Και πάλι αριστεροδεξιά

Η αριστερά δεν πίστευε σε τίποτα από όσα λέγονταν για την ΕΣΣΔ. Όλα ήταν προπαγανδιστικά ψεύδη. Ώσπου το καθεστώς τους κατέρρευσε. Άρα δεν ήταν ψεύδη. Για την άμυνα της Δύσης κατά του επάρατου κομμουνισμού, δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ. Ο κομμουνισμός κατέρρευσε, αλλά το ΝΑΤΟ έμεινε. Άρα το ΝΑΤΟ δεν είχε δημιουργηθεί για άμυνα κατά του κομμουνισμού, αλλά κατά της Ρωσίας. Και αυτός ο στρατιωτικός οργανισμός ή και απευθείας Αμερικανικές βάσεις σε όλο τον κόσμο εγκαταστάθηκαν γύρω από τις δύο αχανείς χώρες, τη Ρωσία και την Κίνα. Ποιος αλήθεια μπορεί ακόμη να πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ ήταν μια αντικομμουνιστική συμμαχία; Η διαρκής επέκταση των βάσεων γύρω από τη Ρωσία, παρά τις όποιες συμφωνίες, για τις οποίες η καταρρέουσα τότε δύναμη δεν μπορούσε να κάνει τίποτε, έφτασε στον παρόντα Ρωσοουκρανικό πόλεμο. Ναι, αλλά σε όλη αυτή τη γιγάντια αντιπαλότητα πού είναι η ιδεολογική αντιπαράθεση δεξιάς αριστεράς, το προκάλυμμα για να κλείνει τα μάτια από ωμά συμφέροντα; Και τι σημαίνει τώρα η άνοδος της "ακροδεξιάς" παράταξης στην Ιταλία, που κάποτε το 25% του λαού της ψήφιζε κομμουνιστικό κόμμα;

Η δεξιά επιμένει σήμερα στα ίδια πρότυπα του συντηρητισμού: Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια. Καλά, τι κακό βρίσκεται σ΄ αυτά; Αυτά μεταφράζονται σε κάποιες πράξεις. Π.χ. δεν μας νοιάζει τι λέει η Ευρώπη. Αν οι αποφάσεις της μας συμφέρουν, τις εφαρμόζομε και επωφελούμαστε. Αν όχι, απλώς τις αγνοούμε. Για παράδειγμα, οι Γερμανοί, όσο τουλάχιστον είχαν ανάπτυξη, ήθελαν μετανάστες. Δεν ξέρω τώρα που η ανάπτυξη τους έχει περιορισθεί, αν εξακολουθούν να τους θέλουν. Στην Ιταλία όμως δεν τους θέλουν, επειδή παίρνουν τις δουλειές των ντόπιων και τους πνίγουν στη θάλασσα, χωρίς μάλιστα να έχουν κάποιο γείτονα να κάνει σημαία του τις τραγωδίες αυτών των δυστυχισμένων. Όμως, ποιος τους πνίγει; Αυτοί που δεν τους δέχονται ή αυτοί που τους στέλνουν; Δεν έχει καμιά σημασία για την κυρία G. Meloni. Σημαίνει επίσης ένα βάθεμα της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στον καθολικό κόσμο και τον προτεσταντικό στο βορρά και τον Ελληνορθόδοξο στην Ανατολή. Στο κάτω κάτω ο αρχηγός του καθολικισμού βρίσκεται στην Ιταλία. Κι ακόμη, οικογένεια. Τι είναι αυτές οι ανοησίες του γάμου μεταξύ ομοφύλων και δεν τολμά πια κανένας να αμφισβητήσει τη νομιμότητά του. Η Αρχηγός θέλει την οικογένεια παραδοσιακή, με τον αφέντη άντρα και πατέρα, αλλά, καθώς η κοινωνία έχει προχωρήσει, πρέπει και η γυναίκα να εργάζεται και να μη βρίσκεται διαρκώς στο σπίτι, εξαρτημένη απόλυτα από τον αφέντη της. Κι εγώ να χαίρομαι ή να ανησυχώ, γι΄ αυτή την εκλογή; Βέβαια η κοπέλα εξυμνεί το Moussolini που νομίζαμε πως έχει ξεχαστεί. Γιατί δεν θα ακολουθήσει στη Γερμανία άνοδος ενός υμνητή του Χίτλερ; Αυτός είχε παραλάβει μια Γερμανία στα χείλη της αβύσσου. Αποκατέστησε την τάξη (που το κόμμα του συστηματικά την παραβίαζε) και έφερε την πρωτοφανή ευημερία, σε κάποιο βαθμό με τα χρήματα των Εβραίων, που τους λεηλατούσε, ενόσω τους εξόντωνε. Αλλά όχι μόνο, η τρομακτική προπολεμική οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας δεν είχε παρά ένα μόνο πρόβλημα. Τα προϊόντα της, ποιοτικά ανώτερα από των λοιπών Ευρωπαίων, δεν μπορούσαν να πουληθούν σε λαούς που ήταν αποικίες των Άγγλων, Γάλλων, Ολλανδών, Βέλγων κλπ. Επομένως, η Γερμανία είχε ανάγκη από "ζωτικό χώρο" κι έτσι έκανε τον πόλεμο. Άραγε θα φτάσει ως εκεί και η αξιόλογη κυρία Georgia; Εμάς όμως μας ενδιαφέρει για άλλους λόγους. Αν σταθεί στο πλευρό μας στις διαφορές μας με την απειλητική γείτονά μας, π.χ. στο μεταναστευτικό, θα είναι καλή. Αν όμως σταθεί απέναντί μας, πουλώντας σ΄ αυτούς ό,τι θέλουν και επιθυμούν, έ, όχι. Καλή η ιδεολογία, αλλά όχι και να στρέφεται εναντίον μας που υποστηρίζομε κι εμείς την πατρίδα, τη θρησκεία, την οικογένειά μας. Θέλω να πω πως οι λέξεις δεξιός και αριστερός εμένα δεν μου λένε τίποτε απολύτως. Παλιότερα κάτι σήμαιναν. Βασικά με απάλλασσαν από τον κόπο να σκέφτομαι. Ό,τι έλεγε η παράταξή μου ήταν το σωστό, η αντίπαλη λάθος. Και ξαφνικά μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα και είπανε πως ιδεολογίες πια δεν υπάρχουν. Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς ιδεολογίες; Ήταν αυτές μια κάποια λύσις.