«Η μουσική ξεκλειδώνει τις καρδιές των πιστών»

Μνήμες και εικόνες από τις αλησμόνητες πατρίδες της Μικράς Ασίας ζωντάνεψαν για δύο βραδιές στο Θέατρο Απόλλων με σκοπούς και τραγούδια από τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, που απέδωσε μοναδικά το συγκρότημα «Βυσσινόγραφο».

Την εκδήλωση πραγματοποίησε ο Σύλλογος Καρκινοπαθών και Φίλων Κυκλάδων συστήνοντας στο κοινό του νησιού το ξεχωριστό μουσικό σχήμα από το Γύθειο, με επικεφαλής τον Συριανής καταγωγής π. Ιώβ Κουμούτση (βιολί).

Μαζί του βρέθηκαν επί σκηνής ο Ηλίας Καπάκος (λαούτο, λάφτα, φωνή), η Κατερίνα Πάτσιου (κανονάκι), ο Γιάννης Βούκλιζας (μπάσο) και ο Νίκος Σταματάκος (κρουστά).

Λάτρεις της μουσικής με βαθιές γνώσεις

Σε δηλώσεις του στην «Κοινή Γνώμη» ο π. Ιώβ Κουμούτσης σημείωσε ότι η παραδοσιακή μουσική αποτελεί τον κεντρικό καμβά του συγκροτήματος τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. «Η όμορφη παρέα μας αποτελείται από νέα παιδιά που διακατέχονται από αγάπη και όρεξη για τη μουσική», ανέφερε χαρακτηριστικά. Πρόσθεσε μάλιστα πως, τα μέλη της ομάδας διαθέτουν βαθιές μουσικές γνώσεις, τις οποίες μεταδίδουν τόσο μέσα από τις εμφανίσεις τους, όσο και μέσα από το διδακτικό έργο τους σε ωδεία και σχολές. «Ταιριάξαμε μεταξύ μας, γιατί μας ένωσε η επιθυμία μας να σκορπίσουμε αυτό το ηχόχρωμα το οποίο δε συναντάς εύκολα, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν πάρα πολλά σχήματα που να επικεντρώνουν αποκλειστικά στο συγκεκριμένο ρεπερτόριο» τόνισε ο π. Ιώβ.

Εργαλεία στην επικοινωνία με τον κόσμο

Η σχέση του ίδιου με τη μουσική ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία. Πραγματοποίησε σπουδές στη βυζαντινή μουσική και τα τελευταία 12 χρόνια παίζει βιολί. «Δεν υπάρχει ώρα της ημέρας που να μην ακούω μουσική είτε παραδοσιακή, είτε κλασική, είτε βυζαντινή. Και θεωρώ ότι η μουσική είναι αυτή που με έχει κρατήσει σε μία μεγάλη ψυχική ισορροπία. Αποτελεί ένα καλό εργαλείο στο ποιμαντικό έργο μου, στα εκκλησιαστικά δρώμενα που διοργανώνω για τους ενορίτες μου και με βοηθά να επικοινωνήσω καλά μαζί τους και ταυτόχρονα να γνωρίσω εύκολα νέο κόσμο» κατέληξε, επισημαίνοντας ότι η μουσική είναι αυτό που μας ενώνει και μας φέρνει πιο κοντά από οτιδήποτε άλλο. 

«Από την εμπειρία που έχω τα τελευταία 5-6 χρόνια βλέπω ότι η μουσική καταφέρνει να ξεκλειδώσει την καρδιά ενός ανθρώπου, ώστε να νιώσει άνετα και οικεία με τον ιερέα ο οποίος έχει την ευαισθησία να παίζει κάποιο μουσικό όργανο ή γενικότερα να ασκεί τέχνη, γιατί εγώ είμαι επίσης αγιογράφος, ζωγράφος και αερογραφίστας» υπογράμμισε, προσθέτοντας πως «όταν ακούσεις έναν ιερέα να παίζει μουσική, είναι εύκολο να συγκινηθείς και να σκεφτείς ότι αυτός ο άνθρωπος έχει ευαισθησίες, όνειρα, συναισθήματα και μπορεί να σε καταλάβει αν του μιλήσεις».