Μελίνα Μερκούρη η τελευταία θεά

Η προσφορά της Μελίνας Μερκούρη στην Πατρίδα, στην τέχνη, και στην Πολιτική είναι τεράστια. Η προσωπικότητα της και το αστραφτερό της πνεύμα έλκουν και σε αναγκάζουν να ανατρέξεις στην πλούσια πινακοθήκη της ιστορίας, για να βρεις κοινά σημεία με τις διάσημες.

Μελετώντας την Ελληνική Ιστορία, βρήκα να αντιπαραθέσω τούτο το χαρισματικό πλάσμα σε μια φημισμένη Ελληνίδα, τη Μεγάλη Κλεοπάτρα.

Προλαμβάνω την ένσταση η μια Βασίλισσα ή άλλη «θνητή» κι όμως ενώνει τούτες τις δύο προσωπικότητες η ελληνικότητά τους.

Η Βασίλισσα της Αιγύπτου ήταν πριν απ’ όλα «μια γνήσια Ελληνίδα, Μακεδόνισσα χωρίς ίχνος σταγόνας ανατολίτικου αίματος» λέει ο Αρτουρ Βάϊγκας και συνεχίζει «Διέθετε μια σπάνια για την εποχή της παιδεία και είχε την ικανότητα να συνομιλεί απ’ ευθείας με τους Αιθίοπες, τους Εβραίους, τους Άραβες, τους Μήδους και τους Πάρθους. Γυναίκα προικισμένη, ετοιμόλογη, πνευματώδης με ισχυρή έλξη στην πολιτική με ακατάβλητη ενεργητικότητα.

Η Μελίνα διέθετε παιδεία, είχε επίσης το χάρισμα να γίνεται φιλική και με το δικό της τρόπο να πλησιάζει τους ισχυρούς της γης και να εκπλήττει έτσι τον Ζαν Λάνγκ. Όταν όμως επρόκειτο για το μεγαλείο της Ρωμιοσύνης, δεν έκανε καμία υποχώρηση. Γινόταν λέαινα και τέτοια τη γνωρίσαμε στη περίοδο της δικτατορίας και στη διεκδίκηση των Οσίων μας απ’ το Βρετανικό Μουσείο. Αυτή η αστραφτερή προσωπικότητα, που για τους Δυτικούς είναι «η τελευταία Ελληνίδα Θεά» και για την Ανατολή «ο θηλυκός Μ. Αλέξανδρος» (αυτός ήταν τίτλος εφημερίδας του Πακιστάν) είναι η Μελίνα. Μια μεγάλη Ρωμιά, μια ατόφια Ελληνίδα καμάρι του κόσμου, κόρη της Αθηνάς, Βασίλισσα του πνευματικού Κάλλους.

Κ.ΚΥΡΙΕΡΗΣ