Κοινωνία ενάντια στη φύση

Διάβαζα: Τσεχία: Ο πρόεδρος Ζέμαν χαρακτήρισε «αηδιαστικά» τα διεμφυλικά άτομα.

Το ανθρώπινο είδος ξεκίνησε, όπως όλα τα ζώα, υπακούοντας απαρέγκλιτα στους φυσικοχημικούς και βιολογικούς νόμους. Με τις ιδιαίτερες ικανότητες που το εξόπλισε η διαρκής επιλογή, ανέπτυξε Λόγο που άρχισε να αμφισβητεί τους φυσικούς νόμους. Χάρη στο Λόγο, μαζί με τις δύο όψεις της προσωπικότητάς του, κοινές για όλα τα ανώτερα ζώα, την αισθητή και τη νοητή, ανέπτυξε έντονα και μια τρίτη, την κοινωνική. Χάρη στο Λόγο, μπόρεσε να αντισταθμίζει ακόμη και τους ανελαστικούς φυσικούς νόμους, το κρύο (φωτιά), την τριβή (τροχός), τη βαρύτητα (αερόστατα, αεροπλάνα πύραυλοι) κλπ. Αύξησε λοιπόν τις επιλογές, την ελευθερία δηλαδή, του αισθητού Εγώ, αλλά με τίμημα την εξάρτηση από τους κοινωνικούς νόμους. Η πρόοδος των φυσικών επιστημών απαιτούσε εξειδίκευση και επομένως καθένας είναι περισσότερο εξαρτημένος από τα λοιπά έλλογα όντα του περιβάλλοντός του, υφιστάμενος τον κίνδυνο της "εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο", μείωση της ελευθερίας του κοινωνικού Εγώ.

Η δομή της κοινωνίας στηρίχτηκε στην οικογένεια που έχει φυσική, βιολογική βάση. Η φυσική οικογένεια αποτελείται από τη μητέρα με τα παιδιά της. Ο δεσμός μεταξύ τους εξασφαλίζεται στα θηλαστικά με αμοιβαία αντανακλαστικά, διέγερση των θηλών της μητέρας και των χειλιών του βρέφους που έχουν συμπληρωματική ανατομική κατασκευή. Στην ανθρώπινη κοινωνία η οικογένεια περιέλαβε και τον πατέρα, ο οποίος, για να είναι γνωστός, έπρεπε να εξασφαλίσει τη μονογαμία των γυναικών. Και σ΄ αυτή τη μορφή ο πατέρας κατέλαβε δεσποτική θέση που διατηρήθηκε για χιλιάδες χρόνια και έφθασε σε υπερβολές σκληρής καταπίεσης των γυναικών. Η γυναίκα ζούσε στο σπίτι με το μονότονο ρόλο της εστιάδας (φύλακος της φωτιάς), συζύγου, και μητέρας των παιδιών του αποκλειστικού άντρα της. Ο άντρας λειτουργούσε έξω από το σπίτι με διαρκώς αυξανόμενη ποικιλία ρόλων, που απάρτιζαν την κοινωνία και εξασφάλιζε τη διατροφή της οικογένειας που, έτσι, εξαρτιόταν απόλυτα από αυτόν. Ο Χριστός αντέδρασε στην πατριαρχική οικογένεια που γινόταν εμπόδιο στην αγάπη μεταξύ όλων των ανθρώπων. "Μὴ νομίσητε ὃτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην επί τὴν γῆν, ἀλλά μάχαιραν. Ἦλθον γὰρ διχάσαι ἂνθρωπον κατὰ τοῦ πατρός αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς. Καὶ ἐχθροὶ τοῦ ανθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ".

Στο μεταξύ η επιστήμη προοδεύει μονόδρομα. Ανάγκασε τη γυναίκα να βγει από το σπίτι, στην παραγωγή και να χειραφετηθεί. Η κοινωνία μεριμνά για τα μέλη της, υποκαθιστώντας την οικογένεια. Η δομή και η λειτουργία της, για να είναι αρμονικές, πρέπει να στηρίζονται αφενός στους φυσικούς νόμους, ώστε να είναι δυνατό να εφαρμοσθούν, και αφετέρου στις επιθυμίες των πολιτών της, ώστε αυτοί ευχαρίστως να προσαρμόζονται στις επιταγές της. Μόνον έτσι εξασφαλίζεται η ευδαιμονία των πολιτών. Οι φυσικές επιστήμες, με εργαλείο τους την τεχνολογία, άνοιξαν το δρόμο για τέτοια δυνατότητα.

Όμως η τεχνολογία αυτονομήθηκε και άρχισε να επιβάλει τους δικούς της κανόνες, Τώρα οι άνδρες και οι γυναίκες έγιναν ίσοι, αντί να είναι ισοδύναμα μέλη της κοινωνίας, με συμπληρωματική μεταξύ τους φυσική λειτουργία. Ίσοι σημαίνει ίδιο, όχι συμπληρωματικό, ρόλο και ανάπτυξη ανταγωνισμού μεταξύ ανδρών και γυναικών, που, με τη σειρά του, οδηγεί σε διάλυση της οικογένειας. Κι αυτή η πορεία συνεχίζεται με απρόσμενες συνέπειες.

Οι πολίτες τώρα μπορούν να έχουν όχι το φύλο με το οποίο γεννήθηκαν, αλλά εκείνο που επιλέγουν. Η τεχνολογία μπορεί να το επιτύχει με κατάλληλες χειρουργικές επεμβάσεις, έστω και αν (ακόμη;) δεν μπορούν να γίνουν μητέρες οι άντρες που απόκτησαν γυναικεία έξω γεννητικά όργανα. Αλλά, και χωρίς ανατομική μεταβολή, ο ετεροφυλόφιλος δεσμός που επικρατεί στη φύση, λόγω της συμπληρωματικής κατασκευής των έξω γεννητικών οργάνων των ατόμων και είναι γόνιμος, αντικαθίσταται με κάθε άλλου είδους δεσμό, ομοφυλόφιλο, παιδόφιλο, σαδομαζοχιστικό κλπ. Ωστόσο, άλλο πράγμα είναι η προτίμηση ομόφυλου ή ετερόφυλου συντρόφου και άλλο η αλλαγή φυλετικής ταυτότητας. Σ΄ ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων δεν είναι το ένα μέλος άντρας, το άλλο γυναίκα.

Αυτή η εξέλιξη με διάλυση της οικογένειας όμως δεν είναι ούτε φυσική ούτε ελεύθερη επιλογή των ατόμων. Είναι χειραγωγημένη από την ολιγαρχία που κυριαρχεί στην κοινωνία. Τα ουρητήρια είναι κοινά, στα σχολεία αποφεύγονται αντωνυμίες όπως "αυτός", "αυτή", και αντικαθίστανται από το ουδέτερο "αυτό". Παραδοσιακά παιχνίδια για αγόρια και κορίτσια (στρατιωτάκια, κούκλες κλπ) απαγορεύονται. Τα ΜΜΕ εμφανίζουν όλο και περισσότερο καταστάσεις στις οποίες επικρατούν αποκλίσεις από το συνηθισμένο φυσικό προσανατολισμό. Και όλα αυτά όχι για χάρη μιας παγκόσμιας Χριστιανικής αγάπης, αλλά μιας παγκόσμιας ισοπεδωτικής υποδούλωσης στην οικονομικο-πολιτικο-στρατιωτική ολιγαρχία που μας κυβερνά, καταργώντας την άμυνα της οικογένειας.

Οι κοινωνικοί κανόνες δεν διέπονται από τη βούληση των ατόμων που αποτελούν την κοινωνία, αλλά από τη βούληση μιας ολιγαρχίας που έχει οικονομική βάση και απαιτεί να είναι η κοινωνία εργαλείο της. Οι νόμοι επιβάλλονται από μια ηγεσία που διαθέτει τους μηχανισμούς να τους επιβάλει, ενώ οι πολίτες επιλέγουν στα πλαίσια ενός καταλόγου υποψηφίων που έχει προαποφασίσει η ολιγαρχία, τα κόμματα. Έτσι, οι σύγχρονες κοινωνίες όχι μόνο δέχονται τη νομιμοποίηση θεσμοθετημένου γάμου ομοφυλοφίλων (δικαίωμά τους!), αλλά και εμποδίζουν τη δημιουργία συνείδησης του φυσικού φύλου στα παιδιά με την παιδεία που τους παρέχουν. Οι πολίτες δεν είναι άντρες και γυναίκες, αλλά ουδέτερα άτομα.

Η ανάπτυξη της γενετήσιας επιθυμίας είναι αμιγώς βιολογικό φαινόμενο: Ωρίμανση κάποιων αδένων οδηγεί στην ανάπτυξη των αναπαραγωγικών οργάνων και ευαισθητοποίησή τους έτσι που ο ερεθισμός τους να οδηγεί σε θετική ανάδραση συνοδευόμενη από ηδονή ως τον οργασμό. Ο φυλετικός προσανατολισμός όμως είναι σ΄ αυτή τη φάση επίκτητος. Ωστόσο, δεν είναι ελεύθερη επιλογή, αλλά καθορίζεται από εξαρτημένα αντανακλαστικά που σχηματίζονται ανάλογα με τα ερεθίσματα που επικρατούν στη φάση της ωρίμανσης. Η συμπληρωματική κατασκευή των γεννητικών οργάνων στο αρσενικό και το θηλυκό φύλο και η συμβίωση με άλλα όντα του ίδιου είδους δημιουργεί κατά προτίμηση ετερόφυλους δεσμούς. Η τεχνητή όμως διαβίωση διαμορφώνει άλλες σχέσεις, Μακρά ομόφυλη συμβίωση όπως σε στρατόπεδα (π.χ. αρχαία Σπάρτη), μοναστήρια, παρθεναγωγεία, μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία συχνών ομόφυλων σχέσεων. Η προσπάθεια για απελευθέρωση του ανθρώπου από τη φυσική καταπίεση προώθησε τη βιομηχανική και τη συνοδό καπιταλιστική κοινωνία, στην οποίαν είναι απαραίτητη η ίση συμβολή και των δύο φύλων που διαλύει την οικογένεια.

Από την "αηδία" του κ. Ζέμαν ως την αιτιολογική αντιμετώπιση του προβλήματος υπάρχει χάος. Η Φύση είναι αμείλικτη. Υπάρχει χωρίς τον Άνθρωπο που δε ζει χωρίς εκείνη. Πώς θα αντιδράσει; Άγνωστο.