Εκτενές αφιέρωμα διεθνούς ταξιδιωτικού περιοδικού στις ιδιαίτερες ομορφιές και την πλούσια ιστορία της Μήλου

«Ένα νησί φτιαγμένο από όνειρο»

Εκτενές αφιέρωμα στη Μήλο κάνει στη βρετανική του έκδοση το κορυφαίο ταξιδιωτικό περιοδικό, Conde Nast Traveller, με εκατοντάδες χιλιάδες συνδρομητές και ακολούθους ανά τον κόσμο, ενώ την προβολή του νησιού ενισχύει και η Marketing Greece.

Όπως αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού, που υπογράφει ο Timothy O’Grady, η Μήλος είναι ένα λουσμένο στο φως ελληνικό νησί, που διαθέτει τις καλύτερες παραλίες στο Αιγαίο, συναρπαστική ιστορική διαδρομή, αλλά και καταπληκτικά θαλασσινά, ωστόσο πολλές φορές οι επισκέπτες το προσπερνούν. Επιπλέον, το νησί, στα λόγια του συντάκτη, συνδέεται με την ιστορία της τέχνης, όχι επειδή κάποιος μεγάλος καλλιτέχνης γεννήθηκε εκεί, ή εμπνεύστηκε από αυτό, αλλά μάλλον επειδή υπάρχει η πιθανότητα να ανακαλύψει κανείς τέχνη στο έδαφός της.

Η Αφροδίτη του μυστηρίου και της έμπνευσης

Το αφιέρωμα στη Μήλο του Conde Nast Traveller ξεκικά με μία γλαφυρή αναφορά στην ανακάλυψη του αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου από τον σημαιοφόρο του Γαλλικού Ναυτικού και ερασιτέχνη αρχαιολόγου, Olivier Voutier, αλλά και τη «σκιώδη» ιστορία της μεταφοράς και αναστήλωσης του αγάλματος, έως τους διαδρόμους του Λούβρου.

«Μόλις εκτέθηκε, οι μάζες συνέρρευσαν να τη δουν, όπως κάνουν μέχρι σήμερα. Όποια κι αν είναι η ηλικία της, [σ.σ. η Αφροδίτη] έχει ξεπληρώσει και με το παραπάνω, για την προσοχή που της δόθηκε, με το μυστήριο που την καλύπτει, τη γαλήνη, τη διαχρονικότητα και την άνεση με την ίδια της την ομορφιά. Η ζωντανή δυναμική στο στυλωμένο πόδι της Αφροδίτης, το βλέμμα της και η απαλή στροφή της μέσης της, την ώρα που ο μανδύας κυλά από το γοφό της, κάνουν την θεότητά της απτή, γήινη, σχεδόν ανθρώπινη. Έχει γίνει αλατιέρα, λάμπα, “πρέσβειρα” της Μερσεντές και θέμα σε τραγούδι του Chuck Berry. Οι καλλιτέχνες, όπως ο Rodin, o Dali, o Max Ernst και ο Jim Dine, έχουν όλοι επανεμπνευστεί την Αφροδίτη ανάλογα με το δικό τους όραμα. Όταν ταξίδεψε στην Ιαπωνία, 100 χιλιάδες άνθρωποι πήγαν στην αποβάθρα να την υποδεχτούν», σημειώνει μαγεμένος από την ιστορία και την ομορφιά του αγάλματος ο συντάκτης του ταξιδιωτικού περιοδικού.

Μέταλλο και θάλασσα

«Πρωτοπήγα στη Μήλο το 2008 και έχει παραμείνει το μέρος στο Αιγαίο, στο οποίο θέλω περισσότερο να επιστρέψω. Είναι ένα αποστομωτικό θέαμα από χρώμα και σχήμα. Έχει την πιο ποικιλόμορφες και εντυπωσιακές παραλίες που έχω δει ποτέ. Το σπίτι που είχα νοικιάσει τότε, με είχε ενθουσιάσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος έχω μείνει, είτε πρόκειται για βίλα, κυνηγετικός ξενώνας, πεντάστερο ξενοδοχείο, ποταμόπλοιο, δεντρόσπιτο, βαρονικό ανάκτορο, ή σκηνή», αναφέρει ο συντάκτης του αφιερώματος.

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στα χρώματα, που είναι συνυφασμένα με τους οικισμούς του νησιού. «Τα χρώματα της Μήλου, ο πλούτος της, και το σμίλευμα της ιστορίας της προέρχονται από το γεγονός, ότι “ξεπήδησε” μέσα από τη θάλασσα, από ηφαίστεια που εξερράγησαν πριν από περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια, με τον πρωταρχικό κρατήρα, να έχει δημιουργήσει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στο Αιγαίο, στον Αδάμαντα. Θερμοπηγές, που έχει εξυμνήσει ο ίδιος ο Ιπποκράτης, ακόμη κοχλάζουν σε διάφορα σημεία στο νησί. Ο οψιδιανός ήταν το πρώτης ποιότητας ορυκτό, που οι έμποροι της Φυλακοπής πουλούσαν στους Κρήτες για όπλα και ξυράφια. Ο Πλίνιος ο Νεότερος έγραψε για τον αλουνίτη, που ανταγωνιζόταν αυτόν της Αιγύπτου, ενώ διεμήνυσε, ότι η Μήλος είχε το πλουσιότερο απόθεμα θείου στο γνωστό κόσμο. Στα θειορυχεία, μπορείς να δεις τα στοιχειωμένα απομεινάρια από ένα ορυχείο να ισορροπεί σε έναν γκρεμό με χαρακτηριστικές κίτρινες γραμμές, σκουριασμένα αμαξίδια ακόμη στις ράγες, τα νερά κρυσταλλένια και καθαρά, τα βότσαλα της παραλίας σαν παλέτα ζωγράφου, με τα χρώματα να τρέχουν όλα μαζί, μία μυρωδιά χαλασμένου αυτού στον αέρα. Μία βιομηχανία εξόρυξης θείου 11 χιλιάδων ετών, ακόμη ανθεί στις συλλογές από καολινίτη, βαρύτη, ποζολάνη και μπετονίτη. Όλος αυτός ο γεωλογικός πλούτος έχει παραγάγει κρυστάλλους, στερεοποιημένη ηφαιστειακή σκόνη και σημάδια από οξειδωμένα μέταλλα, που σε κάνουν να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα μέρος, το οποίο έχει φτιαχτεί μέσα από όνειρο και όχι από τη φυσική εξέλιξη.

Απόκοσμη και άγρια ομορφιά

Εκτενή αναφορά το αφιέρωμα κάνει και στις πανέμορφες και πολυποίκιλες παραλίες της Μήλου, με τον ίδιο το συντάκτη να εξυμνεί το Σαρακίνικο. Ανατολικά, κατά μήκος της νότιας ακτής, βρίσκεται ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα, που μπορεί κανείς να συναντήσει. Ένας στενός γαλάζιος όρμος στο Σαρακίνικο, με “μπράτσα” από λευκή – στο χρώμα του κόκκαλου – πέτρα, κάποιου είδους πετρωμένου αφρού, με πτυχώσεις που μοιάζουν με σεντόνια κρεβατιού στον άνεμο και σποραδικές σπειρώσεις στο στυλ του Νταλί. Κοντά στο επίπεδο του νερού, καταφύγια πειρατών έχουν σμιλευτεί μέσα στην πέτρα. Παραπέρα, στην νοτιοανατολική άκρη της Μήλου, βρίσκονται τα μειλίχια Πολλώνια, όπου υπάρχουν τα καλύτερα ξενοδοχεία του νησιού, κάποια εξαιρετικά παραθαλάσσια εστιατόρια, όπως και το μοναδικό εμπορικό οινοποιείο στο νησί.

Τέλος, η «ξενάγηση» κλείνει στο αφιέρωμα, με εικόνες από την περισσότερο «άγρια» ομορφιά της δυτικής πλευράς της Μήλου, σε περιοχές όπως το Κλέφτικο και ο Άγιος Ιωάννης, καθώς επίσης και η αφήγηση της εμπειρίας να επισκεφτεί κανείς τις πιο απόμερες πλευρές της και τα γαλαζοπράσινα νερά της με πλοιάριο.

Στη συνέχεια δίνονται αναλυτικές πληροφορίες με το πώς μπορεί κανείς να φτάσει στη Μήλο, πού να μείνει, τα καλύτερα εστιατόρια και πληροφορίες για τη νυχτερινή ζωή και όλα αυτά συνοδεία πλούσιου φωτογραφικού υλικού.

Ετικέτες: