Ο Σ. Νιώτης για την επιλογή της "Ελένης" του Peter Tiboris

Αγαπητοί

Σημειώνω την πρόθεση του Peter Tiboris να ανεβάσει την "Ελένη" του Nicholas Cage δίκην όπερας/ορατόριου στο Carnegie Hall για να τιμήσει την 200η επέτειο της Επανάστασης του 1821.

Την "Ελένη" διάβασα όταν κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του 80. Δεν είμαι ο ειδικός που θα αποφανθεί για το πόνημα. Για την πληρότητα/αμεροληψία πρέπει κανείς να λάβει υπ' όψη του ότι τιμήθηκε από την Royal Society of Literature της Βρετανίας, ήταν υποψήφιο στην κατηγορία βιογραφίας από την National Book Critics Circle και βραβεύθηκε με το Hearst Award, Page One Award (Newspaper Guild) και το Sigma Delta Chi award.  Ήταν το πρώτο, σχετικά, πόνημα/απάντηση στην λογοτεχνία της αριστεράς που είχε κατακλύσει την αγορά μετά τη μεταπολίτευση.

Το έργο του Christopher Theofanidi δεν το γνωρίζω, εκτός από μικρά αποσπάσματα που βρίσκει κανείς στο U-tube. Είμαι βέβαιος ότι θα κριθεί, μελλοντικά, από τους ειδικούς. Η εμπειρογνωσία του Peter Tiboris είναι αρκετή για να κρίνει τον συνθέτη.

Διερωτώμαι όμως, ποιό το σκεπτικό ή μήπως ποιά η σκοπιμότητα, για να ξανανοίξει, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, μια παλιά, βαθιά πληγή, αυτού του λαού;  Εμβληματική κίνηση με σαφή υπαινιγμό, η επιλογή ενός στρατευμένου έργου, που επαναφέρει στο προσκήνιο τα σπαράγματα της ιστορίας!

Η ατυχής (ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός) επιλογή, για να τιμηθεί ένα μέγα εθνικό κεφάλαιο, σε μία ημερομηνία ορόσημο, που δεν συνάδει με την ουσία και το μεγαλείο της τιμώμενης ημέρας, καθώς λειτουργεί ενισχυτικά υπέρ μιας διχαστικής και ψυχροπολεμικής αντιμετώπισης ενός ιστορικού κεφαλαίου, πολύ μακράν από την ιδεολογική και εθνικά σημειολογική αξία της επετείου. Εμφυλιακά φαντάσματα, το μόνο που εξυπηρετούν στην παρούσα φάση, είναι διχαστικές λογικές, ίσως, υπέρ συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων, που υποδαυλίζουν εντέχνως την αναγέννηση τους.

Μπορεί να πρόκειται για «ένα βιβλίο ισχυρής εντυπώσεως με δημοσιογραφική τεχνική», όπως σχολίασε ο Μάνος Χατζιδάκις, όμως η σημασία και η σκοπιμότητα τόσο για την εποχή που γράφτηκε όσο και για την επαναφορά του στο προσκήνιο, προϋποθέτει βαθιά πολιτική γνώση και ακόμα βαθύτερη ανάλυση, που οδηγούν σε διολίσθηση από την τιμητική απόδοση στην τόσο σημαντική επέτειο, που είναι και το ζητούμενο.

Υμέτερος

Σ. Νιώτης