απεργιακή κινητοποίηση. Το Επιμελητήριο Κυκλάδων και τα 16.000 μέλη του επιχειρηματίες, που παρέχουν εργασία σε περισσότερες από 50.000 οικογένειες, θα ήταν πρόθυμο να υποστηρίξει τα συμφέροντά τους, εάν είχαν τη δημοκρατική ευαισθησία, την οποία διαθέτουν μεν στα λόγια, αλλά ουδέποτε στην πράξη, να υποστηρίξουν το αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης του ενός εκατομμυρίου κατοίκων.

Εάν όντως έχουν πραγματική συνδικαλιστική δράση και επιρροή, γιατί δεν έχουν καταφέρει ποτέ, μα ποτέ ως τώρα, να ακινητοποιήσουν τα ποντοπόρα πλοία της ελληνικής ναυτιλίας, αλλά κρατούν σε ομηρία το 10% του πληθυσμού αυτής της δύσμοιρης σοβιετικής δημοκρατίας, διευκολύνοντας τους εργοδότες τους να εξοικονομήσουν σε πετρέλαια και μισθούς εξωφρενικά ποσά, την ίδια ώρα που ο νησιώτης εργαζόμενος, δεν μπορεί να πάει στον γιατρό, δεν μπορεί να φέρει το νεκρό συγγενή του για ταφή κλπ.

Πού ήταν η συνδικαλιστική τους δράση σε προηγούμενες εποχές, όταν τα πληρώματα συμπεριφέρονταν με τον πλέον χυδαίο τρόπο στους επιβάτες, δηλαδή στους πελάτες τους που πλήρωναν τον μισθό τους ;;; Πού ήταν η συνδικαλιστική τους δράση σε προηγούμενες εποχές, όταν οι συνάδελφοί τους, με τη φόρμα από το μηχανοστάσιο γεμάτη λάδια, καθόντουσαν στο σαλόνι της πρώτης θέσης, αδιαφορώντας για το εάν οι επιβάτες θα λέρωναν τα ρούχα τους στη συνέχεια. Έπρεπε να επιβάλει την αλλαγή συμπεριφοράς η εργοδοσία τους, ώστε να υπάρξει σεβασμός σ’ αυτούς που τους εξασφαλίζουν το μισθό τους ;;; Και έχουν την απαίτηση να τους σεβαστεί η επιχειρηματική κοινότητα των Κυκλάδων ;;

Μετά μεγάλης λύπης, τους επιστρέφουμε τους χαρακτηρισμούς για υποκρισία, φαρισαϊσμό και προκλητικότητα, την οποία έχουν επιδείξει στον υπέρτατο βαθμό, κάθε φορά που αποκλείουν ένα εκατομμύριο ανθρώπους από τις εστίες τους.

Ερμούπολη, 14 Απριλίου 2013

Γιάννης Α Ρώτας

κάποτε συνάδελφός τους

Οικονομολόγος