Απάντηση του Στ. Νιώτη στην επιστολή του Β. Περρή για το "Bravo Ρούλα"

Αγαπητοί,

Διάβασα την επιστολή του Βαγγέλη Περρή. Ο καθ’ όλα συμπαθής, και αόκνως εργαζόμενος (στο παρελθόν, το παρόν και ευελπιστώ στο μέλλον) για το καλό του νησιού, ας μου επιτρέψει να υπογραμμίσω ότι δεν υπάρχουν «αυθορμήτως προσερχόμενοι Ηρακλείς» ενός στέμματος. Οι Ηρακλείς ενός στέμματος είναι αυτόχθονοι και εγγυητές θεσμικών λειτουργιών υπερασπιζόμενοι τις διαφορετικές προκλήσεις στη δόμηση και στη λειτουργία ενός πολιτεύματος και της πολιτικής της ζωής, οι οποίες σε κάθε περίπτωση είναι μοναδικές και έχουν να κάνουν με την ιστορία, τη νοοτροπία, τις αντιλήψεις και τις επιδιώξεις της. Και φυσικά στην πορεία έχει να αντιμετωπίσει και διαφορετικά προβλήματα. Το σημείο κλειδί, είναι κατά πόσο αυτά τα προβλήματα θέτουν σε κίνδυνο την ομαλή πορεία του τόπου. Εκεί φυσικά βρίσκεται και η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στους τόπους με υψηλό δείκτη ανάπτυξης και ευημερίας και σε αυτά που παρακμάζουν.

Πολλές συζητήσεις έχουν γίνει, γίνονται και θα γίνουν για τις αιτίες κρίσης, ενώ πλέον είναι αποδεκτή η άποψη ότι «η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική και πολιτισμική». Λίγες φορές όμως προχωρούμε τον συλλογισμό αυτό και αναφερόμαστε ξεχωριστά στους τομείς αυτούς της καθημερινής ζωής και της πολιτισμικής υπόστασης του τόπου μας που μας κρατούν καθηλωμένους στο παρελθόν. Ένα παρελθόν από το οποίο θέλουμε, και πρέπει, να ξεφύγουμε για να αποφύγουμε την οπισθοδρόμηση και τον νεποτισμό που διέπει όλες σχεδόν τις δομές της κοινωνικό-πολιτισμικής μας υπόστασης.

Όλα στη ζωή και στην κοινωνία είναι πολιτική. Και η εκπροσώπηση των πολιτών στους εκάστοτε συσχετισμούς αποτελούν καθρέφτη της κοινωνίας. Ας μη κάνουμε το λάθος να μην αναγνωρίζουμε το αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα του καθενός να συμμετέχει στα κοινά. Αν το κάναμε θα βρισκόμασταν στο ίδιο επίπεδο με αυτούς οι οποίοι αποτελούν τον στρατό αυτών που λατρεύουν την επανάληψη χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να εξετάσουν τα δεδομένα και τα γεγονότα. Περίμενα, και περιμένω, από τον δημιουργικό και ασταμάτητα εργαζόμενο Βαγγέλη Περρή να επεξεργαστεί πρωτότυπες και εφαρμόσιμες προτάσεις που θα τις αγκαλιάσουν και θα προωθήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Σημειώνω με ικανοποίηση ότι «το «Μπράβο» δεν έρχεται να πάρει τη θέση πολιτισμικού προϊόντος ούτε έχει φιλοδοξίες πολιτιστικής παρέμβασης». Εκείνο που θέλουμε και αποζητούμε είναι ακριβώς πολιτισμικά προϊόντα και πολιτιστικές παρεμβάσεις, ας μη στρουθοκαμηλίζουμε και καταναλώνουμε φαιά ουσία, πολλώ μάλλον πόρους, που δεν εξυπηρετούν την αναγκαιότητα της σωστής προβολής του τόπου.

Φιλικά

Σ. Νιώτης